Przejdź do zawartości

Erik Axel Karlfeldt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Erik Axel Karlfeldt
Erik Axel Eriksson
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1864
Karlbo

Data śmierci

8 kwietnia 1931

Narodowość

szwedzka

Język

szwedzki

Alma Mater

Uniwersytet w Uppsali

Dziedzina sztuki

poezja

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie literatury

Portret Karlfeldta autorstwa Andersa Zorna z 1906 r.

Erik Axel Karlfeldt (ur. 20 lipca 1864, zm. 8 kwietnia 1931) – szwedzki poeta[1]. Jego silnie związana z wiejskimi korzeniami i tradycją poezja była bardzo popularna w jego czasach, co sprawiło, że uzyskał pośmiertnie[2] w 1931 Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury (w 1918 odmówił jej przyjęcia).

Związany z prądem neoromantyzmu Karlfeldt pisał utwory o unikalnym charakterze na zainspirowane jego ojczystymi stronami tematy. W swoich wierszach ujmował tak wątki historyczne, jak i zapożyczone z historycznych sag oraz Biblii i wierzeń ludowych. Jego liryka jest niezwykle muzyczna, lecz czasami wyrażona staroświeckim językiem.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Karlfeldt urodził się w rodzinie rolników w Karlbo, w prowincji Dalarna. Początkowo nosił nazwisko Erik Axel Eriksson, które zmienił w roku 1889, ponieważ nie chciał, aby go wiązano z jego skazanym za przestępstwo kryminalne ojcem. Studiował na Uniwersytecie w Uppsali, jednocześnie dla zarobku ucząc w wielu szkołach, w tym w szkole na przedmieściach Djursholm w Sztokholmie oraz w szkole dla dorosłych. Po skończeniu studiów dostał posadę w Szwedzkiej Bibliotece Królewskiej w Sztokholmie, gdzie pracował przez pięć lat.

W 1904 r. Karlfeldt został członkiem Akademii Szwedzkiej, zajął tam fotel nr 11. W 1905 r. został wybrany na członka Instytutu Noblowskiego Akademii, zaś w 1907 r. Komitetu Noblowskiego. W 1912 r. został stałym sekretarzem Akademii, którą to posadę zachował do śmierci.

Uniwersytet w Uppsalialma mater Karlfeldta – przyznała mu w 1917 doktorat honoris causa.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Erik Axel Karlfeldt, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2018-07-13] (ang.).
  2. Erik Axel Karlfeldt – Facts. nobelprize.org. [dostęp 2018-07-13]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Vildmarks- och kärleksvisor, 1895 (Pieśni puszczańskie i miłosne)
  • Fridolins visor, 1898 (Pieśni Fridolina)
  • Fridolins lustgård och Dalmålningar på rim, 1901 (Wesoły ogród Fridolina i rymowane obrazy dolin)
  • Flora och Pomona, 1906 (Flora i Pomona)
  • Flora och Bellona, 1918 (Flora i Bellona)
  • Hösthorn, 1927 (Róg jesienny)