Jure Franko

Jure Franko

Data i miejsce urodzenia	28 marca 1962 Nova Gorica
Klub	SK Nova Gorica
Wzrost	183 cm
Pierwsze punkty w PŚ	1.03 1980, Mont-Sainte-Anne (6. miejsce – gigant)
Pierwsze podium w PŚ	10.12 1983, Val d’Isère (3. miejsce – super G)
Dorobek medalowy
Reprezentacja Jugosławia Igrzyska olimpijskie srebro Sarajewo 1984 narciarstwo alpejskie (slalom gigant) Uniwersjada złoto Belluno 1985 slalom gigant

Jure Franko (ur. 28 marca 1962 w Novej Goricy) – słoweński narciarz alpejski reprezentujący Jugosławię, srebrny medalista olimpijski.

Kariera

Największy sukces w karierze Jure Franko osiągnął w 1984 roku, kiedy podczas igrzysk olimpijskich w Sarajewie wywalczył srebrny medal w slalomie gigancie. W zawodach rozdzielił na podium Szwajcara Maxa Julena oraz Andreasa Wenzela z Liechtensteinu. Po pierwszym przejeździe zajmował czwarte miejsce, tracąc do prowadzącego Julena 0,61 sekundy. W drugim przejeździe uzyskał jednak najlepszy wynik, co pozwoliło przesunąć się na drugie miejsce, o 0,23 sekundy za Szwajcarem. Był to pierwszy w historii medal zimowych igrzysk olimpijskich wywalczony przez sportowca z Jugosławii. Był to także jedyny medal wywalczony przez Franko na międzynarodowej imprezie tej rangi. Na tych samych igrzyskach wystartował także w slalomie, jednak nie zdołał ukończyć rywalizacji. Na rozgrywanych cztery lata wcześniej igrzyskach w Lake Placid był dwunasty w gigancie. W tej samej konkurencji był też między innymi jedenasty na mistrzostwach świata w Bormio w 1985 roku.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował w sezonie 1979/1980. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 1 marca 1980 roku w Mont-Sainte-Anne, zajmując szóste miejsce w gigancie. Po raz pierwszy na podium zawodów tego cyklu stanął 10 grudnia 1983 roku w Val d’Isère, zajmując trzecie miejsce w supergigancie. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Austriak Hans Enn oraz Pirmin Zurbriggen ze Szwajcarii. W kolejnych startach na podium stanął jeszcze dwukrotnie: 12 grudnia 1983 roku w Les Diablerets był trzeci w gigancie, a 20 marca 1984 roku w Oppdal ponownie był trzeci w supergigancie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1983/1984, kiedy to zajął 19. miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji giganta był piąty. W klasyfikacji giganta był również ósmy w sezonie 1982/1983. W 1985 roku zakończył karierę.

W latach 1973–1976 zwyciężał w zawodach Trofeo Topolino, w których startują dzieci poniżej 16 roku życia. Ponadto na mistrzostwach Europy w Madonna di Campiglio zdobył srebrny medal w slalomie oraz brązowy w slalomie gigancie. W 1984 roku został wybrany sportowcem roku w Jugosławii.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
12.	19 lutego	1980	Lake Placid	Gigant	2:40,74 min	+3,89 s	Ingemar Stenmark
2.	14 lutego	1984	Sarajewo	Gigant	2:41,18 min	+0,23 s	Max Julen
DNF	19 lutego	1984	Sarajewo	Slalom	1:39,41 min	-	Phil Mahre

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
12.	19 lutego	1980	Lake Placid	Gigant	2:40,74 min	+3,89 s	Ingemar Stenmark
14.	3 lutego	1982	Schladming	Gigant	2:38,80 min	+3,67 s	Steve Mahre
DNF	5 lutego	1982	Schladming	Kombinacja	12,64 pkt	-	Michel Vion
11.	7 lutego	1985	Bormio	Gigant	2:28,90 min	+2,88 s	Markus Wasmeier

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1979/1980: 68.
• sezon 1981/1982: 60.
• sezon 1982/1983: 32.
• sezon 1983/1984: 19.
• sezon 1984/1985: 38.

Miejsca na podium

1. Val d’Isère –[10 grudnia 1983 (supergigant) – 3. miejsce
2. Les Diablerets – 12 grudnia 1983 (gigant) – 3. miejsce
3. Oppdal – 20 marca 1984 (supergigant) – 3. miejsce

Bibliografia

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-22)]. (ang.).