Przejdź do zawartości

Chrześcijańska Demokracja (Włochy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Chrześcijańska Demokracja (wł. Democrazia Cristiana, DC) – główne ugrupowanie włoskiej sceny politycznej po zakończeniu II wojny światowej. Była partią odwołującą się do ideologii chadeckiej, wyrosła z podziemnej działalności antyfaszystowskiej. Do pierwszej połowy lat 90. wielokrotnie współtworzyła rządy koalicyjne. Rozwiązaniu uległa w 1994 w okresie przemian politycznych wywołanych skandalami korupcyjnymi (tzw. Tangentopoli). Faktycznym liderem DC pozostawał jej aktualny sekretarz.

Sekretarze DC

[edytuj | edytuj kod]

Poparcie

[edytuj | edytuj kod]
Wyniki w wyborach parlamentarnych w latach 1946-1992[2]
Wybory Poparcie Zmiana punktów procentowych Mandaty (Izba deputowanych) Zmiana
1946[3] 35,2% - 207 -
1948 48,5% 13,3 305 98
1953 40,1% 8,4 263 42
1958 42,4% 2,3 273 10
1963 38,3% 4,1 260 13
1968 39,1% 0,8 265 5
1972 38,8% 0,3 266 1
1976 38,7% 0,1 263 3
1979 38,3% 0,4 262 1
1983 32,9% 5,4 225 37
1987 34,3% 1,4 234 9
1992 29,6% 4,7 206 28

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Leaders of Italy, terra.es. [dostęp 2011-02-13]. (ang.).
  2. IPU PARLINE database: ITALY (Camera dei Deputati), election archives [online], www.ipu.org [dostęp 2017-11-22].
  3. Pierwsze wybory we Włoszech po zakończeniu II wojny światowej

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Paweł Sarnecki: Republika Włoska. W: Paweł Sarnecki: Ustroje konstytucyjne państw współczesnych. Wyd. czwarte. Warszawa: Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o., 2008, s. 133. ISBN 978-83-7601-353-4.