Przejdź do zawartości

BA-27

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
BA-27 (БА-27)
Ilustracja
BA-27M
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Typ pojazdu

samochód pancerny

Trakcja

kołowa

Załoga

4

Historia
Prototypy

1927

Produkcja

19281931

Egzemplarze

215

Dane techniczne
Silnik

1 silnik gaźnikowy, 4-cylindrowy AMO o mocy 35 KM

Transmisja

mechaniczna

Poj. zb. paliwa

88 l (BA-27M - 150 l)

Pancerz

nitowany z płyt walcowanych o grubości: 3 – 8 mm

Długość

4,620 m (BA-27M - 4,82 m)

Szerokość

1,71 m (BA-27M - 1,93 m)

Wysokość

2,52 m (BA-27M - 2,54 m)

Prześwit

0,24 m

Masa

bojowa - 4 400 kg (BA-27M - 4 525 kg)

Osiągi
Prędkość

45 - 48 km/h (droga)
23 - 25 km/h (teren)

Zasięg pojazdu

200 (droga), 100 (teren) (BA-27M - 416 i 165)

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

0,60 m

Rowy (szer.)

0,70 m

Kąt podjazdu

18º

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 armata Hotchkiss kal. 37 mm (zapas amunicji 40 sztuk)
1 karabin maszynowy DT kal. 7,62 mm (zapas amunicji 2079 sztuk)
Użytkownicy
ZSRR

BA-27 (ros. БА-27) – radziecki samochód pancerny, pierwszy opracowany w całości w ZSRR.

Historia konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

W połowie lat dwudziestych w ZSRR zaczęto opracowywanie własnych konstrukcji wozów bojowych, które mogłyby zastąpić użytkowane w Armii Czerwonej samochody pancerne pochodzące z okresu I wojny światowej. Pracę na pierwszym projektem samochodu pancernego rozpoczęto w 1926 roku w zakładach AMO w biurze konstrukcyjnym inż. B. Strokanowa.

Sam projekt opracowali inż. J. Ważyński i I. Wittenberg, a jako podwozie wykorzystano samochód ciężarowy AMO-F 15 produkowany w zakładach AMO. W 1927 roku zbudowano kilka prototypów samochodu, który został oznaczony jako BA-27 (skrót od Бронеавтомобиль 1927). Po zbudowaniu kilku prototypów w zakładach AMO samochód BA-27 skierowano do produkcji seryjnej, którą rozpoczęto w zakładach Iżorskich. A pierwsze seryjne samochody zostały zbudowane w 1928 roku.

W 1929 roku do budowy samochodu BA-27 zaczęto stosować importowane podwozie pochodzące z samochodu Ford-Timken 6x4, a wersja ta otrzymała oznaczenie BA-27M. Zastosowano w niej również mocniejszy silnik o mocy 40 KM, a wprowadzone zmiany spowodowały zmniejszenie wagi do 4 100 kg. W 1937 roku kilka samochodów przebudowano na drezyny pancerne, który oznaczono jako BA-27ŻD.

Produkcję samochodów pancernych BA-27 zakończono pod koniec 1931 roku. Łącznie zbudowano ponad 215 samochodów BA-27 obu wersji.

Użycie

[edytuj | edytuj kod]

Samochody pancerne BA-27 zaczęto wprowadzać do uzbrojenia Armii Czerwonej w grudniu 1928 roku. Od razu też zostały skierowane do walk z oddziałami basmaczy w Azji Środkowej oraz w trakcie wojny z Chinami na Dalekim Wschodzie w 1929 roku.

W 1929 roku utworzono w Armii Czerwonej doświadczalny pułk zmechanizowany w skład którego wszedł dywizjon samochodów pancernych BA-27. Przekształcony w 1930 roku w 1 Samodzielną Brygadę Zmechanizowaną. W jej składzie było 48 samochodów pancernych BA-27. Samochody tego typu wprowadzono także na wyposażenie dywizji kawalerii Armii Czerwonej.

Pod koniec lat trzydziestych samochodu BA-27 zaczęto wycofywać z jednostek bojowych i skierowano je do szkolenia, choć użyto ich jeszcze bojowo w trakcie wojny zimowej z Finlandią.

Samochód BA-27 wystąpił też w roli samochodu pancernego okresu wojny domowej w filmie Czapajew z 1934 roku.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • А. В. Карпенко: Обозрение отечественной бронетанковой техники (1905-1995). Санкт-Петербург: Невский Бастион, 1996, s. 18-19. (ros.).
  • Максим Коломиец: Броня на колесах. История советского бронеавтомобиля 1925-1945. Moskwa: Эксмо, 2007, s. 141-148, 372-374. ISBN 978-5-699-21870-7.