Pergi ke kandungan

Senarai anggota Konvensyen Genosid

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Penyertaan dalam Konvensyen Genosid
  Menandatangan dan meratifikasikan
  Bersetuju atau diwarisi
  Menandatangan sahaja
Rencana utama: Konvensyen Genosid

Senarai anggota Konvensyen Genosid menyenaraikan negara-negara yang telah menandatangani dan meratifikasi atau menyetujui Konvensyen Pencegahan dan Hukuman Jenayah Genosid untuk mencegah dan menghukum perbuatan genosid semasa perang dan semasa damai.

Pada 11 Disember 1948, Konvensyen Mengenai Pencegahan dan Hukuman Jenayah Genosid dibuka untuk tandatangan. Habsyah menjadi negara pertama yang menandatanganinya pada 1 Julai 1949. Habsyah juga merupakan antara segelintir negara yang memasukkan konvensyen itu ke dalam undang-undang negaranya serta-merta—seawal tahun 1950-an.[1] Perjanjian itu mula berkuat kuasa dan ditutup untuk ditandatangani pada 12 Januari 1951. Sejak itu, negara yang tidak menandatangani perjanjian itu kini hanya boleh bersetuju dengannya. Apabila sesebuah negara menyetujuinya, mereka perlu memberikan dokumen rasmi kepada Setiausaha Agung Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu yang menunjukkan ratifikasi, persetujuan atau kewarisan mereka.

Sehingga Disember 2019, 152 negeri telah meratifikasi atau menyetujui perjanjian itu dengan anggota terbarunya Mauritius pada 8 Julai 2019. Satu negara, Republik Dominika, telah menandatangani tetapi tidak mengesahkan perjanjian itu.

Negara-negara yang bersetuju atau pewaris

[sunting | sunting sumber]
Negara Tandatangan Diserah Kaedah
 Afghanistan 22 Mac 1956 Persetujuan
 Albania 12 Mei 1955 Persetujuan
 Algeria 31 Okt 1963 Persetujuan
 Andorra 22 Sep 2006 Persetujuan
 Antigua dan Barbuda 25 Okt 1988 Diwarisi daripada  United Kingdom
 Argentina 5 Jun 1956 Persetujuan
 Armenia 23 Jun 1993 Persetujuan
 Australia 11 Dis 1948 8 Jul 1949 Ratifikasi
 Austria 19 Mac 1958 Persetujuan
 Azerbaijan 16 Ogo 1996 Persetujuan
 Bahamas 5 Ogo 1975 Diwarisi daripada  United Kingdom
 Bahrain 27 Mac 1990 Persetujuan
 Bangladesh 5 Okt 1998 Persetujuan
 Barbados 14 Jan 1980 Persetujuan
 Belarus 16 Dis 1949 11 Ogo 1954 Ratifikasi sebagai  RSS Belarusia
 Belgium 12 Dis 1949 5 Sep 1951 Ratifikasi
 Belize 10 Mac 1998 Persetujuan
 Benin 2 Nov 2017 Persetujuan
 Bolivia 11 Dis 1948 14 Jun 2005 Ratifikasi
 Bosnia dan Herzegovina 29 Dis 1992 Diwarisi daripada  Yugoslavia

Ditandatangani 11 Disember 1948

Diratifikasi 29 Ogos 1950
 Brazil 11 Dis 1948 15 Apr 1952 Ratifikasi
 Bulgaria 21 Jul 1950 Persetujuan
 Burkina Faso 14 Sep 1965 Persetujuan
 Burundi 6 Jan 1997 Persetujuan
 Kemboja 14 Okt 1950 Persetujuan
 Kanada 28 Nov 1949 3 Sep 1952 Ratifikasi
 Tanjung Verde 10 Okt 2011 Persetujuan
 Chile 11 Dis 1948 3 Jun 1953 Ratifikasi
 China 20 Jul 1949 18 Apr 1983 Ratifikasi

Ditandatangani sebagai  Taiwan
 Colombia 12 Ogo 1949 27 Okt 1959 Ratifikasi
 Comoros 27 Sep 2004 Persetujuan
 Costa Rica 14 Okt 1950 Persetujuan
 Côte d'Ivoire 18 Dis 1995 Persetujuan
 Croatia 12 Okt 1992 Diwarisi daripada  Yugoslavia

Ditandatangani 11 Disember 1948

Diratifikasi 29 Ogos 1950
 Cuba 28 Dis 1949 4 Mac 1953 Ratifikasi
 Cyprus 29 Mac 1982 Persetujuan
 Republik Czech 22 Feb 1993 Diwarisi daripada  Czechoslovakia

Ditandatangani 28 Disember 1949

Diratifikasi 21 Disember 1950
 Republik Demokratik Congo 31 Mei 1962 Pewarisan sebagai Republik Demokratik Congo Republik Congo (Léopoldville)

daripada  Belgium
 Denmark 28 Sep 1949 15 Jun 1951 Ratifikasi
 Dominika 13 Mei 2019 Persetujuan
 Ecuador 11 Dis 1948 21 Dis 1949 Ratifikasi
 Mesir 12 Dis 1948 8 Feb 1952 Ratifikasi
 El Salvador 27 Apr 1949 28 Sep 1950 Ratifikasi
 Estonia 21 Okt 1991 Persetujuan
 Habsyah 11 Dis 1948 1 Jul 1949 Ratifikasi
 Fiji 11 Jan 1973 Diwarisi daripada  United Kingdom
 Finland 18 Dis 1959 Persetujuan
 Perancis 11 Dis 1948 14 Okt 1950 Ratifikasi
 Gabon 21 Jan 1983 Persetujuan
 Gambia 29 Dis 1978 Persetujuan
 Georgia 11 Okt 1993 Persetujuan
 Jerman 24 Nov 1954 Persetujuan sebagai  Jerman Barat

