Przejdź do zawartości

Piastów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez 83.30.66.55 (dyskusja) o 09:17, 25 mar 2019. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Piastów
miasto i gmina
Ilustracja
Centrum Piastowa, po południowej stronie stacji kolejowej
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

pruszkowski

Aglomeracja

warszawska

Prawa miejskie

1952

Burmistrz

Grzegorz Waldemar Szuplewski

Powierzchnia

5,76 km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
• gęstość


22 907[1]
3976,9 os./km²

Strefa numeracyjna

+48 22

Kod pocztowy

05-820

Tablice rejestracyjne

WPR

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Piastów”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Piastów”
Położenie na mapie powiatu pruszkowskiego
Mapa konturowa powiatu pruszkowskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Piastów”
Ziemia52°11′04″N 20°50′23″E/52,184444 20,839722
TERC (TERYT)

1421011

SIMC

0921496

Urząd miejski
ul. 11 Listopada 2, 05-820 Piastów
Strona internetowa

Piastów (do 1926 Utrata) – miasto w województwie mazowieckim, w powiecie pruszkowskim. Miasto należy do aglomeracji warszawskiej.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa warszawskiego.

Według danych GUS z 30 czerwca 2018 r. miasto zamieszkiwało 22 710 mieszkańców.

Położenie

Graniczy z warszawską dzielnicą Ursus, miastem powiatowym Pruszków oraz miastem i gminą Ożarów Mazowiecki. Mimo swej przynależności administracyjnej jest typowym osiedlem podstołecznym, częścią aglomeracji warszawskiej (14 km do centrum Warszawy).

Piastów jest najmniejszą gminą w województwie (5,76 km²) i jednocześnie jedną z najgęściej zaludnionych – 3980 os./km² (2015 r., 2. lokata w kraju po Legionowie[2]). Według danych z 2014 r.[2] Piastów zajmuje obszar 5,76 km², w tym:

  • użytki rolne: 0,71 km² (12,3%)
  • grunty zabudowane i zurbanizowane 5,05 km² (87,7%)
  • użytki leśne: 0%.

Sąsiednie gminy

Michałowice, Ożarów Mazowiecki, Pruszków, Warszawa

Demografia

Piramida wieku mieszkańców Piastowa w 2014 roku[1].

Historia

Obelisk gen. Leopolda Okulickiego
Centrum Piastowa, wiadukt nad linią kolejową

Historia powstania tej miejscowości zaczyna się w XVI wieku. Wówczas, na terenie dzisiejszego Piastowa istniały dwie miejscowości: Utrata i Żdżary. Dokumenty parafialne z XVI w. informują, że Żdżary były wsią duchowną należącą do parafii Żbików (obecnie część Pruszkowa). Następnie do połowy XIX wieku ziemie te należały do Wyższego Seminarium Duchownego św. Jana Chrzciciela w Warszawie. W 1865 r. majątek został skonfiskowany przez władze zaboru rosyjskiego, za popieranie przez kościół powstania styczniowego. Następnie grunty nabyli rosyjscy ziemianie, którzy dokonali parcelacji i sprzedaży terenów. W tym samym czasie nastąpiła rozbudowa Kolei Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej, co spowodowało, że na terenie Piastowa wybudowano osiedle mieszkaniowe dla kolejarzy. Pracownicy kolei mieszkali w typowych XIX-wiecznych budynkach z czerwonej cegły zwanymi potocznie „czerwoniakami”. To spowodowało, że pod koniec XIX w. powstała osada. Z początkiem XX w. zamieszkało tu wielu warszawiaków uciekających przed zgiełkiem wielkiego miasta[3].

W 1926 r. mieszkańcy przyjęli nową nazwę swojej miejscowości – Piastów; została ona wyłoniona w drodze konkursu, spośród 11 propozycji: zwycięzcą okazał się czternastoletni harcerz Zygmunt Kosewski, który został potem honorowym obywatelem miasta[4]. W 1928 r. dekretem biskupa powstała rzymskokatolicka parafia Matki Boskiej Częstochowskiej. W 1930 r. powstała gmina Piastów. Na terenie Piastowa zaczęły działać ZHP, OSP, PCK, Stowarzyszenie Miłośników Piastowa i inne. W 1952 r. Piastów otrzymał prawa miejskie, mieszkało tu wówczas 10 tys. osób. Rozbudowa Zakładów Mechanicznych „Ursus” spowodowała przypływ ludności, także w obrębie Piastowa i budowę wysokich blokowisk na północy miasta. 31 grudnia 1961 r. z Piastowa wyłączono osiedle mieszkaniowe Gołąbki, włączając je do miasta Ursus w tymże powiecie i województwie[5].

