Naar inhoud springen

Grand Prix Formule 1 van San Marino 1994

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het circuit van Imola

De Grand Prix Formule 1 van San Marino 1994 werd gehouden op 1 mei 1994 in Imola. Het weekend werd overschaduwd door de dodelijke ongelukken van Ayrton Senna en Roland Ratzenberger en een zware crash van Rubens Barrichello.[1] Door deze ongelukken werden de jaren erna de wagens en circuits aangepast om ze veiliger te maken, bovendien werd het Head and Neck Support system negen jaar later (in 2003) verplicht gesteld voor de rijders, in 2017 gevolgd door de halo die de coureur moet beschermen tegen hoofdletsel.

Tijdens de eerste kwalificatiesessie, maakte Rubens Barrichello een zware crash toen zijn Jordan met een snelheid van tegen de 225 km/u over een kerbstone reed, waardoor hij gelanceerd werd. Hij raakte een bandenmuur en raakte bewusteloos. Zijn auto ging nog een aantal keer over de kop. De medische teams waren er snel bij en hij werd naar een ziekenhuis gebracht.

Na twintig minuten in de kwalificatiesessie vloog Roland Ratzenberger uit de bocht in de Villeneuva Curva. Hij reed met zijn Simtek recht tegen de muur aan. De overlevingscel van zijn cockpit bleef grotendeels intact, maar de impact zorgde voor een schedelbreuk. Ratzenberger was in de ronde voor de crash over de kerbstones van de Acque Minerali chicane gereden, wat zorgde voor schade aan zijn voorvleugel. In plaats van terug te keren naar de pitsstraat, begon hij aan een nieuwe snelle ronde. Met hoge snelheid brak zijn voorvleugel af, waardoor hij de controle over zijn wagen verloor.

De kwalificatiesessie werd stopgezet. Bij aankomst in het ziekenhuis bleek Ratzenberger al aan zijn verwondingen overleden te zijn. Het was voor het eerst sinds 1982 (de Grand Prix van Canada) dat er een dodelijk ongeval plaatsvond in een race-weekend. Het was acht jaar geleden sinds het laatste dodelijk ongeval in de Formule 1, toen Elio de Angelis stierf tijdens een testsessie op Paul Ricard Circuit.

Ayrton Senna behaalde uiteindelijk de pole-position, met opnieuw Michael Schumacher naast hem. Gerhard Berger kwalificeerde zich als derde en Senna's teammaat Damon Hill als vierde.

Tamburello-bocht op het circuit waar het dodelijke ongeluk met Senna gebeurde

Bij de eerste start bleef JJ Lehto stilstaan met zijn Benetton. Pedro Lamy kon deze wagen niet meer ontwijken en reed erachterop. Stukken van de wagens vlogen over het hek waardoor negen toeschouwers gewond raakten. Hierdoor moest de safety car het circuit op komen. De lage snelheid waarmee de wagens achter de safety car moesten aanrijden, zorgde ervoor dat de banden van de wagens hun hitte verloren en een paar millimeter inkrompen, iets wat volgens experts kan bijgedragen hebben aan het ongeval.

Nadat het circuit was schoongemaakt, werd er een rollende start gemaakt. Toen Senna in ronde 7 door Tamburello stuurde reed hij waarschijnlijk over een oneffenheid in het wegdek (terwijl de andere coureurs erlangs reden). Deze oneffenheid zorgde er voor dat de bodemplaat van de wagen, die zich normaal slechts enkele millimeters boven het wegdek bevindt, het asfalt raakte. Hierdoor verdween alle downforce van de wagen, waardoor alle grip verdween. De Williams reed rechtdoor en boorde zich in de muur. Na het ongeval trof men een afgebroken stuurkolom aan in de auto van Senna. Waarschijnlijk is deze gebroken bij het ongeval. Er zijn echter ook theorieën die de gebroken stuurkolom aanwijzen als veroorzaker van het ongeval.

Na het ongeval werd de rode vlag gezwaaid om aan te geven dat de race gestopt was, waarna F1-dokter Sid Watkins Senna de nodige zorg op het circuit kon geven. Alle wagens moesten terugkeren naar de pits om de herstart af te wachten. Larrousse stuurde hun rijder Érik Comas echter te vroeg op de baan, wat opnieuw tot enkele gevaarlijke situaties leidde. Hij was echter zo in shock na het zien van de plaats van het ongeluk, dat hij onmiddellijk opgaf. Senna werd naar het Maggiori Hospitaal in Bologna overgevlogen. Na 37 minuten werd de race herstart.

Gerhard Berger startte het best maar na 12 ronden reed Schumacher al opnieuw aan de leiding. Toen Schumacher in de pits ging, nam Nicola Larini kort de eerste plaats over, maar Schumacher ging opnieuw voorbij Larini tijdens zijn pitstop.

Tien ronden voor het einde kwam Michele Alboreto's wiel los in de pitstraat, waardoor drie Ferrari en een Lotus mecaniciens verwond werden en naar het hospitaal overgebracht dienden te worden.

