Przejdź do zawartości

Alfons III d’Este

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfons III d’Este
Ilustracja
ilustracja herbu
Książę Modeny i Reggio
Okres

od 1628
do lipiec 1629

Dane biograficzne
Dynastia

D’Este

Data i miejsce urodzenia

1591
Ferrara

Data i miejsce śmierci

26 maja 1644
Castelnuovo di Garfagnana

Ojciec

Cezar d’Este

Matka

Wirginia Medycejska

Żona

Izabela Sabaudzka

Dzieci

Cesar,
Francesco I,
Obizzo,
Caterina,
Cesar,
Alessandro,
Carl Alessandro,
Rinaldo,
Margherita,
Beatrice (ur. i zm. 1620),
Beatrice (ur. 1622),
Filibert,
Bonifazio,
Anna Beatrice

Alfons III d’Este, Alfonso III d’Este (ur. 1591 w Ferrarze, zm. 26 maja 1644 w Castelnuovo di Garfagnana) – książę Modeny i Reggio od roku 1628 do 1629.

Urodził się w Ferrarze jako syn Cezara d’Este i Virginii de’ Medici. W 1613 wziął udział w wojnie przeciwko Lukce i odegrał pierwszoplanową rolę w zabójstwie hrabiego Ercole Pepoli w Ferrarze, w 1617.

W 1608 poślubił Izabelę Sabaudzką, córkę Karola Emanuela I Wielkiego, księcia Sabaudii, i Katarzyny Michaliny Habsburg. Alfons był głęboko zakochany w swojej żonie i miał z nią 14 dzieci:

Izabela Sabaudzka, żona Alfonsa III
  • Cesara d’Este (1609-1613),
  • Francesca I (1610-1658), księcia Modeny,
  • Obizza d’Este (1611-1645), biskupa Modeny,
  • Caterinę d’Este (1613-1635), zakonnicę,
  • Cesara d’Este (1614-1677),
  • Alessandra d’Este (ur. i zm. 1615),
  • Carla Alessandra d’Este (1616-1679),
  • Rinalda d’Este (1618-1671), kardynała,
  • Margheritę d’Este (1619-1692), żonę Ferdynanda III Gonzagi, księcia Guastalla,
  • Beatrice d’Este (ur. i zm. 1620),
  • Beatrice d’Este (1622-1623),
  • Filiberta d’Este (1623-1645),
  • Bonifazia d’Este (ur. i zm. 1624),
  • Annę Beatrice d’Este (1626-1690), żonę Aleksandra II Mirandoli.
Alfons III d'Este jako kapucyn

Kiedy Izabela zmarła w 1626, zaczął zastanawiać się nad przywdzianiem habitu. W 1628 zmarł ojciec Alfonsa i ten został kolejnym księciem Modeny i Reggio – jednak już w lipcu 1629 ogłosił swoją abdykację w zamku w Sassuolo. 8 września tego samego roku wstąpił do zakonu Kapucynów i przybrał imię: ojciec Giambattista da Modena.

Jako mnich zyskał wielką sławę; pomagał umierającym ludziom podczas zarazy, która nawiedziła księstwo w latach 1630−1631. Rok później powrócił do Modeny, ale jego przemówienia, skierowane przeciwko modzie na dworze, spowodowały falę niechęci w stosunku do niego. Udał się więc do zakonu w Castelnuovo di Garfagnana, wybudowanego przez jego syna – księcia Franciszka I. Tam też zmarł w 1644.