Juga  Jerman Timur

Bersetuju 27 Mac 1973
 Ghana 24 Dis 1958 Persetujuan
 Greece 29 Dis 1949 8 Dis 1954 Ratifikasi
 Guatemala 22 Jun 1949 13 Jan 1950 Ratifikasi
 Guinea 7 Sep 2000 Persetujuan
 Guinea-Bissau 24 Sep 2013 Persetujuan
 Haiti 11 Dis 1948 14 Okt 1950 Ratifikasi
 Honduras 22 Apr 1949 5 Mac 1952 Ratifikasi
 Hungary 7 Jan 1952 Persetujuan
 Iceland 14 Mei 1949 29 Ogo 1949 Ratifikasi
 India 29 Nov 1949 27 Ogo 1959 Ratifikasi
 Iran 8 Dis 1949 14 Ogo 1956 Ratifikasi
 Iraq 20 Jan 1959 Persetujuan
 Ireland 22 Jun 1976 Persetujuan
 Israel 17 Ogo 1949 9 Mac 1950 Ratifikasi
 Itali 4 Jun 1952 Persetujuan
 Jamaica 23 Sep 1968 Persetujuan
 Jordan 3 Apr 1950 Persetujuan
 Kazakhstan 26 Ogo 1998 Persetujuan
 Kuwait 7 Mac 1995 Persetujuan
 Kyrgyzstan 5 Sep 1997 Persetujuan
 Laos 8 Dis 1950 Persetujuan
 Latvia 14 Apr 1992 Persetujuan
 Lubnan 30 Dis 1949 17 Dis 1953 Ratifikasi
 Lesotho 29 Nov 1974 Persetujuan
 Liberia 11 Dis 1948 9 Jun 1950 Ratifikasi
 Libya 16 Mei 1989 Persetujuan
 Liechtenstein 24 Mac 1994 Persetujuan
 Lithuania 1 Feb 1996 Persetujuan
 Luxembourg 7 Okt 1981 Persetujuan
 Malaysia 20 Dis 1994 Persetujuan
 Maldives 24 Apr 1984 Persetujuan
 Mali 16 Jul 1974 Persetujuan
 Malta 6 Jun 2014 Persetujuan
 Mauritius 8 Jul 2019 Persetujuan
 Mexico 14 Dis 1948 22 Jul 1952 Ratifikasi
 Moldova 26 Jan 1993 Persetujuan
 Monaco 30 Mac 1950 Persetujuan
 Mongolia 5 Jan 1967 Persetujuan
 Montenegro 19 Jul 2006 23 Okt 2006 Diwarisi daripada  Serbia dan Montenegro
 Maghribi 24 Jan 1958 Persetujuan
 Mozambique 18 Apr 1983 Persetujuan
 Myanmar 30 Dis 1949 14 Mac 1956 Ratifikasi
 Namibia 28 Nov 1994 Persetujuan
   Nepal 17 Jan 1969 Persetujuan
 Belanda 20 Jun 1966 Persetujuan
 New Zealand 25 Nov 1949 28 Dis 1978 Ratifikasi
 Nicaragua 29 Jan 1952 Persetujuan
 Nigeria 27 Jul 2009 Persetujuan
 Korea Utara 31 Jan 1989 Persetujuan
 Macedonia Utara 18 Jan 1994 Diwarisi daripada  Yugoslavia

Ditandatangani 11 Disember 1948

Diratifikasi29 Ogos 1950
 Norway 11 Dis 1948 22 Jul 1949 Ratifikasi
 Pakistan 11 Dis 1948 12 Okt 1957 Ratifikasi
 Palestin 2 Apr 2014 Persetujuan
 Panama 11 Dis 1948 11 Jan 1950 Ratifikasi
 Papua New Guinea 27 Jan 1982 Persetujuan
 Paraguay 11 Dis 1948 3 Okt 2001 Ratifikasi
 Peru 11 Dis 1948 24 Feb 1960 Ratifikasi
 Filipina 11 Dis 1948 7 Jul 1950 Ratifikasi
 Poland 14 Nov 1950 Persetujuan
 Portugal 9 Feb 1999 Persetujuan
 Romania 2 Nov 1950 Persetujuan
 Rusia 16 Dis 1949 3 Mei 1954 Ratifikasi sebagai  Kesatuan Soviet
 Rwanda 16 Apr 1975 Persetujuan
 Saint Vincent dan Kepulauan Grenadine 9 Nov 1981 Persetujuan
 San Marino 8 Nov 2013 Persetujuan
 Arab Saudi 13 Jul 1950 Persetujuan
 Senegal 4 Ogo 1983 Persetujuan
 Serbia 12 Mac 2001 Persetujuan sebagai  Serbia dan Montenegro
 Seychelles 5 Mei 1992 Persetujuan
 Singapura 18 Ogo 1995 Persetujuan
 Slovakia 28 Mei 1993 Diwarisi daripada  Czechoslovakia

Ditandatangani 28 Disember 1949

Diratifikasi 21 Disember 1950
 Slovenia 6 Jul 1992 Diwarisi daripada  Yugoslavia

Ditandatangani 11 Disember 1948

Diratifikasi 29 Ogos 1950
 Afrika Selatan 10 Dis 1998 Persetujuan
 Korea Selatan 14 Okt 1950 Persetujuan
 Sepanyol 13 Sep 1968 Persetujuan
 Sri Lanka 12 Okt 1950 Persetujuan
 Sudan 13 Okt 2003 Persetujuan
 Sweden 30 Dis 1949 27 Mei 1952 Ratifikasi
 Switzerland 7 Sep 2000 Persetujuan
 Syria 25 Jun 1955 Persetujuan
 Tajikistan 3 Nov 2015 Persetujuan
 Tanzania 5 Apr 1984 Persetujuan
 Togo 24 Mei 1984 Persetujuan
 Tonga 16 Feb 1972 Persetujuan
 Trinidad dan Tobago 13 Dis 2002 Persetujuan
 Tunisia 29 Nov 1956 Persetujuan
 Turki 31 Jul 1950 Persetujuan
 Uganda 14 Nov 1995 Persetujuan
 Ukraine 16 Dis 1949 15 Nov 1954 Ratifikasi sebagai  RSS Ukraine
 Emiriah Arab Bersatu 11 Nov 2005 Persetujuan
 United Kingdom 30 Jan 1970 Persetujuan
 Amerika Syarikat 11 Dis 1948 25 Nov 1988 Ratifikasi
 Uruguay 11 Dis 1948 11 Jul 1967 Ratifikasi
 Uzbekistan 9 Sep 1999 Persetujuan
 Venezuela 12 Jul 1960 Persetujuan
 Vietnam 9 Jun 1981 Persetujuan
 Yaman 9 Feb 1987 Persetujuan sebagai  Yaman Selatan

Juga  Yaman Utara

Disetujui 6 April 1989
 Zimbabwe 13 Mei 1991 Persetujuan

Negara tidak diiktiraf, yang meratifikasi

[sunting | sunting sumber]
negeri Ditandatangani Diserahkan Kaedah
 Taiwan[2] 20 Jul 1949 19 Jul 1951 Ratifikasi

Negara yang telah menandatangani tetapi tidak meratifikasi

[sunting | sunting sumber]
negeri Ditandatangani
 Republik Dominika 11 Dis 1948

Undang-undang munisipal

[sunting | sunting sumber]

Konvensyen mengenai Pencegahan dan Hukuman Jenayah Genosid (CPCCG) berkuat kuasa pada Januari 1951. Perkara 5, 6 dan 7 CPPCG menyatakan obligasi yang negara-negara berdaulat anggota konvensyen mesti berjanji untuk menggubal undang-undang:

Per. 5: Pihak-pihak Pejanji berjanji untuk menggubal, mengikut Perlembagaan masing-masing, undang-undang yang diperlukan untuk melaksanakan peruntukan Konvensyen ini, dan, khususnya, untuk menyediakan penalti yang berkesan bagi orang yang bersalah melakukan genosid atau mana-mana perbuatan lain yang disenaraikan dalam perkara III.

