Човекови права во Албанија
Тековните проблеми во врска со човековите права во Албанија вклучуваат семејно насилство, изолирани случаи на тортура и полициска бруталност, лоша состојба на затворите, трговија со луѓе и ЛГБТ права. [1]
Историја
[уреди | уреди извор]За време на водството на Енвер Хоџа (1944-1985), комунистичка Албанија била етикетирана како една од најрепресивните земји во Источна Европа, меѓутоа, од 1992 година, под водство на Демократската партија, биле спроведени неколку либерализирачки реформи. [2]
Трговија со луѓе
[уреди | уреди извор]Постои зголемена свесност за трговијата со луѓе како прашање за човекови права во Европа. Крајот на комунизмот придонел за зголемување на трговијата со луѓе, при што повеќето жртви се жени принудени на проституција. [3]
Албанија е земја на потекло и земја на транзит за лица, првенствено жени и деца, тргувани со цел сексуална експлоатација. Албанската влада покажала одредена посветеност во борбата против трговијата со луѓе, но била критикувана дека не ги почитува целосно минималните стандарди за елиминирање на трговијата со луѓе и не развива ефективни мерки за заштита на сведоците. [1] [4]
Тортура и смрт од страна на властите
[уреди | уреди извор]Од почетокот на 1994 година, Амнести Интернешнл добил извештаи за инциденти во коишто се тврди дека припадници на албанската полиција малтретирале лица при апсење или притворање, некои дури починале и поради ваквиот третман. Пријавените често пријавуваат дека претрпеле повреди, како што се модринки, скршени заби или посекотини на кои им требал медицински третман или дури и прием во болница. Некои случаи на лошо постапување се сметале за тортура. Многу од овие прекршувања биле упатени кон членови или приврзаници на Социјалистичката партија (преименуваната комунистичка партија). Меѓу другите жртви има хомосексуалци, припадници на грчко малцинство и поранешни политички затвореници. Прогонството на полициските службеници за тортура или малтретирање се чини дека е ретко. [5]
Исто така, Амнести Интернешнл споменува дека тортурата и лошото постапување со притворените се вообичаени во Албанија и денес. [6]
Насилство и дискриминација врз жените
[уреди | уреди извор]Скоро 60% од жените во руралните области страдаат од физичко или психолошко насилство и скоро 8% се жртви на сексуално насилство. Наредбите за заштита честопати се кршат. Во 2014 година, албанскиот Хелсиншки комитет (АХЦ) објавил дека бројот на жртви на убиство кај жените е сè уште голем. [7]
Комесарот за заштита од дискриминација покренал загриженост во врска со законот за семејна регистрација што ги дискриминира жените. Како резултат, главите на домаќинствата, кои се мнозинство мажи, имаат право да го сменат семејниот престој без дозвола на нивните партнери. [7]
Насилство врз децата
[уреди | уреди извор]Во 2015 година УНИЦЕФ објавил дека 77% од децата биле подложени на некаков вид насилно казнување дома. Стотици деца се принудени да питачат или да подлежат на други форми на присилна работа во земјата, па дури и во странство. [7]
Одмаздни напади
[уреди | уреди извор]Најмалку 70 семејства се наоѓаат во самонаметнат затвор поради страв од одмазднички напади. [7]
Прекршувања на човековите права на грчкото малцинство
[уреди | уреди извор]Човековите права во Албанија се прекршени од страна на Владата, која го насочила грчкото малцинство преку полицијата и тајните служби според организациите за човекови права. [8] Грчките заедници биле мета на развојни проекти и им биле срушени домовите во наводно етничко таргетирање на Грците од Северен Епир од Јужна Албанија, [9] каде систематски се уриваат домови. Исто така, според Амнести Интернешнл имало случаи на малтретирање на припадници на грчко малцинство од страна на властите. [5]
Исто така, етничкото грчко малцинство се пожалило на неподготвеноста на владата да ги признае грчките етнички градови надвор од „малцинските зони“ од времето на комунизмот, да ги користи грчките во официјалните документи и на јавните знаци во етнички грчки области или да вклучи повеќе етнички Грци во јавната администрација. [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] Во 2008 година, владата вметнала неколку нови патокази во областа Химара, напишани на албански и англиски јазик, но не и на грчки јазик. Етничкиот грчки градоначалник на Химара наредил отстранување на овие знаци и владата го обвинила за уништување на владиниот имот.
