Przejdź do zawartości

Nick Nolte

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nick Nolte
Ilustracja
Nick Nolte (2008)
Imię i nazwisko

Nicholas King Nolte

Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1941
Omaha

Zawód

aktor, producent filmowy, model

Współmałżonek

Sheila Page
(1966–1970; rozwód)
Sharyn Haddad
(1978–1983; rozwód)
Rebecca Linger
(1984–1994; rozwód)

Lata aktywności

od 1969

Nick Nolte, właściwie Nicholas King Nolte[1][2][3] (ur. 8 lutego 1941 w Omaha[4] w stanie Nebraska) – amerykański aktor filmowy, telewizyjny i teatralny, producent filmowy, w młodości także model (185 cm wzrostu)[5]. Trzykrotnie nominowany do Oscara za główne role w filmach: Książę przypływów (1991) i Prywatne piekło (1997) oraz za drugoplanową kreację w filmie Wojownik (2011)[6][7]. Laureat nagrody Złotego Globu (za rolę w Księciu przypływów)[8].

W 2017 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6433 Hollywood Boulevard[9][10].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie rzymskokatolickiej jako jedyny syn i młodsze dziecko podróżującego handlarza pół Niemca Franklina Arthura Nolte[11] i Helen (z domu King)[12]. Jego rodzina była pochodzenia niemieckiego, angielskiego, szkockiego i irlandzkiego[13]. Wychowywał się ze starszą siostrą Nancy.

Po ukończeniu Kingsley Elementary School w Waterloo, kontynuował naukę w Benson High School i Westside High School w Omaha. Następnie uczęszczał do Pasadena City College w Pasadenie, Eastern Arizona College w Thatcher w stanie Arizona i Phoenix College w Phoenix. Dzięki stypendium sportowemu za grę w uniwersyteckim zespole futbolu amerykańskiego studiował na Arizona State University w Tempe. W 1961 roku uczył się aktorstwa pod kierunkiem Bryana O’Byrne w Stella Adler Studio w Los Angeles[14]. W latach 60. pracował jako model, m.in. dla firmy Clairol i od 1962 roku przez czternaście lat występował m.in. na scenie Pasadena Playhouse (1963), Old Log Theatre w Minneapolis (1968), nowojorskiej Café La Mama (1971) oraz w Los Angeles i Actors Inner Circle Theatre w Phoenix (1972) ze sztuką Williama Inge Ostatnia podkładka (The Last Pad).

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Na dużym ekranie debiutował epizodycznymi rolami na początku lat 70. Później pojawiał się również gościnnie w popularnych serialach telewizyjnych; m.in. u boku Karla Maldena i Michaela Douglasa w Ulicach San Francisco. Jednak prawdziwy sukces i uznanie przyniosła mu kreacja zbuntowanego Toma Jordache, młodszego brata senatora Rudy’ego Jordache’a (w tej roli Peter Strauss) w telewizyjnej adaptacji powieści Irwina Shaw serialu pt. Pogoda dla bogaczy (1976). Rola ta otworzyła mu drogę do dalszej aktorskiej kariery.

Nick Nolte w roli Toma Jordache w filmie Pogoda dla bogaczy, 1976

On, Kurt Russell, Sylvester Stallone, Christopher Walken i Al Pacino byli brani pod uwagę do roli Hana Solo w Gwiezdnych wojnach (Star Wars Episode IV: A New Hope, 1977)[15], lecz ostatecznie postać tę zagrał Harrison Ford[16][17]. Kandydował także do roli Supermana/Clarka Kenta w filmie sci-fi Richarda Donnera Superman (1978), ale w tej roli wystąpił w końcu Christopher Reeve[18].

W następnych latach stworzył kolejne role; nowojorskiego nurka-odkrywcy ładunku morfiny i zatopionego hiszpańskiego statku z legendarnym skarbem w thrillerze przygodowym Głębia (1977), gdzie zagrał z Jacqueline Bisset i Robertem Shawem; jako zajmujący się przemytem narkotyków weteran wojny wietnamskiej w kryminalnym dramacie wojennym Psi żołd (1978); rozczarowany starzejący się zawodowy piłkarz w komedii sportowej Teda Kotcheffa Czterdziestka z North Dallas (1979); morski biolog w ekranizacji powieści Johna Steinbecka Ulica Nadbrzeżna (1982). Kasowym przebojem okazała się komedia sensacyjna 48 godzin (1982) w reżyserii Waltera Hilla, w której Nolte stworzył znakomity duet z debiutującym na ekranie Eddiem Murphym. Osiem lat później powstał jej sequel pt. Następne 48 godzin (1990). W międzyczasie wystąpił; m.in. w roli fotografa relacjonującego wojnę domową w Nikaragui w dramacie Pod ostrzałem (1983) oraz bezdomnego włóczęgi, który odmienia życie pewnej rodziny w komedii Włóczęga z Beverly Hills (1986)[19]. W grudniu 1979 trafił na okładkę magazynu „Playgirl”[20].

