Marita Koch

wschodnioniemiecka lekkoatletka

Marita Koch, później Marita Meier-Koch (ur. 18 lutego 1957 w Wismarze[1]) – wschodnioniemiecka lekkoatletka, specjalizująca się w biegach sprinterskich. Podczas swojej długoletniej kariery sportowej pobiła szesnaście sprinterskich rekordów świata na otwartym stadionie oraz czternaście rekordów świata w hali.

Marita Koch
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1957
Wismar

Wzrost

171 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD
Igrzyska olimpijskie
złoto Moskwa 1980 lekkoatletyka
(bieg na 400 m)
srebro Moskwa 1980 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)
Mistrzostwa świata
złoto Helsinki 1983 200 m
złoto Helsinki 1983 bieg na 200 m
złoto Helsinki 1983 sztafeta 4 × 400 m
srebro Helsinki 1983 bieg na 100 m
Halowe mistrzostwa świata
złoto Paryż 1985 bieg na 200 m
Mistrzostwa Europy
złoto Praga 1978 bieg na 400 m
złoto Praga 1978 sztafeta 4 × 400 m
złoto Ateny 1982 bieg na 400 m
złoto Ateny 1982 sztafeta 4 × 400 m
złoto Stuttgart 1986 bieg na 400 m
złoto Stuttgart 1986 sztafeta 4 × 400 m
Halowe mistrzostwa Europy
złoto San Sebastián 1977 bieg na 400 m
złoto Budapeszt 1983 bieg na 200 m
złoto Pireus 1985 bieg na 200 m
złoto Madryt 1986 bieg na 200 m
srebro Wiedeń 1979 bieg na 60 m
brąz Grenoble 1981 bieg na 50 m
Przyjaźń-84
złoto Praga 1984 bieg na 400 m
Uniwersjada
złoto Meksyk 1979 bieg na 200 m
Odznaczenia
Wielka Gwiazda Przyjaźni między Narodami (NRD) Złoty Order Zasługi dla Ojczyzny (NRD) Srebrny Order Zasługi dla Ojczyzny (NRD) Brązowy Order Zasługi dla Ojczyzny (NRD)

Kariera sportowa

edytuj

Startowała na igrzyskach olimpijskich w Montrealu, w ich trakcie odpadła w ćwierćfinale biegu na 400 m. Natomiast na igrzyskach olimpijskich w Moskwie zdobyła indywidualnie złoty medal w biegu na 400 m oraz srebrny w biegu sztafetowym 4 × 400 m. Bojkot igrzysk olimpijskich w Los Angeles przez państwa komunistyczne sprawił, że Koch nie powiększyła swojego olimpijskiego dorobku medalowego[1].

Marita Koch była także wielokrotną mistrzynią Europy na dystansie 400 m w Pradze 1978, Atenach 1982 i Stuttgarcie 1986.

Pierwszy ze swoich rekordów ustanowiła w 1977 w biegu na 400 m w hali podczas zawodów w Mediolanie, które przebiegła w czasie 51,8 s. Przełomowy w jej karierze był rok 1978. Wtedy odebrała Irenie Szewińskiej rekordy świata na 200 i 400 m na otwartym stadionie. W finale mistrzostw Europy w Pradze jako pierwsza kobieta przebiegła 400 m poniżej 49 s (48,94). Ostateczny rekord na tym dystansie (aktualny do dziś) Koch ustanowiła 6 października 1985 w Canberze czasem 47,60 s. W 1979 jako pierwsza sprinterka przebiegła 200 m poniżej 22 sekund (21,71). Pięć lat później, w 1984, wyrównała ten wynik[2].

Na swoich koronnych dystansach 200 i 400 m Marita Koch rzadko ponosiła porażki. Do grona biegaczek, które zdołały ją pokonać należały: Irena Szewińska na 400 m w 1977, Evelyn Ashford na 200 m w 1979, Jarmila Kratochvílová na 400 m w 1981 oraz na 200 m w 1983, Bärbel Eckert-Wöckel na 400 m w 1982 oraz Valerie Brisco-Hooks na 200 m w 1985.

W latach 1980–1985 Marita Koch ustanowiła wiele rekordów w biegach w hali na 50 i 60 m, gdzie rywalizowała ze swoją rodaczką Marlies Göhr.

Kolejne rekordy ustanowiła biegając w enerdowskich sztafetach 4 × 100 m i 4 × 400 m. Biegając w tej pierwszej ustanowiła wraz z koleżankami (m.in. z Göhr) rekordy świata w 1979 i 1983. Biegając na 4 razy dłuższym dystansie ustanowiła rekordy w 1982 i 1984. Była również rekordzistką świata w nieolimpijskiej konkurencji sztafety 4 × 200 m w 1980[3].

W 1987 zakończyła swoją karierę sportową.

Rekordy życiowe

edytuj

Została odznaczona Złotym, Srebrnym i Brązowym Orderem Zasług dla Ojczyzny

Przypisy

edytuj
  1. a b Marita Koch. olympedia.org. [dostęp 2024-05-02]. (ang.).
  2. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, 2015, s. 257–258, 262–263 [dostęp 2024-05-02] (ang.).
  3. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, 2015, s. 297, 301, 303 [dostęp 2024-05-02] (ang.).

Bibliografia

edytuj