Per. 6: Orang yang dituduh melakukan genosid atau mana-mana perbuatan lain yang disebut dalam perkara III hendaklah dibicarakan oleh tribunal Negara yang berwibawa di wilayah di mana perbuatan itu dilakukan, atau oleh tribunal keseksaan antarabangsa sepertimana telah mempunyai bidang kuasa dengan menghormati Pihak Pejanji yang hendaklah telah menerima bidang kuasanya.

Per. 7 Genosid dan perbuatan-perbuatan lain yang disebut dalam perkara III hendaklah tidak boleh dianggap sebagai jenayah politik untuk tujuan ekstradisi.

Pihak Pejanji berjanji kepada diri mereka dalam kes sedemikian untuk memberikan ekstradisi mengikut undang-undang dan perjanjian mereka yang berkuat kuasa.

— CPPCG[3]

Sejak 1951, negara-negara berikut telah menggubal peruntukan dalam undang-undang munisipal mereka untuk mendakwa atau menyerah balik pelaku genosid:[4]

Negara/Bidang kuasa Peruntukan Catatan
 Albania Bab 1, Jenayah Terhadap Kemanusiaan, Kanun Jenayah[5] Lihat Undang-undang Genosid (Albania, 1995)
 Antigua dan Barbuda Akta Genosid, Undang-undang, Jil. 4.[4]
 Argentina [4][tiada dalam ayat yang diberikan]
 Armenia Perkara 393 Kanun Jenayah.[4]
 Australia Bahagian 268 Kanun Jenayah[6] Seperti yang dimasukkan oleh Akta Mahkamah Jenayah Antarabangsa (Pindaan Berbangkit) 2002.[7]
 Austria Perenggan 321 Strafgesetzbuch 1974.[8] Undang-undang Austria mengelaskan semua perbuatan untuk memusnahkan kelompok bangsa, etnik atau agama sebahagian atau keseluruhannya, mewujudkan keadaan yang sesuai untuk menyebabkan kejadian sedemikian, menyebabkan kemandulan dalam kelompok atau langkah-langkah lain yang bertujuan untuk menghalang pembiakan yang disengajakan, atau menculik anak-anak kelompok tersebut secara paksa untuk mengintegrasikan mereka ke dalam kelompok lain sebagai genosid, dengan hukuman berkanun penjara seumur hidup. Konspirasi untuk melakukan perbuatan tersebut membawa hukuman penjara satu hingga sepuluh tahun.
 Azerbaijan Perkara 103 dan 104 Kanun Jenayah.[4]
 Bahrain Dekri No. 4 1990 (mengenai genosid).[4]
 Bangladesh Akta Jenayah Antarabangsa (Tribunal) 1973.[4]
 Barbados Akta Genosid, bab 133A.[4]
 Belarus Perkara 127 Kanun Jenayah.[4]
 Belgium Undang-undang mengenai pelanggaran serius undang-undang kemanusiaan antarabangsa, 10 Februari 1999.[9] Pada tahun 1993 Belgium menerima pakai bidang kuasa sejagat, membenarkan mereka untuk mendakwa jenayah genosid yang dilakukan oleh sesiapa pun di dunia. Ini mendapat banyak pujian daripada pelbagai kumpulan hak asasi manusia, kerana ia membenarkan tindakan undang-undang dibuat terhadap pelaku yang tiada kaitan langsung dengan Belgium, dan yang mangsanya bukan warganegara atau penduduk Belgium. Sepuluh tahun kemudian pada tahun 2003, Belgium memansuhkan undang-undang mengenai bidang kuasa sejagat (kerana tekanan daripada Amerika Syarikat). Walau bagaimanapun, beberapa kes yang telah bermula diteruskan. Ini termasuk yang berkaitan genosid Rwanda, dan aduan yang difailkan terhadap bekas Presiden Chad, Hissène Habré.[10]

Dalam kes mahkamah Belgium yang diajukan pada 18 Jun 2001 oleh 23 orang yang terselamat pada tahun 1982 pembunuhan beramai-ramai Sabra dan Shatila, pihak pendakwaan mendakwa bahawa Ariel Sharon, bekas menteri pertahanan Israel (dan Perdana Menteri Israel pada 2001–2006), serta orang Israel lain melakukan beberapa jenayah termasuk genosid,[11] kerana "semua unsur konstituen jenayah genosid, seperti yang ditakrifkan dalam Konvensyen 1948 dan seperti yang diterbitkan semula dalam Perkara 6 Statut ICC dan dalam Perkara 1§1 undang-undang 16 Jun 1993, hadir".[12] Dakwaan ini tidak disiasat di mahkamah Belgium kerana pada 12 Februari 2003 Mahkamah Kasasi (Mahkamah Agung Belgium) memutuskan bahawa di bawah undang-undang adat antarabangsa, pemangku ketua negara dan kerajaan tidak boleh menjadi objek prosiding di hadapan tribunal jenayah di negara asing (namun untuk jenayah genosid mereka boleh menjadi subjek prosiding tribunal antarabangsa).[13][14] Keputusan ini adalah mengulangi keputusan yang dibuat setahun sebelumnya oleh Mahkamah Keadilan Antarabangsa pada 14 Februari 2002.[15] Berikutan keputusan ini pada Jun 2003, Kementerian Kehakiman Belgium memutuskan untuk memulakan prosedur untuk memindahkan kes itu ke Israel.[16]

 Bolivia Perkara 138 Código Penal.[17]
 Bosnia dan Herzegovina Perkara 141 Kanun Keseksaan.[4] Senarai pendakwaan genosid Bosnia#Mahkamah Bosnia dan Herzegovina
 Brazil Undang-undang No. 2.889 pada 1 Oktober 1956.[18] Pembunuhan Beramai-ramai kaum Tikuna berlaku pada tahun 1988, dan pada mulanya dikira sebagai pembunuhan. Sejak 1994, ia telah dikira sebagai satu genosid oleh mahkamah Brazil. Tiga belas lelaki telah disabitkan dengan genosid pada tahun 2001. November 2004, selepas rayuan di hadapan mahkamah persekutuan Brazil, lelaki yang pada mulanya didapati bersalah mengupah orang untuk melakukan operasi genosid itu dibebaskan, dan hukuman lelaki-lelaki lain yang terlibat dikurangkan daripada 15–25 tahun kepada 12 tahun.[19]

