Przejdź do zawartości

Nadia Comăneci

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nadia Comăneci
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1961
Onești

Wzrost

162 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rumunia
Igrzyska olimpijskie
złoto Montreal 1976 gimnastyka
(wielobój indywidualnie)
złoto Montreal 1976 gimnastyka
(poręcze)
złoto Montreal 1976 gimnastyka
(równoważnia)
złoto Moskwa 1980 gimnastyka
(równoważnia)
złoto Moskwa 1980 gimnastyka
(ćwiczenia wolne)
srebro Montreal 1976 gimnastyka
(wielobój drużynowo)
srebro Moskwa 1980 gimnastyka
(wielobój indywidualnie)
srebro Moskwa 1980 gimnastyka
(wielobój drużynowo)
brąz Montreal 1976 gimnastyka
(ćwiczenia wolne)
Mistrzostwa świata
złoto Strasburg 1978 ćwiczenia na równoważni
złoto Fort Worth 1979 drużynowo
srebro Strasburg 1978 drużynowo
srebro Strasburg 1978 skok
Mistrzostwa Europy
złoto Skien 1975 wielobój
złoto Skien 1975 ćwiczenia na poręczach
złoto Skien 1975 ćwiczenia na równoważni
złoto Skien 1975 skok
złoto Praga 1977 wielobój
złoto Praga 1977 ćwiczenia na poręczach
złoto Kopenhaga 1979 wielobój
złoto Kopenhaga 1979 skok
złoto Kopenhaga 1979 ćwiczenia wolne
srebro Skien 1975 ćwiczenia wolne
srebro Praga 1977 skok
brąz Kopenhaga 1979 ćwiczenia na równoważni
Odznaczenia
Srebrny Order Olimpijski Srebrny Order Olimpijski

Nadia Elena Comăneci, wym. [ˈnadi.a koməˈnet͡ʃʲ] (ur. 12 listopada 1961 w Onești) – rumuńska gimnastyczka, zdobywczyni pięciu złotych medali olimpijskich, dwukrotna mistrzyni świata, dziewięciokrotna mistrzyni Europy. Jest pierwszą w historii igrzysk olimpijskich, której występ sędziowie ocenili jako bezbłędny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Została mistrzynią Europy w wieloboju już w wieku 13 lat, w 1975, w Skien. Jako pierwsza w dziejach gimnastyki, dostała maksymalne noty – 10 pkt. (siedem razy). Na igrzyskach olimpijskich w Montrealu (1976) wygrała wielobój indywidualny z notą łączną 79,275 pkt. (na 80 możliwych), ćwiczenia na poręczach z maksymalną notą 20 pkt., a ćwiczenia na równoważni ukończyła mając notę bliską ideału – 19,950 pkt.

Na kolejnych igrzyskach, w Moskwie w 1980, zajęła drugie miejsce za Jeleną Dawydową z ZSRR. Nie obroniła tytułu z Montrealu, ale wygrała ćwiczenia wolne (ex aequo z Nelli Kim) i na równoważni. Do 3 złotych medali z Montrealu dodała dwa dalsze. Ogółem ma w dorobku 5 złotych, 3 srebrne i 1 brązowy medal olimpijski.

Mistrzynią Europy w wieloboju indywidualnym była trzykrotnie (w 1975, 1977, 1979). Na MŚ 1979 w Fort Worth (w Teksasie) wygrała wielobój drużynowy.

W 1984 zakończyła karierę, odznaczona Orderem Olimpijskim przez ówczesnego szefa MKOlJuana Antonio Samarancha (w 2004 otrzymała jako jedyna Order po raz drugi). W ankiecie agencji Associated Press w 1976 i 1977 przyznano jej miano najlepszej sportsmenki świata.

W listopadzie 1989, krótko przed rewolucją rumuńską, Comăneci opuściła Rumunię i poprzez Węgry dotarła do Austrii, gdzie w ambasadzie Stanów Zjednoczonych poprosiła o azyl. W Stanach Zjednoczonych popularyzowała gimnastykę.

W kwietniu 1996 wyszła za mąż za Amerykanina Barta Connera(inne języki), mistrza olimpijskiego w ćwiczeniach na poręczach z 1984. Z mężem prowadzi Akademię Gimnastyczną. Udziela się w akcjach charytatywnych. Obecnie jest wiceprzewodniczącą Rady Dyrektorów Międzynarodowych Olimpiad Specjalnych. Ufundowała klinikę dla ubogich dzieci w Bukareszcie. Rząd Rumunii nadał jej tytuł Honorowego Konsula w USA. Zasiada we władzach FIG.

Oboje z mężem są komentatorami najważniejszych imprez gimnastycznych. Mają syna Dylana Paula ur. 3 czerwca 2006, w Oklahoma City.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]