Przejdź do zawartości

Ilja Frank

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez EmausBot (dyskusja | edycje) o 23:00, 14 lut 2013. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Ilja Frank
{{{alt grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia

23 października 1908
Sankt Petersburg

Data i miejsce śmierci

22 czerwca 1990
Moskwa

Zawód, zajęcie

fizyk

Ilja Michaiłowicz Frank (ros. Илья Михайлович Франк, ur. 23 października 1908 w Leningradzie, zm. 22 czerwca 1990 w Moskwie) – rosyjski fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1958 (wspólnie z Pawłem Czerenkowem i Igorem Tammem) za wkład w wyjaśnienie promieniowania Czerenkowa.

Na początku kariery zajmował się fotochemią, w tym badaniem zjawiska fotoluminescencji. W 1934 zajął się fizyką jądrową, badając promieniowanie gamma oraz wiązki neutronowe. W 1935 roku otrzymał doktorat, a w 1944 został mianowany profesorem i dyrektorem katedry fizyki Uniwersytetu Moskiewskiego. W 1946 został mianowany członkiem Rosyjskiej Akademii Nauk[1].

W 1975 Uniwersytet Łódzki przyznał mu tytuł doktora honoris causa[2].

Został odznaczony m.in. trzykrotnie Orderem Lenina, Orderem Rewolucji Październikowej, dwukrotnie Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy oraz Orderem "Znak Honoru". Dwukrotny laureat Nagrody Stalinowskiej (1946, 1953) i Nagrody Państwowej ZSRR (1971).

  1. Il´ja M. Frank – The Nobel Prize in Physics 1958 – Biography. [dostęp 2 sierpnia 2009]. (ang.).
  2. Doktorzy honoris causa UŁ. [dostęp 2 sierpnia 2009].