Dalam surat berita yang diterbitkan pada 7 Ogos 2006, Majlis Mubaligh Indianis melaporkan bahawa: "Dalam sesi pleno, Mahkamah Persekutuan (STF) [Brazil] menegaskan semula bahawa jenayah yang dikenali sebagai Pembunuhan Beramai-ramai Haximu [dilakukan terhadap kaum Orang Asli Yanomami[20] adalah genosid dan keputusan mahkamah persekutuan untuk menjatuhkan hukuman penjara 19 tahun kepada pelombong kerana genosid berkaitan dengan kesalahan lain, seperti penyeludupan dan perlombongan haram, adalah sah. Ia adalah keputusan sebulat suara yang dibuat semasa penghakiman Rayuan Luar Biasa (RE) 351487 hari ini, ke-3, pada waktu pagi oleh hakim-hakim Mahkamah Agung".[21] Dalam ulasan mengenai kes tersebut PBK Survival International menyatakan, "Konvensyen PBB mengenai genosid, yang diratifikasikan oleh Brazil, menyatakan bahawa pembunuhan 'dengan niat untuk memusnahkan, keseluruhan atau sebahagian, kelompok bangsa, etnik, kaum atau agama' adalah genosid. Keputusan Mahkamah Agung sangat penting dan memberikan amaran keras kepada mereka yang terus melakukan jenayah terhadap orang asli di Brazil."[20]

 Bulgaria Perkara 416 mengenai Genosid, Kanun Jenayah.[22]
 Burkina Faso Perkara 313 Code Pénal.[23]
 Burundi Pada tahun 2003 parlimen peralihan di Burundi meluluskan undang-undang, yang diperkenalkan kepada parlimen oleh Menteri Luar Negeri Burundi Therence Sinunguruzaa, utamanya bertujuan untuk mencegah genosid.[24]
 Kemboja Undang-undang untuk mendakwa jenayah yang dilakukan dari 1975 hingga 1979.[4][25]
 Kanada Akta mengenai genosid dan jenayah perang, Perkara 318 mengenai Menyokong Genosid.[4] Di Kanada, Akta Jenayah Terhadap Kemanusiaan dan Jenayah Perang menjadikan perbuatan genosid satu kesalahan di bawah undang-undang Kanada. Seseorang boleh didakwa di bawah undang-undang ini jika, pada masa jenayah itu, pelaku adalah warga Kanada atau bekerja di Kanada, jika mangsa adalah warganegara Kanada atau warga negara sekutu Kanada, jika pelaku adalah warganegara, atau bekerja dengan, negara yang Kanada terlibat dalam konflik bersenjata dengan atau jika, pada bila-bila masa selepas melakukan jenayah itu, pelaku memasuki wilayah Kanada.
 Colombia Perkara 101 & 102 Código Penal.[26]
 Costa Rica Perkara 127 Código Penal (14 April 1998).[27] Undang-undang ini memasukkan kelompok politik atau sosial sebagai kelompok yang dilindungi.[28]
 Côte d'Ivoire Perkara 137 Code Pénal.[29]
 Croatia Perkara 156 Kanun Keseksaan.[4]
 Cuba Perkara 361 Código Penal.[30]
 Cyprus Uw 59/ 1980.[4]
 Republik Czech Perkara 400 Kanun Keseksaan.[31]
 Denmark Udg No. 132 29 April 1955.[32]
 El Salvador Perkara 361 Código Penal.[33]
 Estonia Perkara 91 Karistusseadustik eriosa.[34]
 Habsyah Perkara 281 Kanun Keseksaan of 1957.[35]
 Fiji Bab 34 (Genosid) Kanun Keseksaan.[36]
 Finland Kanun Jenayah[37] Genosid telah menjadi jenayah sebagai jenayah berasingan di Finland sejak 1995 dan membawa hukuman dari 4 tahun hingga penjara seumur hidup. Selain pembunuhan sebenar, perihalan jenayah itu (joukkotuhonta) juga meliputi asimilasi budaya dengan cara memisahkan kanak-kanak daripada kelompok bangsa, etnik, kaum atau agama asal mereka.[37] Percubaan genosid atau merancangnya boleh dihukum. Genosid adalah antara beberapa jenayah lain yang bersifat antarabangsa dan berada dalam bidang kuasa sejagat Finland, tetapi di bawah Bab 1, Seksyen 12 Kanun Jenayah, insiden di luar negara tidak boleh disiasat melainkan Ketua Pendakwa Raya memberikan perintah untuk melakukannya.[38]

Pada tahun 2010 seorang pelarian Rwanda, François Bazaramba disabitkan dengan hukuman penjara seumur hidup kerana mengambil bahagian dalam genosid Rwanda.[39]

 Perancis Perkara 211-1 Code Pénal.[40] Undang-undang Perancis mentakrifkan "kelompok yang ditentukan oleh mana-mana kriteria arbitrari" yang jauh lebih luas daripada yang terdapat dalam CPPCG.[28]
 Georgia (negara) Perkara 651 (genosid) Kanun Keseksaan[4]
 Jerman Perkara 220a Strafgesetzbuch (1954),[41] digantikan oleh Perkara 6 Völkerstrafgesetzbuch (2002). Sebelum keputusan ICJ 2007 mengenai Kes Genosid Bosnia, mahkamah Jerman menjatuhkan beberapa sabitan untuk genosid semasa Perang Bosnia.

Novislav Djajić telah didakwa atas penyertaan dalam genosid, tetapi Mahkamah Wilayah Tinggi Bavaria gagal menemui di luar keraguan munasabah bahawa dia berniat untuk melakukan genosid. Dia didapati bersalah atas 14 kes pembunuhan dan satu kes cubaan membunuh, dan menerima hukuman penjara 5 tahun.[42] Atas rayuan Djajic pada 23 Mei 1997, Mahkamah Rayuan Bavaria mendapati bahawa perbuatan genosid telah dilakukan pada Jun 1992, walaupun terbatas ke dalam daerah pentadbiran Foča.[43]

Mahkamah Wilayah Tinggi (Oberlandesgericht) Düsseldorf, pada September 1997, menjatuhkan sabitan genosid terhadap Nikola Jorgić, seorang Serb Bosnia dari wilayah Doboj yang merupakan ketua kumpulan separa tentera yang terletak di wilayah Doboj. Dia dijatuhkan hukuman penjara seumur hidup empat penggal kerana penglibatannya dalam perbuatan genosid yang berlaku di Bosnia dan Herzegovina, selain Srebrenica.[44]

"Pada 29 November 1999, Mahkamah Wilayah Tinggi (Oberlandesgericht) Düsseldorf menghukum Maksim Sokolović 9 tahun penjara kerana membantu dan bersubahat dengan jenayah genosid serta kerana pelanggaran berat Konvensyen Geneva".[45]