Schumacher won de race, met achter hem Larini en Häkkinen. Larini behaalde zijn enige podiumplaats.

Twee uur en twintig minuten nadat Schumacher over de finish was gegaan, werd Senna dood verklaard. Het tijdstip van overlijden werd echter vastgesteld op 14:17, wat veronderstelt dat hij onmiddellijk dood moet zijn geweest. De doodsoorzaak was een stuk van de ophanging die door Senna's helm gevlogen was. In de cockpit van de Williams van Senna werd een Oostenrijkse vlag gevonden waarmee hij aan het einde van de race hulde had willen brengen aan Roland Ratzenberger.

Het circuit werd aangepast, waardoor het een stuk trager werd. Ook de reglementen voor het ontwerp van de wagens werd aangepast, waardoor er in 1995 sterk trager zou worden gereden. Ook de Grand Prix Drivers Association werd opnieuw opgericht, nadat deze in 1982 ontbonden was. Op die manier konden de rijders opnieuw hun belangen verdedigen en kregen inspraak in veiligheid.

Senna kreeg op 5 mei 1994 een staatsbegrafenis in São Paulo. Bijna iedereen uit de Formule 1-wereld ging naar de begrafenis, maar FIA-baas én mede-oprichter van het Simtek-team Max Mosley ging naar de begrafenis van Roland Ratzenberger op 7 mei 1994.

Positie Nr Rijder Team Ronden Tijd/Opgave Startplaats Punten
1 5 Vlag van Duitsland Michael Schumacher Benetton-Ford 58 1'28:29.3 2 10
2 27 Vlag van Italië Nicola Larini Ferrari 58 +54.942 6 6
3 7 Vlag van Finland Mika Häkkinen McLaren-Peugeot 58 +70.679 8 4
4 29 Vlag van Oostenrijk Karl Wendlinger Sauber-Mercedes 58 +73.658 10 3
5 3 Vlag van Japan Ukyo Katayama Tyrrell-Yamaha 57 +1 ronde 9 2
6 0 Vlag van Verenigd Koninkrijk Damon Hill Williams-Renault 57 +1 ronde 4 1
7 30 Vlag van Duitsland Heinz-Harald Frentzen Sauber-Mercedes 57 +1 ronde 7
8 8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Martin Brundle McLaren-Peugeot 57 +1 ronde 13
9 4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mark Blundell Tyrrell-Yamaha 56 +2 rondes 12
10 12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Herbert Lotus-Mugen-Honda 56 +2 rondes 20
11 26 Vlag van Frankrijk Olivier Panis Ligier-Renault 56 +2 rondes 19
12 25 Vlag van Frankrijk Éric Bernard Ligier-Renault 55 +3 rondes 17
13 9 Vlag van Brazilië Christian Fittipaldi Arrows-Ford 54 Gespind 16
NF 15 Vlag van Italië Andrea de Cesaris Jordan-Hart 49 Gespind 21
NF 24 Vlag van Italië Michele Alboreto Minardi-Ford 44 Wiel 15
NF 10 Vlag van Italië Gianni Morbidelli Arrows-Ford 40 Motor 11
NF 23 Vlag van Italië Pierluigi Martini Minardi-Ford 37 Gespind 14
NF 31 Vlag van Australië David Brabham Simtek-Ford 27 Gespind 24
NF 34 Vlag van België Bertrand Gachot Pacific-Ilmor 23 Motor 25
NF 19 Vlag van Monaco Olivier Beretta Larrousse-Ford 17 Motor 23
NF 28 Vlag van Oostenrijk Gerhard Berger Ferrari 16 Ophanging 3
NF 2 Vlag van Brazilië Ayrton Senna Williams-Renault 5 Dodelijk ongeluk 1
NF 20 Vlag van Frankrijk Érik Comas Larrousse-Ford 5 Opgave 18
NF 6 Vlag van Finland JJ Lehto Benetton-Ford 0 Ongeluk 5
NF 11 Vlag van Portugal Pedro Lamy Lotus-Mugen-Honda 0 Ongeluk 22
DNS 32 Vlag van Oostenrijk Roland Ratzenberger Simtek-Ford Dodelijk ongeluk tijdens de kwalificatie 26
NQ 14 Vlag van Brazilië Rubens Barrichello Jordan-Hart Ongeluk tijdens testritten -
NQ 33 Vlag van Frankrijk Paul Belmondo Pacific-Ilmor Blessure -
Pole-position Ayrton Senna Williams-Renault 1:21.548
Snelste ronde Damon Hill Williams-Renault 1:24.335


Vorige race:
Grand Prix van de Pacific 1994
FIA Formule 1 Wereldkampioenschap
45e seizoen (1994)
Volgende race:
Grand Prix van Monaco 1994

Vorige race:
Grand Prix van San Marino 1993
Grand Prix van San Marino Volgende race:
Grand Prix van San Marino 1995