Florflegen
| Florflegen; Goldogen | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||
| Systematik | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||||||||||||
| Chrysopidae | ||||||||||||||||||
| Schneider, 1851 |
De Florflegen (Chrysopidae), ok Goldogen nömmt, sünd en Familie mank de Nettflunken (Neuroptera). Alltohopen sünd bi 2.000 Aarden bekannt, dormank 70 Aarden, de in Europa vörkamen doot[1] un bi 35 Aarden, de in Middeleuropa tohuse sünd. Mank jem is de Gröne Florflege (Chrysoperla carnea) bi us an’n bekanntsten. Se weer 1999 in Düütschland Insekt vun dat Johr. Den Naam hefft de Florflegen vun de Struktur vun ehre Flunken, de na en Weevsel (Flor) laten deit.
Kennteken
[ännern | Bornkood ännern]De middeleuropääschen Deerter könnt ehre Flunken vun 6 bit hen to 35 Millimeters ut’neenspannen. In de Tropen gifft dat ok Florflegen, de ehre Flunken reckt bit hen to 65 mms ut’neen. De meisten Aarden ut Middeleuropa sünd wat gröön oder bruun. Verschelen doot se sik na de Musters up ehren Kopp. De Facettenogen vun de wecken Aarden glinstert, as weern se vun Metall un Bronze. Vundeswegen hett de Familie ok den annern Naam „Goldogen“ kregen. Beide Paar Flunken sünd liek vun’e Form un normolerwiese dörsichtig, man dat gifft ok Aarden, up de ehre Flunken sünd Musters oder Placken to sehn. Dat gifft Geslechter as Chrysopa oder Cunctochrysa, an de ehr Prothorax sitt en Paar Stinkdrüsen an. De Budden verscheelt sik bannig.
Wie se leven doot
[ännern | Bornkood ännern]
De Imagines sünd togange in de Schummertied oder bi Nacht. De meisten Aarden freet bloß man Pollen, Nektar un Honnigdau, man de Aarden ut dat Geslecht Chrysopa leevt, as meist all Budden ut de Familie, as Rövers un freet lüttjere Insekten un Mieten, sunnerlich Blattlüse. Vundeswegen weert de Budden ok Blattluuslöwen nömmt. In ehr Leven vertehrt de Budden un ok de Imagines en grote Tahl vun Bütedeerter. Vundeswegen weert se in den Land- un Wooldbo as Deerter ankeken, de den Minschen hölpen un nütten doot. Vundeswegen weert se ok in grote Massen tücht for de Bioloog’sch Untüüchbestrieden. Wie veel Deerter de Florflegen freten doot, hangt bannig af vun de Umstänn, man ok in en liek Umto verscheelt dat mank de enkelten Deerter bannig. De Tahl vun de Blattlüse, de vun Budden upfreten weert, warrt taxeert vun 150 in’t ganze Leven bit hen to 100 an’n Dag. Wenn se anners nix to bieten hefft, gaht se ok bi gröttere Deerter bi, as Budden vun Sunnküken oder ok Budden vun de egene Aart. Bi de Imagines vun Chrysopa-Aarden is rutfunnen wurrn, datt se up Ultraschall reageren doot. Wenn se Ultraschall spöört, leggt se ehre Flunken an’t Lief un laat sik up’e Eer fallen. So könnt se utbüxen, wenn Fladdermüse jem fangen wüllt. Fladdermüse bruukt Ultraschall to’n Upspören vun ehre Büte. De Imagines könnt ok dör Trillen vun dat Achterlief mit’nanner kommunizeern. Dor sleiht dat Achterlief bi up’n Unnergrund, meist up en Blatt.
Wie se wassen doot
[ännern | Bornkood ännern]
De Seken leggt in’e Nacht 100 bit 900 vun ehre Eier enkelt in Gruppen oder in Bundsels an Planten af, nich wiet af vun Blattluus-Kolonien. De Eier sitt an Steele, de bit hen to tein Millimeters lang sünd. Direktemang, nadem se utkrapen sünd, treckt se dat eerste Mal ehre Huud ut. Eerst achternah kladdert se up de Planten hendal un söökt Freten. Dorbi loopt se eenfach man los un swojt dor mit den Kopp bi hen un her, bit se tofällig an’e Büte anraken doot. Dör dat Anraken weert de Keven tarrt un so warrt dat Topacken utlööst. De Büte warrt miteens hoochböört un dör en Kanal in de Maxille warrt en Sekret to’n Verdauen in de Büte rinspeet. Dor kann en Blattluus mit in 90 Sekunnen vun binnen uplööst weern. Achternah suugt de Budde de Büte ut. Je na Umto sünd de Budden na acht bit 22 Dage utwussen. De middeleuropääschen Aarden overwintert in en Dubbelwand-Kokon as Präpoppe, bloß man de Gröne Florflege overwintert as Imago.
Aarden (Utwahl)
[ännern | Bornkood ännern]
- Gröne Florflege (Chrysoperla carnea ( Stephens, 1836))
- Florflege vun de Middellannsche See (Chrysoperla mediterranea (Hölzel, 1972))
- Roodkopp-Florflege (Nothochrysa fulviceps (Stephens, 1836))
- Hypochrysa elegans (Burmeister, 1839)
- Italochrysa italica (Rossi, 1790)
- Nineta guadarramensis (Pictet, 1865)
- Nineta vittata (Wesmael, 1841)
- Chrysopa walkeri McLachlan, 1893
- Cunctochrysa albolineata (Killington, 1935)
- Peyerimhoffina gracilis (Schneider, 1851)
- Chrysotropia ciliata (Wesmael, 1841)
- Semachrysa jade Winterton & Guek & Brooks, 2012
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Alfred Kaestner: Lehrbuch der speziellen Zoologie, Band 1: Wirbellose, 3. Teil, Gustav Fischer Verlag, Stuttgart, 1973.
- Ekkehard Wachmann, Christoph Saure: Netzflügler, Schlamm- und Kamelhalsfliegen, Naturbuch-Verlag, Augsborg 1997, ISBN 3-89440-222-9
Belege
[ännern | Bornkood ännern]- ↑ www.faunaeur.org, Fauna Europaea: Chrysopidae
