Semalens

Vila d'Occitània

Semalens
Sémalens

La comuna.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

43° 35′ 32″ N, 2° 06′ 42″ E

Superfícia

11,12 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

280 m
160 m
146 m

Geografia politica

Lengadòc

França

Castras

Comunautat de comunas Sòr e Agot

Cònsol

Alex Bousquet
(2014-2020)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

2 011 ab.

Evolucion de la populacion

2 066 ab.

Densitat

181,92 ab./km²

Autras informacions

Gentilici

Sémalensois(e)s
(en francés)

Còde postal

81570

Còde INSEE

81281

Semalens^[1]^,^[2]^,^[3]^,^[4] (Sémalens en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament de Tarn e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Geografia

La comuna es situada sus Agot e Sòr, que travèrsa lo centre del vilatge, a 12 km a l'oèst de Castras. Es vesina de las comunas de Vièlhmur, Frejavila, Cambonet de Sòr, e Sant German dels Prats.

Toponimia

Semalens seriá un nom d'origina germanica, format de Semela, del grèc Ζεμελώ, nom de divinitat frigiana, e del sufixe germanic -ing, indicant une proprietat, donant «lo Domeni de Semele». Semelingus èra citat al començament del sègle IX, puèi Semalenx en 1277^[5]. En general, se cal malfisar dels sits de competéncia toponimica limitada, encara mai quand prepausan un equipatge tant improbable coma una divinitat grèga e un sufixe germanic !

Las atestacions datadas precedentas semblan sortir de la Toponymie générale de la France d'Ernèst Negre, que prepausa pus normalament un nom de persona germanic Siemel, associat al sufixe -ingos^[6]. Dauzat e Rostaing, que fornisson pas cap d'atestacion, postulan lo nom d'òme germanic *Samilo, de Samo, amb sufixe -ing^[7].

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat	Qualitat
2008	2020	Alex Bousquet
1989	2008	Michel Albert
1971	1989	Raymond Magne
1945	1971	Fernand Aussaresses
1944	1945	Fernand Aussaresses	President del Comitat de Liberacion
1935	1944	Zozime Barthès
1919	1935	Albert Escout
1912	1919	Elie Gasc
1896	1912	Paul Fabre
1892	1896	Victor Fabre
1884	1892	Victor Pesteil
1878	1884	Armand Serbat
1877	1878	Louis Fabre
1865	1877	Joseph Migioulle
1858	1865	Jean Raynaud
1855	1858	Joseph-François Roques
1848	1855	Joseph Puginier
1848	1848	François Rouch	President de la Comission municipala
1843	1848	Jacques-Hyacinthe Massabiau
1840	1843	Joseph-Augustin Fabre
1830	1840	Louis Jean-Baptiste Migioulle
1823	1830	Pierre Rouch
1821	1823	Jean-Antoine Jauzion
1815	1821	Jean-Pierre Massabiau
1813	1815	Jean-Antoine Jauzion
1800	1813	Barthélémy Sirven
1797	1800	Martin Fabre
1796	1797	Jean Jauzion
1792	1796	Augustin Fabre
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 2023, totala: 2081

628

788

915

955

959

1 068

1 165

1 323

1 326

1 345

1 443

1 582

1 914

1 894

1 753

1 670

1 513

1 335

1 169

1 150

1 083

880

933

858

908

885

953

977

1 004

1 232

1 412

1 651

1 843

2 011

1 999

1 988
2 040

2009

2010

1 976
2 027

1 979
2 029

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Luòcs e monuments

glèisa de Sant Miquèl del sègle XV amb benechièr Renaissença. Una voïvre sus un dels capitèls de la nau es nomenada "la pèira del diable" ^[8].
Las Passejadas: plaça amb platanas bastida a l'entorn del centre de l'ancian vilatge fortificat.
Lo pont Antonieta, dich pont de l'Aiguilhon, bastit per Paul Séjourné en 1884 sus Agot per la linha de camin de fèrre de Montalban a Castras.
Prèp de Semalens i a una importanta Sèrva Ornitologica Naturala.

Ostal de vila de Sémalens
La glèisa de Sant Miquèl
Pont de l'Aiguilhon

Personas ligadas a la commune

Alexandrine Rose "Liberté" Barreau (1773-1843), originària de Semalens, femna-soldat de l'an II.

Especialitats gastronomicas

Lo pompet de Semalens es una còca amb pasta fulhetada e sucrada coma basa, de citron e a la graissa d'auca.

Veire tanben

Nòtas e referéncias

↑ Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
↑ Communes du Tarn – Archives et Patrimoine, Conselh General de Tarn - Archius departamentals
↑ Ernèst Negre, Toponymie générale de la France - Formations non romanes, formations dialectales, Librairie Droz, 1996, volume 2, pagina 801, legir en linha=http://books.google.fr/books?id=jbpVLN1tRNoC&pg=PA801&dq=s%C3%A9malens&hl=fr&sa=X&ei=zEhnT_iLEoja8APs1uGtCA&ved=0CFYQ6AEwBjha#v=onepage&q=s%C3%A9malens&f=false (consultat lo 27 de febrièr 2016)
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, reedicion Librairie Guénégaud, 1984, p. 651
↑ Monts et piémont pyrénéens - Fédération des sociétés académiques et savantes Languedoc-Pyrénées-Gascogne, Actes du 48e congrès d'études tenu à Lannemezan et Saint-Plancard les 24, 25 et 26 juin 1994.

Ligams extèrnes

Portal de Lengadòc

[1] Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3.

[2] «Toponimia occitana».

[3] Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».

[4] Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

[5] Communes du Tarn – Archives et Patrimoine, Conselh General de Tarn - Archius departamentals

[6] Ernèst Negre, Toponymie générale de la France - Formations non romanes, formations dialectales, Librairie Droz, 1996, volume 2, pagina 801, legir en linha=http://books.google.fr/books?id=jbpVLN1tRNoC&pg=PA801&dq=s%C3%A9malens&hl=fr&sa=X&ei=zEhnT_iLEoja8APs1uGtCA&ved=0CFYQ6AEwBjha#v=onepage&q=s%C3%A9malens&f=false (consultat lo 27 de febrièr 2016)

[7] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, reedicion Librairie Guénégaud, 1984, p. 651

[8] Monts et piémont pyrénéens - Fédération des sociétés académiques et savantes Languedoc-Pyrénées-Gascogne, Actes du 48e congrès d'études tenu à Lannemezan et Saint-Plancard les 24, 25 et 26 juin 1994.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]