Przejdź do zawartości

Iva Janžurová

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iva Janžurová
Ilustracja
Iva Janžurová (2019)
Data i miejsce urodzenia

19 maja 1941
Žirovnice

Zawód

aktorka

Lata aktywności

od 1964

Odznaczenia
Medal Za Zasługi II stopnia (Czechy)
Autograf Ivy Janžurovej (1984)

Iva Janžurová (ur. 19 maja 1941 w Žirovnicy w Protektoracie Czech i Moraw, obecnie Czechy) – czeska aktorka telewizyjna, teatralna i filmowa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Žirovnicy koło Pelhřimova jako córka pary nauczycielskiej[1]. Idąc za przykładem swoich rodziców, uczęszczała do Gimnazjum Pedagogicznego w Czeskich Budziejowicach[1], ale ostatecznie zainteresowała się teatrem. W 1963 ukończyła studia na Wydziale Teatralnym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze[2].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Przez jeden sezon występowała w Teatrze F.X Szaldy[1] w Libercu. W latach 1964–1988 związana była z Teatrem na Vinohradach[2]. Od roku 1988 została aktorką praskiego Teatru Narodowego[3].

Już w latach sześćdziesiątych zasłynęła rolą Kristy w dramacie Karel Kachyňy Wóz do Wiednia (Kočár do Vídně, 1966)[3] u boku Jaromíra Hanzlíka, a także w komediach – Pensión pro svobodné pány (1967) jako Andela, kochanka Mulligana (Josef Abrhám) i Svatba jako řemen (1967) jako Hanicka.

Za rolę aktorki Evelyny Kelettiovej w komedii fantastycznonaukowej Václava Vorlíčka Jest pan wdową, proszę pana! (Pane, vy jste vdova!, 1970)[4], otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki na festiwalu Fantastic Films w Trieście[1]. W dramacie Juraja Herza Lampy naftowe (Petrolejové lampy, 1971)[3], prezentowanym na 25. Festiwalu Filmowym w Cannes, wystąpiła jako starzejąca się panna Štěpa Kiliánová, której matka nieustannie swata kandydatów na mężów. W ekranizacji powieści Aleksandra Grina Morgiana (1972)[2] zagrała podwójną rolę Kláry i Viktorie.

W latach 70. i 80. stała się jedną z najbardziej wziętych aktorek[2]. Oprócz komedii, takich jak Jutro się policzymy, kochanie (Zítra to roztočíme, drahoušku…!, 1976) jako Alena Bartáčková czy Mareczku, podaj mi pióro! (Marečku, podejte mi pero!, 1976)[3] jako Týfová, Szpinak czyni cuda! (Což takhle dát si špenát, 1977) jako kierowniczka zakładu kosmetycznego, wystąpiła w wielu produkcjach telewizyjnych, takich jak dramat Ikarův pád (1977) z Vladimírem Menšíkiem, baśń Strach ma wielkie oczy (Strach má velké oči, 1980) jako Baba Jaga Magi z Rudolfem Hrušínský czy serialach Szpital na peryferiach (Nemocnice na kraji města, 1977–1981) jako siostra Marta Huňková-Pěnkavová[1] i Arabela (1979–1980) jako nauczycielka fortepianu – panna Miriam Müllerová. Często występowała także w programach rozrywkowych[1].

Od lat 90. gra także ze swoim życiowym partnerem Stanislavem Remundą, aktorem, reżyserem i dramaturgiem, oraz córkami – Sabiną (ur. 18 maja 1972) i Theodorą (ur. 28 stycznia 1974) w rodzinnym teatrze[1]. Ma czworo wnuków - Alfreda, Kajetana, Vincenta i Adyna[1].

Jest laureatką dwóch Czeskich Lwów dla najlepszej aktorki w roli głównej w komediodramacie Co złapiesz w życie (Co chytneš v žitě, 1998) jako panna młoda Jindřiška i komedii Alice Nellis Małe sekrety (Výlet, 2002) w roli matki. Jako Helena Zachová w komedii Alice Nellis Ene bene (2000) zdobyła nagrodę dla najlepszej aktorki na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Soczi. Jest także laureatką nagrody im. Alfréda Radoka i nagrody Talii[1]. W 2006 została odznaczona Medalem Za zasługi II stopnia.

Wybrana filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Iva Janžurová. ČSFD.cz. [dostęp 2015-08-12]. (cz.).
  2. a b c d Iva Janžurová - Životopis / Info. FDb.cz. [dostęp 2015-08-12]. (cz.).
  3. a b c d Iva Janžurová. Osobnosti.cz. [dostęp 2015-08-12]. (cz.).
  4. Iva Janžurová. Stopklatka.pl. [dostęp 2015-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-20)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]