 Ghana Akta Kanun Jenayah (Pindaan), 1993 Seksyen 1: Genosid[4]
 Guatemala Perkara 376 Código Penal[4]
 Hong Kong Hong Kong, Seksyen 9A, Ordinan Kesalahan Terhadap Orang (Bab. 212)[46]
 Hungary Perkara 155 Kanun Keseksaan[4]
 Indonesia Perkara 8 - Nombor 26, 2000 – Genosid[4]
 Iraq Statut Tribunal Khas Iraq, dikeluarkan 10 Disember 2003[4]
 Republik Ireland Akta Genosid, 1973[4]
 Israel Undang-undang Israel mengenai Jenayah Genosid, 5710 -1950[4]
 Itali Undang-undang mengenai Genosid 9 Oktober 1967, n. 962[4]
 Jamaica Kesalahan terhadap orang (pindaan) 1968, s. 33[4]
 Kiribati (Kepulauan Gilbert) Kanun Keseksaan Perkara 52 (Genosid)[4]
 Kyrgyzstan Perkara 373 Kanun Jenayah[4]
 Latvia Perkara 71 Kanun Keseksaan[4]
 Liechtenstein Perkara 321 Kanun Keseksaan[4]
 Lithuania Perkara 99 Kanun Jenayah[4]
 Luxembourg Undang-undang Genosid, 8 Ogos 1985[4]
 Makau Perkara 230 Kanun Keseksaan Makau.[4]
 Mali Perkara 30 Code Pénal[4]
 Mexico Perkara 149 Código Penal[4]
 New Zealand Akta Jenayah Antarabangsa dan Mahkamah Jenayah Antarabangsa 2000.[4]
 Belanda Akta Melaksanakan Konvensyen mengenai Genosid, 2 Julai 1964.[4] Undang-undang Belanda mengehadkan pendakwaan genosid hanya kepada warganegaranya. Pada 23 Disember 2005, mahkamah Belanda memutuskan dalam kes terhadap Frans van Anraat kerana membekalkan bahan kimia ke Iraq, bahawa "[ia] berasa dan menganggap telah terbukti secara sah dan meyakinkan bahawa penduduk Kurdi memenuhi keperluan di bawah konvensyen genosid sebagai sebuah kelompok etnik. Mahkamah tidak mempunyai kesimpulan lain: serangan ini dilakukan dengan niat untuk memusnahkan penduduk Kurdi Iraq" dan kerana dia membekalkan bahan kimia sebelum 16 Mac 1988, tarikh serangan gas beracun Halabja, dia bersalah atas jenayah perang tetapi tidak bersalah kerana keterlibatan dalam genosid.[47][48]
 Nicaragua Perkara 549 & 550 Código Penal.[4]
 Panama Perkara 311 Código Penal.[4]
 Paraguay Articulo 319 9 Código Penal.[4]
 Peru Tajuk XIV (Undang-undang # 26926 (Perkara 129 Código Penal)).[4] Undang-undang ini memasukkan kelompok politik atau sosial sebagai kelompok yang dilindungi.[28]
 Filipina Seksyen 5 Akta Filipina mengenai Jenayah Terhadap Undang-undang Kemanusiaan Antarabangsa (Akta Republik No. 9851)
 Poland Perkara 118 Kodeks Karny (kanun keseksaan).[4]
 Portugal Perkara 239 Codigo Penal.[4] Undang-undang ini memasukkan kelompok politik atau sosial sebagai kelompok yang dilindungi.[28]
 Republik Congo Undang-undang No. 8 - 98 pada 31 Oktober 1998 mengenai genosid, jenayah perang dan jenayah terhadap kemanusiaan.[4]
 Romania Perkara 356 Kanun Keseksaan.[4]
 Rusia Perkara 357 Kanun Jenayah Persekutuan.[4]
 Rwanda Undang-undang Organik No. 08/96 mengenai Genosid dan Jenayah Terhadap Kemanusiaan.[4]
 Serbia Perkara 370 Kanun Keseksaan 2005.[49]
 Seychelles Akta Genosid 1969.[4]
 Singapura Seksyen 130D dan 130E Kanun Keseksaan[50] Seperti yang dimasukkan oleh seksyen 28 Akta Kanun Keseksaan (Pindaan) 2007[51]
 Kepulauan Solomon Perkara 52 (Genosid) Kanun Keseksaan.[4]
 Slovakia Perkara 259-265 Kanun Jenayah.[4]
 Slovenia Bab 35, perkara 373 dan 378 Kanun Keseksaan, 1994.[4]
 Afrika Selatan Pelaksanaan Statut Rom Akta Mahkamah Jenayah Antarabangsa 2002 (Akta 27 tahun 2002).[4]
 Sepanyol Perkara 607 Código Penal, Ley Orgánica 10/1995, 23 November.[52][53] Pada Jun 2003 Hakim Sepanyol Baltasar Garzón memenjarakan Ricardo Miguel Cavallo, (juga dikenali sebagai Miguel Angel Cavallo), bekas pegawai tentera laut Argentina yang diserah balik dari Mexico ke Sepanyol sementara menunggu perbicaraannya atas tuduhan genosid dan keganasan yang berkaitan dengan tahun pemerintahan diktator tentera Argentina, di bawah kes khas bidang kuasa sejagat.[54][55] Pada 29 Februari 2008, Sepanyol bersetuju untuk menyerah balik Cavallo ke Argentina di mana dia didakwa dengan jenayah terhadap kemanusiaan. Dia masih menghadapi perbicaraan di Sepanyol atas tuduhan genosid pada suatu tarikh kemudian.[56][57]

Selepas keputusan mahkamah pada 2005, hak hakim Sepanyol untuk menggunakan bidang kuasa sejagat bagi menyiasat dan membicarakan warga asing yang disyaki melakukan genosid di luar Sepanyol telah—buat sementara waktu—diperkukuh.[58] Sehubungan itu, pada 7 Julai 2006, enam pegawai tentera Guatemala, antaranya Efraín Ríos Montt dan Oscar Humberto Mejia, telah didakwa secara rasminya atas jenayah perang yang mereka lakukan semasa Perang Saudara Guatemala (1960–1996) sebagai sebahagian daripada kes yang dimulakan oleh pemenang hadiah keamanan Nobel, Rigoberta Menchú, pada 1999.[59]