Na początku lat 90. zanotował kolejne aktorskie sukcesy. Zachwycił publiczność i krytykę rolą adwokata w zrealizowanym przez Martina Scorsese filmie Przylądek strachu (1991), będącego remakiem obrazu J. Lee Thompsona z 1962. Za kreację w melodramacie Barbry Streisand Książę przypływów (1991) otrzymał nagrodę Złotego Globu oraz pierwszą w karierze nominację do Oscara dla najlepszego aktora. Drugą nominację przyznano mu 7 lat później za główną rolę w dramacie Prywatne piekło (1998). Trzecią otrzymał w 2012 za drugoplanową rolę w filmie Wojownik (2011)[21].

W 1992 został wybrany najseksowniejszym żyjącym mężczyzną przez magazyn „People[22].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1966–1970 jego pierwszą żoną była Sheila Page. Spotykał się z Karen Louise Ecklund (1970-77), Kate Jackson (1977) i Jean Simmons (1977). 10 marca 1978 poślubił Sharyn Haddad, z którą się rozwiódł w roku 1983. 19 lutego 1984 ożenił się z Rebeccą Linger[23]. Mają syna Brawleya (ur. 1986), który zagrał m.in. w filmie Okup (1996). Jednak w 1997 doszło do trzeciego rozwodu. Był krótko związany z Debrą Winger (1992), a potem z Vicki Lewis (1994−2003)[24].

Nolte zasłynął również ze swoich problemów z nadużywaniem alkoholu i narkotyków[25]. Między innymi 11 września 2002 został zatrzymany w Malibu pod zarzutem jazdy po pijanemu[26].

Od 2003 pozostał w nieformalnym związku z Clytie Lane[27], która – gdy Nolte miał 66 lat – 3 października 2007 urodziła córkę Sophię[28].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nagroda Kategoria Tytuł
1992 Złoty Glob Najlepszy aktor w filmie dramatycznym Książę przypływów (1991)
1997 Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Valladolid Najlepszy aktor Prywatne piekło (1997)
1998 Nagroda Stowarzyszenia Nowojorskich Krytyków Filmowych Najlepszy aktor
1999 Nagroda Satelita Wybitna kreacja obsady Cienka czerwona linia (1998)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nick Nolte. TV.com. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
  2. Nick Nolte Actor, Producer. TVGuide.com. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
  3. Nick Nolte. AlloCiné. [dostęp 2016-02-19]. (fr.).
  4. Nick Nolte News. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
  5. Nick Nolte. Osobnosti.cz. [dostęp 2016-02-19]. (cz.).
  6. Nick Nolte Awards. AllMovie. [dostęp 2016-02-20]. (ang.).
  7. Nick Nolte – About This Person – Movies & TV. „The New York Times”. [dostęp 2016-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-20)]. (ang.).
  8. Nick Nolte. Listal. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
  9. Nick Nolte. Hollywood Walk of Fame. [dostęp 2022-07-14]. (ang.).
  10. ‘Accidental star' Nick Nolte honoured on Hollywood Walk of Fame. Irish News, 2017-11-20. [dostęp 2022-07-14]. (ang.).
  11. Nick Nolte News, Pictures, and Videos. TMZ.com. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
  12. Nick Nolte Biography (1941?-). Film Reference. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
  13. Nick Nolte What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2022-07-14]. (ang.).
  14. Nick Nolte. PORT.hu. [dostęp 2016-02-19]. (węg.).
  15. 5 Famous Actors Who Almost Played The Part Of Han Solo In Star Wars. Daily News Dig. [dostęp 2016-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-20)]. (ang.).
  16. Christopher Walken. mimarkit.com. [dostęp 2016-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-15)]. (ang.).
  17. It could have been so different. „The Guardian”. [dostęp 2016-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-20)]. (ang.).
  18. One-on-One Interview with Producer Ilya Salkind. Superman Homepage. [dostęp 2016-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-20)]. (ang.).
  19. Rebecca Flint Marx: Nick Nolte (Actor) Biography. AllMovie. [dostęp 2016-02-20]. (ang.).
  20. Nick Nolte Magazine. FamousFix. [dostęp 2016-02-20]. (ang.).
  21. Nick Nolte Awards. FamousFix. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
  22. Nick Nolte Trivia. FamousFix. [dostęp 2016-02-20]. (ang.).
  23. Caroline Howe: Nick Nolte reveals Streisand always wanted him naked. „Daily Mail”, 18 stycznia 2018. [dostęp 2021-08-20]. (ang.).
  24. Nick Nolte Relationships. FamousFix.com. [dostęp 2016-02-20]. (ang.).
  25. Surf’s up! Seventies icon Nick Nolte, 74, reveals impressive physique as he sunbathes shirtless in Malibu. „Daily Mail”. [dostęp 2016-02-20]. (ang.).
  26. Nick Nolte Charged With DUI. CBS News. [dostęp 2016-02-20]. (ang.).
  27. Is that you, Nick Nolte? The veteran actor, 72, shows off his enormous beard as he takes his family out for a day at the fair. Daily Mail. [dostęp 2016-02-20]. (ang.).
  28. Nick Nolte is a father again at 66. Reuters. [dostęp 2016-02-20]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]