Przejdź do zawartości

Ilja Frank

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez BlackBot (dyskusja | edycje) o 13:17, 22 maj 2015. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Ilja Frank
{{{alt grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia

23 października 1908
Petersburg

Data i miejsce śmierci

22 czerwca 1990
Moskwa

Zawód, zajęcie

fizyk

Ilja Michajłowicz Frank (ros. Илья Михайлович Франк, ur. 10 października?/23 października 1908 w Leningradzie, zm. 22 czerwca 1990 w Moskwie) – rosyjski fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1958 (wspólnie z Pawłem Czerenkowem i Igorem Tammem) za wkład w wyjaśnienie promieniowania Czerenkowa.

Na początku kariery zajmował się fotochemią, w tym badaniem zjawiska fotoluminescencji. W 1934 zajął się fizyką jądrową, badając promieniowanie gamma oraz wiązki neutronowe. W 1935 roku otrzymał doktorat, a w 1944 został mianowany profesorem i dyrektorem katedry fizyki Uniwersytetu Moskiewskiego. W 1946 został mianowany członkiem Rosyjskiej Akademii Nauk[1].

W 1975 Uniwersytet Łódzki przyznał mu tytuł doktora honoris causa[2]

Został odznaczony m.in. trzykrotnie Orderem Lenina, Orderem Rewolucji Październikowej, dwukrotnie Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy oraz Orderem „Znak Honoru”. Dwukrotny laureat Nagrody Stalinowskiej (1946, 1953) i Nagrody Państwowej ZSRR (1971).

  1. Il´ja M. Frank - Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 1958 > Pavel A. Cherenkov, Il´ja M. Frank, Igor Y. Tamm [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-02-22]. (ang.)., Biographical, Nobel Lecture, December 11, 1958, Optics of Light Sources Moving in Refractive Media
  2. Doktorzy honoris causa UŁ. [dostęp 2 sierpnia 2009].
{{Przypisy}} Nieprawidłowe pola: przypisy.

Linki zewnętrzne