Przejdź do zawartości

Mimik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mimik
Donacobius atricapilla[1]
(Linnaeus, 1766)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

Donacobiidae
Aleixo & Pacheco, 2006

Rodzaj

Donacobius[2]
Swainson, 1831

Gatunek

mimik

Synonimy
  • Turdus atricapilla Linnaeus, 1766[3]
  • Donacobius atricapillus (Linnaeus, 1766)[1]
Podgatunki
  • D. a. brachypterus Madarász, 1913
  • D. a. nigrodorsalis Traylor, 1948
  • D. a. atricapilla (Linnaeus, 1766)
  • D. a. albovittatus d'Orbigny & Lafresnaye, 1837
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Mimik[5] (Donacobius atricapilla) – gatunek średniej wielkości ptaka z monotypowej rodziny mimików (Donacobiidae)[6][5][7]. Zasiedla północną, centralną i wschodnią Amerykę Południową. Nie jest zagrożony.

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisany w 1766 roku w 12. edycji Systema Naturae przez szwedzkiego przyrodnika Karola Linneusza pod nazwą Turdus atricapilla[8]. Dawniej zaliczany był do strzyżyków (Troglodytidae) lub przedrzeźniaczy (Mimidae), obecnie umieszczony w monotypowej rodzinie mimików[9], której jest jedynym przedstawicielem. Najbliżej spokrewniony jest z madagaskarniczkami (Bernieridae)[5]. Wyróżniono cztery podgatunki[6][3][10]:

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Mimik występuje w północnej, centralnej i wschodniej Ameryce Południowej. Południowa granica jego zasięgu przebiega w północnej Argentynie i południowej Brazylii. Zachodnia w skrajnie wschodniej Panamie, Kolumbii oraz na wschód od Andów w Ekwadorze, Peru i Boliwii. Nie występuje w większości wschodniej Brazylii. Zazwyczaj spotykany do wysokości 600 m n.p.m.[4] Jego środowiskiem są krzewiaste, nadrzeczne zarośla.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Dawniej zaliczany do rodziny strzyżyków, jest jednak większy i inaczej (nie tak maskująco) ubarwiony. Mierzy 22 cm, waży 30–40 g. Ma czarny wierzch ciała, z brązowawymi skrzydłami, żółtymi oczami i czarnym dziobem. Okolice karku pomarańczowe, spód ciała jasnokremowy z delikatnym prążkowaniem po bokach. Nogi są szare, ogon ma białe zakończenia sterówek.

Zachowanie

[edytuj | edytuj kod]

Jest hałaśliwy, pary często razem śpiewają, wydają serie gwizdów. Mogą też głośno tokować, przy czym rozkładają ogon. Pożywia się parami, często blisko wody.

Status

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje mimika za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Ptak ten opisywany jest jako pospolity. Liczebność światowej populacji, według szacunków organizacji Partners in Flight z 2019 roku, mieści się w przedziale 5–50 milionów dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Donacobius atricapilla, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Donacobius, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2012-10-10] (ang.).
  3. a b Donacobius (Donacobius atricapilla). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (ang.).
  4. a b c Donacobius atricapilla, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. a b c P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Donacobiidae Aleixo & Pacheco, 2006 - mimiki - Donacobius (wersja: 2019-04-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-02-07].
  6. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Grassbirds, Donacobius, tetrakas, cisticolas, allies. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-18]. (ang.).
  7. John H. Boyd III: Donacobiidae: Donacobius. [w:] Aves—A Taxonomy in Flux 2.5 Introduction [on-line]. John Boyd's Home Page. [dostęp 2012-10-10]. (ang.).
  8. K. Linneusz, Systema naturae per regna tria naturae :secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis, wyd. 12, t. 1 cz. 1, 1766, s. 295 (łac.).
  9. Alexandre Aleixo, José Fernando Pacheco. A family name for the monotypic oscine passerine genus Donacobius. „Revista Brasileira de Ornitologia”. 14 (2), s. 172–173, 2006. (ang.). 
  10. Mimik (Donacobius atricapilla) (Linnaeus, 1766). Avibase. [dostęp 2012-10-10].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, BirdLife International (mapy wyst.), Phil Benstead i inni: Ptaki. Encyklopedia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 425. ISBN 978-83-01-15733-3.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]