Во годишниот извештај на САД за 2012 година се споменува дека појавата на строги националистички групи како Црвено-црната алијанса (РБА) ги зголемиле етничките тензии со грчките малцински групи. [14]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ 1,0 1,1 „Countries“. www.amnesty.org (англиски). Посетено на 2019-06-19.
- ↑ Fred., Abrahams (1996). Human rights in post-communist Albania. Human Rights Watch/Helsinki (Organization : U.S.). New York: Human Rights Watch. ISBN 1564321606. OCLC 34677470.
- ↑ „A modern slave's brutal odyssey“. BBC News. 3 November 2004.
- ↑ U.S Department of State,"ALBANIA (TIER 2) Албанија е изворна земја за трговија со жени и деца заради сексуална експлоатација и принудна работа, главно во Грција и Италија, каде што многу жртви потоа се транзитираат во Велика Британија, Франција и Холандија. Деца Албанци, особено етнички Роми и Египќани, продолжуваат да бидат трговија со луѓе заради присилно питачење. Регионални и меѓународни експерти сметаат дека Албанија е значително намалена како земја-транзит за трговија со луѓе во Западна Европа. Владата на Албанија не ги исполнува целосно минималните стандарди за елиминирање на трговијата со луѓе; сепак, прави значителни напори да го стори тоа. Владата остана посветена на следењето и спречувањето на трговијата со луѓе на главните пристаништа во земјата и сторила успешни зафати. Сепак, спроведувањето на алатките за борба против трговија со луѓе во Албанија остана несоодветно и критично загрижувачко. Потребни се поголеми, проактивни чекори во областите на заштита и реинтеграција за да се осигури безбедноста на жртвите. Владата мора да ги примени достапните закони и програми, покрај подобрувањето на превенцијата за ранливите групи. Исто така, мора да се реши и корупцијата поврзана со трговија со луѓе
- ↑ 5,0 5,1 ALBANIA: FAILURE TO END POLICE ILL-TREATMENT AND DEATHS IN CUSTODY
- ↑ ALBANIA HUMAN RIGHTS
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 „Human Rights in Albania“. Архивирано од изворникот на 2018-01-14. Посетено на 2017-11-02.
- ↑ „Albania: The Greek Minority“. www.hrw.org. Посетено на 2019-06-19.
- ↑ „Οι Αλβανοί αρπάζουν σπίτια από τους Βορειοηπειρώτες“. www.himara.gr (грчки). Посетено на 2019-06-19.
- ↑ United States Department of State ALBANIA 2008 HUMAN RIGHTS REPORT]
- ↑ United States Department of State ALBANIA 2009 HUMAN RIGHTS REPORT]
- ↑ ALBANIA 2010 HUMAN RIGHTS REPORT
- ↑ „ALBANIA 2011 HUMAN RIGHTS REPORT“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2017-11-07. Посетено на 2021-04-08.
- ↑ 14,0 14,1 „ALBANIA 2012 HUMAN RIGHTS REPORT“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2017-11-07. Посетено на 2021-04-08.
- ↑ „ALBANIA 2013 HUMAN RIGHTS REPORT“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2017-11-07. Посетено на 2021-04-08.
- ↑ „ALBANIA 2014 HUMAN RIGHTS REPORT“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2017-11-07. Посетено на 2021-04-08.
- ↑ ALBANIA 2015 HUMAN RIGHTS REPORT
- ↑ ALBANIA 2016 HUMAN RIGHTS REPORT