Początki przemysłu chemicznego

W 1925 r. inż. Fryderyk Muller przeniósł tu z Warszawy Zakłady Akumulatorowe systemu „Tudor”, a w 1928 r. uruchomił produkcję między innymi obudów akumulatorowych w Zakładach Kauczukowych „Piastów”. Zaraz po wojnie, w 1946 r. otwarto Zasadniczą Szkołę Zawodową, co było skutkiem dotychczasowego rozwoju branży chemicznej w Piastowie. W latach 60. XX w. powstał Zespół Szkół Chemicznych. W 1973 r. powstał Instytut Przemysłu Gumowego „Stomil”.

Władze Piastowa

Urząd miasta
  • 1979–1984 – Czesław Baran – naczelnik
  • 1984–1988 – Bogdan Tomalak – naczelnik
  • 1988–1989 – Zbigniew Strzelecki – naczelnik
  • 1989–1990 – Mieczysław Palczewski – p.o. naczelnika
  • 1990–2010 – Zdzisław Brzeziński – burmistrz
  • 2010–2014 – Marek Kubicki – burmistrz
  • od 2014 – Grzegorz Waldemar Szuplewski – burmistrz

Edukacja

Szkoły podstawowe
Szkoły ponadgimnazjalne
  • Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza
  • Zespół Szkół im. Fridtjofa Nansena (obecnie znajduje się w nim Liceum Ogólnokształcące, niegdyś również technikum)

Komunikacja

Stacja kolejowa w Piastowie
Komunikacja drogowa

Przez Piastów przebiega droga wojewódzka nr 719.

Komunikacja miejska

Połączenie z Warszawą zapewniają 3 linie autobusowe obsługiwane przez ZTM Warszawa:

Od 2011 władze miasta uruchomiły pierwszą linię miejską: P-1. W 2012 roku władze Pruszkowa uruchomiły linię nr 3, łączącą Piastów z pętlą przy ul. Inżynierskiej w Pruszkowie. Spółka PKS Grodzisk Mazowiecki zapewnia również dojazd autobusami z Piastowa do Janek, czy też Ożarowa Mazowieckiego.

Komunikacja szynowa

Przez Piastów przebiega linia kolejowa nr 1 oraz linia kolejowa nr 447 Na piastowskim dworcu kolejowym zatrzymują się pociągi linii S1 obsługiwane przez SKM Warszawa, oraz pociągi Kolei Mazowieckich w kierunku Grodziska Mazowieckiego, Skierniewic, Warszawy i Otwocka.

Religia

Kościół pw. Matki Bożej Częstochowskiej
Parafie rzymskokatolickie
Świadkowie Jehowy
  • zbór Piastów[6]
Rodzimy Kościół Polski
  • Rodzimy Kościół Polski w Piastowie organizuje obchody świąt, zjazdy i wiece swoich członków[7].

Kultura

W mieście znajdują się:

  • Kino „Baśń”
  • Stadion piłkarski klubu MKS Piast

Ochrona publiczna

W mieście znajduje się:

  • komisariat policji
  • remiza Ochotniczej Straży Pożarnej
  • 2 przychodnie publiczne, wraz z oddziałem nocnej i świątecznej pomocy lekarskiej.

Ludzie związani z Piastowem

  • Stanisław Perko - pułkownik Wojska Polskiego
  • Jan Trębski (1926–2016) – polski nauczyciel, działacz oświatowy i samorządowy, Honorowy Obywatel Miasta Piastowa.
  • prof. dr hab. Tadeusz Iwiński (ur. 1944) – polski polityk, politolog, nauczyciel akademicki, poseł na Sejm I, II, III, IV, V, VI i VII kadencji, absolwent piastowskiego Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza.
  • Robert Cieślak (1975–2003) – przestępca, lider grupy piastowskiej tzw. „Gangu Mutantów” odpowiedzialnej za kilkanaście zabójstw (w tym zabójstwo policjanta w Parolach), porwań, haraczy w latach 1999–2003, zginął 6 marca 2003 roku w oblężonym domu podczas strzelaniny w Magdalence razem z Igorem Pikusem przeciwko policyjnym antyterrorystom z Zarządu Bojowego CBŚ podczas próby zatrzymania[8].
  • ReTo (1995) – polski raper i autor tekstów

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Piastów polskawliczbach.pl, w oparciu o dane GUS.
  2. a b c Bank Danych Lokalnych. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-01-21].
  3. Informator Piastowski.
  4. www.piastów.pl – Zygmunt Kosewski.
  5. Dz.U. z 1961 r. nr 59, poz. 326.
  6. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2016-10-21].
  7. Ratomir Wilkowski: Ogólnopolski Zjazd Rodzimowierczy. rkp.org.pl, 26 maja 2015. [dostęp 2015-09-30].
  8. „Mutant” z łaski sądu (wersja do druku) [online], zw.com.pl [dostęp 2017-11-26].

Linki zewnętrzne