Pada 11 Januari 2006 juga dilaporkan bahawa Mahkamah Tinggi Sepanyol akan menyiasat sama ada tujuh bekas pegawai China, termasuk bekas Presiden China Jiang Zemin dan mantan Perdana Menteri Li Peng melibatkan diri dalam genosid di Tibet.[60] Prosiding mahkamah dalam kes yang dibawa oleh Jawatankuasa Menyokong Tibet yang berpangkalan di Madrid terhadap beberapa bekas pegawai China dibuka oleh Hakim pada 6 Jun 2006, dan pada hari yang sama China mengecam penyiasatan mahkamah Sepanyol terhadap dakwaan genosid di Tibet sebagai campur tangan dalam hal ehwal dalamannya dan menolak dakwaan itu sebagai "rekaan semata-mata".[61][62] Kes itu ditangguhkan pada 2010, berikutan undang-undang lain yang diluluskan pada 2009 yang mengehadkan siasatan Mahkamah Tinggi terhadap mereka yang "melibatkan mangsa Sepanyol, suspek yang berada di Sepanyol, atau beberapa hubungan jelas lain dengan Sepanyol". Ketetapan kehakiman di Sepanyol sebelum undang-undang ini diluluskan telah menjengkelkan banyak negara lain seperti Israel, yang pegawai-pegawainya telah berpotensi menghadapi pendakwaan.[63]

 Suriname Perlembagaan Suriname 1987: Bab IV: Prinsip antarabangsa: Perkara 7.4.[4]
 Sweden Perkara 169 Lagboken (Akta 20 Mac 1963).[4] Di Sweden genosid dijenayahkan pada tahun 1964. Menurut undang-undang Sweden, mana-mana perbuatan yang niatnya adalah untuk memusnahkan, secara seluruhnya atau sebahagiannya, sebuah kelompok bangsa, etnik, kaum atau agama, seperti itu, dan yang dihukum mengikut akta jenayah dihukum sebagai genosid dan membawa hukuman dari 4 tahun hingga penjara seumur hidup. Undang-undang Sweden hanya menyatakan bahawa sebarang jenayah biasa yang dahsyat yang dilakukan untuk memusnahkan kelompok etnik boleh dianggap genosid, tidak kira apa jenayahnya. Juga niat, penyediaan atau berkonspirasi untuk genosid, dan juga kegagalan untuk mendedahkan jenayah sedemikian boleh dihukum seperti yang dinyatakan dalam kanun keseksaan bab 23, yang terpakai untuk semua jenayah.[64]
  Switzerland Perkara 264 Kanun Keseksaan.[4]
 Tajikistan Jenayah Terhadap Keamanan dan Keselamatan Umat Manusia.[4]
 Tonga Akta Genosid, 1969.[4]
 Trinidad dan Tobago Akta Genosid, 1977.[4]
 Tuvalu Perkara 52 (Genosid) Kanun Keseksaan.[4]
 Ukraine Perkara 442 mengenai Genosid, Kanun Jenayah.[4]
 United Kingdom Akta Genosid 1969, digantikan oleh Akta Mahkamah Jenayah Antarabangsa 2001.[4] United Kingdom telah memasukkan Akta Mahkamah Jenayah Antarabangsa ke dalam undang-undang dalam negeri. Ia tidak retroaktif jadi ia hanya terpakai untuk acara selepas Mei 2001 dan pertuduhan genosid boleh difailkan hanya terhadap warga dan penduduk British. Menurut Peter Carter QC, pengerusi jawatankuasa hak asasi manusia badan peguam[65] "Ini bermakna tentera upahan British yang menyokong rejim yang melakukan jenayah perang boleh didakwa."[47] Akta Koroner dan Keadilan 2009, mengubah AKTA ICC supaya pendakwaan boleh diambil terhadap sesiapa sahaja di UK mulai Januari 1991 — Tarikh dari mana Tribunal Jenayah Antarabangsa bagi bekas Yugoslavia mempunyai bidang kuasa untuk membicarakan kesalahan di bawah Statut Tribunal yang diterima pakai oleh Majlis Keselamatan PBB.[66]
 Amerika Syarikat 18 U.S.C. § 1091–1093 Undang-undang persekutuan Amerika Syarikat mengiktiraf jenayah genosid yang mana ia dilakukan di dalam A.S. atau oleh warga A.S.[67] Seseorang yang didapati bersalah atas genosid boleh menghadapi hukuman mati atau penjara seumur hidup. Orang yang didapati bersalah atas genosid boleh ditolak masuk atau dihantar pulang dari A.S.[68]
 Vietnam Perkara 422 Kanun Jenayah.[69]

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]

