Jerzy Arnold
herb Arnold | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie | |
Rodzice |
Jerzy Chrystian i Rozalia z Roesslerów |
Małżeństwo |
Barbara z Wrzesińskich Małkiewiczowa, Tekla z Bychawców, Józefina Dahlen |
pułkownik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1809-1831 |
Siły zbrojne |
Armia Księstwa Warszawskiego, Wojsko Polskie Królestwa Kongresowego |
Jednostki |
Szkoła Aplikacyjna Artylerii i Inżynierów, Twierdza Modlin, sztab Kwatermistrzostwa Generalnego, 1 dywizji piechoty |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
inżynier obwodu piotrkowskiego, następnie inżynier gubernialny w Suwałkach |
Odznaczenia | |
Jerzy Grzegorz Arnold (ur. 29 grudnia 1791 w Warszawie, zm. 18 grudnia 1858) – pułkownik wojsk Królestwa Polskiego, inżynier, uczestnik powstania listopadowego, honorowy obywatel Wolnego Miasta Krakowa, jeden z budowniczych Kanału Augustowskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie znanego lekarza Jerzego Chrystiana i jego żony Rozalii z Roesslerów.
Od 1809 w wojsku Księstwa Warszawskiego jako kanonier w artylerii. W kwietniu 1811 ukończył Szkołę Aplikacyjną i dostał przydział do Twierdzy Modlin. Odbył kampanię 1812 i po upadku Modlina dostał się do niewoli rosyjskiej. Po zwolnieniu z niewoli od stycznia 1815 w armii Królestwa Polskiego. Służył w kwatermistrzostwie generalnym. W latach 1816–1819 brał udział w wytyczaniu granic między Królestwem a Wolnym Miastem Krakowem. W nagrodę 17 lutego 1819 otrzymał tytuł honorowego obywatela Wolnego Miasta Krakowa. Od 1823 pracował przy budowie kanału Augustowskiego i do niego należy budowa śluz Gorczyca i Dąbrówka. W 1827 odznaczony został krzyżem św. Włodzimierza i w grudniu 1829 krzyżem św. Anny 2 klasy; w 1830 otrzymał znak honorowy za 15 lat nieskazitelnej służby oficerskiej.
Wziął udział w powstaniu listopadowym i odznaczył się w bitwie o Olszynkę Grochowską. Został odznaczony Złotym Krzyżem Virtuti Militarii oraz otrzymał awans do stopnia pułkownika. We wrześniu 1831 złożył dymisję. Od 1835 pracował w cywilnym Zarządzie Dróg i Komunikacji. W 1840 był inżynierem obwodu piotrkowskiego i następnie inżynierem gubernialnym w Suwałkach. Po przejściu na emeryturę od 1852 osiadł w dobrach Balla Kownacka, które odziedziczył po pierwszej żonie.
Jerzy Arnold był trzykrotnie żonaty: z Barbarą z Wrzesińskich Małkiewiczową, Teklą z Bychawców i Józefiną Dahlen. Zmarł 18 grudnia 1858 i pochowany został na cmentarzu w Sylwanowcach.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Arnold. Poczet Krakowski. [dostęp 2024-06-08].
- Jerzy Arnold [online], M.J. Minakowski: Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2024-06-08] .
- Urodzeni w 1791
- Oficerowie inżynierów Królestwa Kongresowego
- Oficerowie inżynierów powstania listopadowego
- Oficerowie artylerii Wojska Księstwa Warszawskiego
- Twierdza Modlin
- Uczestnicy inwazji na Rosję 1812 (strona polska)
- Odznaczeni Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari (powstanie listopadowe)
- Polacy odznaczeni Orderem Świętego Włodzimierza
- Polacy odznaczeni Orderem Świętej Anny
- Odznaczeni Znakiem Honorowym (15 lat służby)
- Uczestnicy bitwy o Olszynkę Grochowską (1831)
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Ludzie związani z Augustowem
- Polscy inżynierowie budownictwa
- Honorowi obywatele Krakowa
- Zmarli w 1858