Naar inhoud springen

Grand Prix Formule 1 van San Marino 1991

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gerhard Berger, hier in actie in de GP van USA in 1991, maakte op het circuit van Imola het succes voor McLaren compleet door achter Ayrton Senna als tweede te eindigen.

De Grand Prix Formule 1 van San Marino 1991 werd gehouden op 28 april 1991 in Imola.

Ayrton Senna behaalde zijn 55ste pole-position voor Riccardo Patrese, Alain Prost, Nigel Mansell en Gerhard Berger. In de opwarmronde waren er echter twee incidenten: Alain Prost schoof van de baan, gevolgd door Gerhard Berger. De Oostenrijker kon doorrijden, maar Prost moest opgeven.

Senna leidde na de eerste ronde, terwijl Mansell met versnellingsbakproblemen onmiddellijk moest opgeven na een botsing met Martin Brundle. Ook Nelson Piquet en Jean Alesi vielen al erg vroeg uit. Patrese ging nog voorbij Senna, maar moest in de negende ronde opgeven met een elektrisch probleem. Berger kwam hierna dichter bij Senna, hij dichtte de kloof per ronde met zo'n anderhalve seconde.

Berger kwam snel tot op vijf seconden, met Stefano Modena als derde, voor Satoru Nakajima en de twee Minardi's van Pierluigi Martini en Gianni Morbidelli achter hem. Beide McLarens gingen in de pits voor banden en Senna wist de leiding te behouden. Net nadat hij de snelste ronde had neergezet, werd Berger opgehouden door achterliggers Mauricio Gugelmin, Julian Bailey en Thierry Boutsen.

Bailey ging voorbij aan Andrea de Cesaris voor de zesde plaats en Nakajima moest opgeven met transmissieproblemen. Ivan Capelli spinde van de baan, waardoor JJ Lehto de vierde plaats overnam. Modena moest na een fantastische race nog opgeven met transmissieproblemen, waardoor achter de twee McLarens Roberto Moreno, Lehto, Eric van de Poele en Martini reden. Moreno moest opgeven na versnellingsbakproblemen in de 52ste ronde.

Senna had intussen ook problemen met de oliedruk, maar wist toch nog te winnen met 1,7 seconden voorsprong. Lehto slaagde erin om een derde plaats te pakken en Martini werd vierde. Mika Häkkinen en Bailey behaalden de vijfde en de zesde plaats, nadat Van de Poele had moeten opgeven met een kapotte brandstofpomp.

Positie Nr Rijder Team Ronden Tijd/Opgave Startplaats Punten
1 1 Vlag van Brazilië Ayrton Senna McLaren-Honda 61 1:35:14.750 1 10
2 2 Vlag van Oostenrijk Gerhard Berger McLaren-Honda 61 + 1.675 5 6
3 22 Vlag van Finland Jyrki Järvilehto Dallara-Judd 60 + 1 Ronde 16 4
4 23 Vlag van Italië Pierluigi Martini Minardi-Ferrari 59 + 2 Rondes 9 3
5 11 Vlag van Finland Mika Häkkinen Lotus-Judd 58 + 3 Rondes 25 2
6 12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Julian Bailey Lotus-Judd 58 + 3 Rondes 26 1
7 25 Vlag van België Thierry Boutsen Ligier-Lamborghini 58 + 3 Rondes 24  
8 8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mark Blundell Brabham-Yamaha 58 + 3 Rondes 23  
9 35 Vlag van België Eric van de Poele Modena Lamborgini-Lamborghini 57 Brandstofpomp 21  
10 26 Vlag van Frankrijk Érik Comas Ligier-Lamborghini 57 + 4 Rondes 19  
11 7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Martin Brundle Brabham-Yamaha 57 + 4 Rondes 18  
12 15 Vlag van Brazilië Mauricio Gugelmin Leyton House-Ilmor 55 Motor 15  
13 19 Vlag van Brazilië Roberto Moreno Benetton-Ford 54 Motor 13  
NF 4 Vlag van Italië Stefano Modena Tyrrell-Honda 41 Transmissie 6  
NF 33 Vlag van Italië Andrea de Cesaris Jordan-Ford 37 Versnellingsbak 11  
NF 32 Vlag van België Bertrand Gachot Jordan-Ford 37 Ophanging 12  
NF 16 Vlag van Italië Ivan Capelli Leyton House-Ilmor 24 Spin 22  
NF 29 Vlag van Frankrijk Eric Bernard Lola-Ford 17 Motor 17  
NF 6 Vlag van Italië Riccardo Patrese Williams-Renault 17 Elektrisch probleem 2  
NF 3 Vlag van Japan Satoru Nakajima Tyrrell-Honda 15 Transmissie 10  
NF 24 Vlag van Italië Gianni Morbidelli Minardi-Ferrari 10 Versnellingsbak 8  
NF 28 Vlag van Frankrijk Jean Alesi Ferrari 2 Spin 7  
NF 30 Vlag van Japan Aguri Suzuki Lola-Ford 2 Spin 20  
NF 20 Vlag van Brazilië Nelson Piquet Benetton-Ford 1 Spin 14  
NF 5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Williams-Renault 0 Botsing 4  
NF 27 Vlag van Frankrijk Alain Prost Ferrari 0 Spin 3  
NQ 17 Vlag van Italië Gabriele Tarquini AGS-Ford        
NQ 18 Vlag van Italië Fabrizio Barbazza AGS-Ford        
NQ 10 Vlag van Italië Alex Caffi Arrows-Porsche        
NQ 9 Vlag van Italië Michele Alboreto Arrows-Porsche        
PQ 21 Vlag van Italië Emanuele Pirro Dallara-Judd        
PQ 14 Vlag van Frankrijk Olivier Grouillard Fondmetal-Ford        
PQ 34 Vlag van Italië Nicola Larini Modena Lamborgini-Lamborghini        
PQ 31 Vlag van Portugal Pedro Chaves Coloni-Ford    

Wetenswaardigheden

[bewerken | brontekst bewerken]
Pole-position Ayrton Senna McLaren-Honda 1:21.877
Snelste ronde Gerhard Berger McLaren-Honda 1:26.531


Vorige race:
Grand Prix van Brazilië 1991
FIA Formule 1 Wereldkampioenschap
42e seizoen (1991)
Volgende race:
Grand Prix van Monaco 1991

Vorige race:
Grand Prix van San Marino 1990
Grand Prix van San Marino Volgende race:
Grand Prix van San Marino 1992