Rujukan

[sunting | sunting sumber]
  • "Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide". United Nations Treaty Series. Diarkibkan daripada yang asal pada 2024-01-11. Dicapai pada 2013-05-30.
  1. ^ "Perkara 281 Kanun Keseksaan Habsyah". Prevent Genocide International. Dicapai pada 18 Oktober 2022.
  2. ^ Pada tarikh Republik China meratifikasi perjanjian itu (20 Julai 1949), Amerika Syarikat dan negara-negara lain telah mengiktirafkannya sebagai satu-satunya kerajaan China yang sah, dan ia merupakan anggota tetap Majlis Keselamatan PBB serta memegang kuasa veto
  3. ^ "Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide: Approved and proposed for signature and ratification or accession by General Assembly resolution 260 A (III) of 9 December 1948: entry into force 12 January 1951, in accordance with article XIII". United Nations High Commissioner for Human Rights. Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights. 1997. Diarkibkan daripada yang asal pada 8 April 2000.
  4. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg "The Crime of Genocide in Domestic Laws and Penal Codes: Organized by Global Region". Prevent Genocide International. 6 Mei 2004. Dicapai pada 19 Januari 2017. Ralat petik: Tag <ref> tidak sah, nama "PVD" digunakan secara berulang dengan kandungan yang berbeza
  5. ^ "Kanun Jenayah Republik Albania, Bahagian Khas, Bab. 1, Jenayah Terhadap Kemanusiaan". Prevent Genocide International. 1 Jun 1995. Dicapai pada 29 Januari 2017.
  6. ^ Akta Kanun Jenayah 1995 (Cth.)
  7. ^ Akta Mahkamah Jenayah Antarabangsa (Pindaan Berbangkit) 2002 (Cth.) C2004A00993/s3.html s 3
  8. ^ "Österreichiches Recht: Völkermord § 321" [Undang-undang Austria: Perkara 321 Genosid] (dalam bahasa Jerman). Prevent Genocide International. Dicapai pada 30 Januari 2017.
  9. ^ "Loi relative à la répression des violations graves du droit international humanitaire" [Undang-undang mengenai hukuman pelanggaran serius undang-undang kemanusiaan antarabangsa] (dalam bahasa Perancis). Prevent Genocide International. 10 Februari 1999. Dicapai pada 30 Januari 2017.
  10. ^ Belgium: Universal Jurisdiction Law Repealed laman sesawang di Human Rights Watch 1 Ogos 2003
  11. ^ "The Case Against The Accused". indictsharon.net, the website of the International Campaign for Justice for the Victims of Sabra & Shatila. 2001. Diarkibkan daripada yang asal pada 2 Februari 2002. ...Ariel Sharon, bekas menteri pertahanan Israel dan perdana menteri Israel sekarang, serta warga Israel dan Lubnan yang lain dengan jenayah perang...
  12. ^ "The complaint against Ariel Sharon Lodged in Belgium on 18 June 2001" (PDF). indictsharon.net. Jun 2001. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 9 Jun 2003.
  13. ^ "Belgian Court of Cassation (English translation of Belgian Supreme Court Decision- unauthorised)" (PDF). indictsharon.net. 12 Februari 2003. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 25 Julai 2004.
  14. ^ Chibli Mallat, Michael Verhaeghe, Luc Walleyn dan Laurie King-Irani. The February 2003 Decision of the Belgian Supreme Court Explained. Indictsharon.net, 19 Februari 2003
  15. ^ Osbor, Andrew (14 Februari 2002). "Sharon cannot be tried in Belgium, says court". The Guardian. Brussels. Diarkibkan daripada yang asal pada 16 Januari 2014.
  16. ^ Luc Walleyn, Michael Verhaeghe, Chibli Mallat. Statement of the Lawyers for the Survivors of Sabra and Shatila in reaction to the Belgian Justice Ministry's decision to start the procedure of transferring the case to Israel 15 Jun 2003.
  17. ^ "Artículo §138 del Codigo Penal de Bolivia" [Perkara §138 Kanun Jenayah Bolivia] (dalam bahasa Sepanyol). Prevent Genocide International. Dicapai pada 30 Januari 2017.
  18. ^ "Undang-undang N°2.889, pada 1 Oktober 1956". Prevent Genocide International. 1 Oktober 1956. Dicapai pada 30 Januari 2017.
  19. ^ "Brazilian Justice Acquits Man Sentenced for 1988 Massacre of Indians". Brazzil Magazine. Cimi – Majlis Mubaligh Indianis. 12 November 2004. Diarkibkan daripada yang asal pada 9 Februari 2005.
  20. ^ a b "Supreme Court upholds genocide ruling". Survival International. 4 Ogos 2006. Dicapai pada 31 Januari 2017.
  21. ^ "Federal Court is competent to judge the Haximu genocide". Indianist Missionary Council, Newsletter. 7 Ogos 2006. Diarkibkan daripada yang asal pada 9 Julai 2007.
  22. ^ "Kanun Jenayah Bulgaria, Perkara 416: Genosid". Prevent Genocide International. Dicapai pada 30 Januari 2017.
  23. ^ "Law N° 043/96/ADP of November 13, 1996 bearing Penal code". Prevent Genocide International. 13 November 1996. Dicapai pada 30 Januari 2017.
  24. ^ "Burundi approves genocide law". BBC. 16 April 2003. Dicapai pada 30 Januari 2017.
  25. ^ "NS/RKM/0801/12: Law on the Establishment of Extraordinary Chambers in the Courts of Cambodia for the Prosecution of Crimes Committed During the Period of Democratic Kampuchea" (PDF). cambodia.gov.kh. 10 Ogos 2001. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 12 Disember 2003.
  26. ^ "Genocidio - Artículo 101 y 102 del Codigo Penal de Colombia" [Genosid - Perkara 101 dan 102 Kanun Jenayah Colombia] (dalam bahasa Sepanyol). Prevent Genocide International. Dicapai pada 30 Januari 2017.
  27. ^ "Genocidio - Artículo 127 del Codigo Penal de Costa Rica" [Genosid - Perkara 127 Kanun Jenayah Costa Rica] (dalam bahasa Sepanyol). Prevent Genocide International. 14 April 1998. Dicapai pada 30 Januari 2017.
  28. ^ a b c d Naomi Klein. The Shock Doctrine: The Rise of Disaster Capitalism, Macmillan, 2007 ISBN 0-8050-7983-1, ISBN 978-0-8050-7983-8. p. 101, lihat nota kaki
  29. ^ "Code Pénal ( Côte d'Ivoire, Ivory Coast ); Article 137-- génocide" [Kanun Keseksaan (Côte d'Ivoire, Pantai Gading); Perkara 137 - genosid] (dalam bahasa Perancis). Prevent Genocide International. Dicapai pada 30 Januari 2017.
  30. ^ "Genocidio - Artículo 116 del Codigo Penal de Cuba" [Genosid - Perkara 116 Kanun Jenayah Cuba] (dalam bahasa Sepanyol). Prevent Genocide International. Dicapai pada 30 Januari 2017.
  31. ^ "Criminal Code of the Czech Republic" (PDF) (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 7 Jun 2022.
  32. ^ "Danmark - Lov nr. 132 af 29.04.1955 om straf for folkedrab" [Denmark - Undang-undang no. 132 daripada 29.04.1955 mengenai hukuman bagi genosid] (dalam bahasa Denmark). Prevent Genocide International. 29 April 1955. Dicapai pada 30 Januari 2017.
