Przejdź do zawartości

Jim Bottomley

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jim Bottomley
Ilustracja
pierwszobazowy
Pełne imię i nazwisko

James Leroy Bottomley

Pseudonim

Sunny Jim

Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1900
Oglesby

Data i miejsce śmierci

11 kwietnia 1959
Saint Louis

Odbijał

lewą

Rzucał

lewą

Debiut

18 sierpnia 1922

Ostatni występ

16 września 1937

Statystyki
Średnia uderzeń

0,310

Home runy

219

Uderzenia

2313

RBI

1422

Kariera klubowa
Lata Kluby
1922–1932 St. Louis Cardinals
1933–1935 Cincinnati Reds
1936–1937 St. Louis Browns
Kariera menedżerska
Lata Kluby
1936–1937 St. Louis Browns
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia

1974

Metoda elekcji

Veterans Committee

James Leroy Bottomley (ur. 23 kwietnia 1900, zm. 11 kwietnia 1959) – amerykański baseballista, który występował na pozycji pierwszobazowego przez 16 sezonów w Major League Baseball.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Bottomley podpisał kontrakt jako wolny agent w 1920 roku z St. Louis Cardinals, jednak początkowo grał w zespołach niższych lig, w Mitchell Kernel, Sioux City Packers, Houston Buffaloes i Syracuse Stars[1][2]. W MLB zadebiutował 18 sierpnia 1922 w meczu przeciwko Philadelphia Phillies, w którym zaliczył uderzenie[3][4]. W sezonie 1925 zaliczył najwięcej w MLB uderzeń (227) i double'ów (44), zaś rok później najwięcej w National League double'ów (40), RBI (120) i wszystkich baz ogółem (305)[3]. W 1926 wystąpił we wszystkich meczach World Series, w których Cardinals pokonali New York Yankees 4–3[5].

W 1928 zwyciężając w klasyfikacji pod względem liczby zdobytych home runów (31 – 1. wynik eq aequo), zaliczonych triple'ów (20), RBI (136) i wszystkich baz ogółem (362), został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem[6]. W 1931 zagrał w siedmiu meczach World Series, w których Cardinals pokonali Philadelphia Athletics 4–3[7]. W grudniu 1932 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Cincinnati Reds, w którym występował przez trzy sezony[1][3].

W latach 1936–1937 był zawodnikiem St. Louis Browns (w 1937 był grającym menadżerem), w którym zakończył karierę[3][8]. W późniejszym okresie był między innymi menadżerem Syracuse Chiefs z International League i skautem w Chicago Cubs[8]. Zmarł 11 kwietnia 1959 na zawał serca w wieku 58 lat[8]. W 1974 został wybrany do Galerii Sław Baseballu[9].

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
MVP National League 1928 [6]
2× zwycięzca w World Series 1926, 1931 [5][7]
Baseball Hall of Fame od 1974 [9]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Jim Bottomley Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).
  2. Jim Bottomley Minor League Stats. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).
  3. a b c d Jim Bottomley Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).
  4. Phillies - Cardinals Box Score. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).
  5. a b 1926 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).
  6. a b 1928 NL MVP Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).
  7. a b 1931 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).
  8. a b c Jim Bottomley Biography. sabr.org. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).
  9. a b Bottomley, Jim. baseballhall.org. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).