  33. ^ "GENOCIDIO Art. 361. del Código Penal de La Republica de El Salvador (Decreto Nº 1030)" [GENOSID Perkara 361. Kanun Keseksaan Republik El Salvador (Dekri No. 1030)] (dalam bahasa Sepanyol). Prevent Genocide International. Dicapai pada 30 Januari 2017.
  34. ^ "Kanun Jenayah Estonia - Perkara § 611" (dalam bahasa Estonia). Prevent Genocide International. 9 November 1994. Dicapai pada 30 Januari 2017.
  35. ^ "Perkara 281 Kanun Keseksaan Habsyah". Prevent Genocide International. 1957. Dicapai pada 30 Januari 2017.
  36. ^ "Bab VIII Kanun Keseksaan Kepulauan Fiji". Prevent Genocide International. 1969. Dicapai pada 30 Januari 2017.
  37. ^ a b "Kanun Jenayah" (PDF) (dalam bahasa Finland). Kementerian Kehakiman Finland. Dicapai pada 23 Mac 2017.
  38. ^ Kimpimäki, Minna (1 September 2001). "Universal jurisdiction in the European Union: Finland" (PDF). redress.org. Dicapai pada 31 Januari 2017.
  39. ^ "Ruandalaispastorille elinkautinen joukkotuhonnasta" [Pastor Rwanda dijatuhi hukuman penjara seumur hidup kerana genosid]. Yle Uutiset (dalam bahasa Finland). 30 Mac 2012. Diarkibkan daripada yang asal pada 31 Mac 2012.
  40. ^ "Code Pénal (France); Article 211-1 -- génocide" [Kanun Keseksaan (Perancis); Perkara 211-1 - genosid] (dalam bahasa Perancis). Prevent Genocide International. Dicapai pada 31 Januari 2017.
  41. ^ "Deutsche Strafgesetze, §220a Völkermord" [Kanun Keseksaan Jerman, §220a Genosid] (dalam bahasa Jerman). Prevent Genocide International. Dicapai pada 31 Januari 2017.
  42. ^ "Trial Watch: Novislav Djajic". TRIAL (track impunity always). Diarkibkan daripada yang asal pada 12 Oktober 2007.
  43. ^ "Pendakwa lwn Radislav Krstic - Dewan Perbicaraan I - Penghakiman - IT-98-33 (2001) ICTY8 (2 Ogos 2001)], Tribunal Jenayah Antarabangsa untuk Bekas Yugoslavia, perenggan 589. memetik Mahkamah Rayuan Bavaria, kes Novislav Djajic, 23 Mei 1997, 3 St 20/96, seksyen VI, hlm. 24 daripada terjemahan bahasa Inggeris".
  44. ^ "Trial Watch: Nikola Jorgic". TRIAL (track impunity always). Diarkibkan daripada yang asal pada 13 Oktober 2007.
  45. ^ "Trial Watch: Maksim Sokolovic". TRIAL (track impunity always). Diarkibkan daripada yang asal pada 13 Oktober 2007.
  46. ^ Ordinan Kesalahan terhadap Orang (Cap. 212) § 9A
  47. ^ a b Penketh, Anne; Robert Verkaik (24 Disember 2005). "Dutch court says gassing of Iraqi Kurds was 'genocide'". The Independent. Diarkibkan daripada yang asal pada 28 Disember 2005.
  48. ^ "Dutch man sentenced for role in gassing death of Kurds". CBC. 23 Disember 2005. Dicapai pada 31 Januari 2017.
  49. ^ "Kanun Keseksaan Serbia, Perkara 370: Genosid". Dicapai pada 15 Mei 2023.
  50. ^ Kanun Keseksaan (Cap. Kanun Keseksaan (Singapura), 2008 Rev. Ed.)
  51. ^ Akta Kanun Keseksaan (Pindaan) 2007 2007 (No. 51 of 2007)
  52. ^ "Artículo §607 del Codigo Penal" [Perkara §607 Kanun Keseksaan] (dalam bahasa Sepanyol). Prevent Genocide International. Dicapai pada 31 Januari 2017.
  53. ^ Wilson, Richard (1996). "Spanish Criminal Prosecutions Use International Human Rights Law to Battle Impunity in Chile and Argentina". Ko'aga Roñe'eta. III. derechos.org. Footnote 14. Dicapai pada 31 Januari 2017.
  54. ^ Daly, Emma (30 Jun 2003). "Spanish Judge Sends Argentine to Prison on Genocide Charge". New York Times. Dicapai pada 30 Januari 2017.
  55. ^ "Profile: Judge Baltasar Garzon". BBC. 7 April 2010. Dicapai pada 30 Januari 2017.
  56. ^ Jason Webb, Diarkibkan 2012-11-13 di Wayback Machine, Reuters, 29 Februari 2008
  57. ^ Spain authorizes Cavallo's extradition to Argentina, People's Daily, 1 Mac 2008 memetik Xinhua
  58. ^ "Spain may judge Guatemala abuses". BBC News. 2005-10-05. Diarkibkan daripada yang asal pada 2008-07-24. Dicapai pada 24 Julai 2008.
  59. ^ Yoch, Jr., James M. (8 Julai 2006). "Spain judge charges ex-generals in Guatemala genocide case". JURIST. University of Pittsburgh School of Law. Diarkibkan daripada yang asal pada 6 Mac 2010.
  60. ^ Mahkamah Sepanyol untuk menyiasat jika genosid berlaku di Tibet.
  61. ^ "World in Brief: Lawyers take China to court". The Times. 7 Jun 2006. Diarkibkan daripada yang asal pada 11 Mac 2007.
  62. ^ Alexa Olesen China rejects Spain's 'genocide' claims. The Independent. 7 Jun 2006
  63. ^ "Spanish court shelves Tibet human rights case against China". Madrid: phayul.com. Deutsche Presse-Agentur. 26 Februari 2010. Diarkibkan daripada yang asal pada 8 September 2012. Dicapai pada 6 September 2010.
  64. ^ "Sverige Lagboken (Sweden) § 169 folkmord" [Buku Statut (Sweden) § 169 genosid] (dalam bahasa Sweden). Prevent Genocide International. 1964. Dicapai pada 29 Januari 2017.
  65. ^ Jawatankuasa Hak Asasi Manusia Badan Peguam "ialah cabang hak asasi manusia antarabangsa bagi Badan Peguam England dan Wales. Ia sebuah badan bebas yang memberi perhatian terutamanya terhadap perlindungan hak peguam bela dan hakim di seluruh dunia."
  66. ^ UK: Dalam gubalan asal, Akta ICC 2001 mempunyai dua kelemahan. Pertama, orang yang terlibat dalam genosid di Rwanda dan kekejaman di Bekas Yugoslavia tidak boleh didakwa kerana jenayah-jenayah itu berlaku sebelum tahun 2001. Kedua, undang-undang itu terpakai hanya kepada orang yang ditakrifkan mengikut undang-undang sebagai pemastautin di UK, maka ia tidak terpakai kepada sesiapa yang mempunyai visa pelajar, peniaga, pelancong, akademik, pekerja mahir/domestik, atau sesiapa sahaja yang telah dinafikan suakanya di bawah Perkara 1F(a) Konvensyen Pelarian tetapi tidak boleh dikembalikan ke tempat asalnya kerana takut dianiaya. Akta Koroner dan Keadilan s.70 memindakan Akta ICC 2001, dan menutup dua kelemahan ini (dengan menambahkan s.65A dan s.67A kepada Akta ICC). Perubahan ini membenarkan undang-undang diguna pakai mulai 1 Januari 1991, iaitu tarikh Tribunal Jenayah Antarabangsa bagi Bekas Yugoslavia mempunyai bidang kuasa untuk membicarakan jenayah berdasarkan Statut Tribunal yang diterima pakai oleh Majlis Keselamatan PBB. Undang-undan gini juga telah diperluas untuk meliputi kategori orang bukan pemastautin sah yang dinyatakan di atas (https://web.archive.org/web/20090730070348/http://www.aegistrust.org/Parliamentary-work/no-safe-haven-gaps-in-uk-law-on-international-crimes.html No safe haven: gaps in UK law on international crimes], Aegis Trust, Dicapai 18 Mac 2010).
  67. ^ 18 U.S.C. § 1091.
  68. ^ 8 U.S.C. § 1101, Templat:UnitedStatesCodeSec, Templat:UnitedStatesCodeSec
  69. ^ "Kanun Jenayah 2015" (dalam bahasa Vietnam). Dicapai pada 22 Januari 2021.
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Senarai_anggota_Konvensyen_Genosid&oldid=6113550"