Jump to content

Quantum redactiones paginae "Socrates" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
m + (1K, 10K)
 
(20 intermediate revisions by 5 users not shown)
Linea 1: Linea 1:
[[Fasciculus:Socrates Louvre.jpg|thumb|Socrates.]]
[[Fasciculus:Socrates Louvre.jpg|thumb|Socrates.]]


'''Socrates''' ([[Lingua Graeca|Graece]]: ''{{lang|grc|Σωκράτης}}''), [[philosophus]] [[Graecia|Graecus]], natus [[469 a.C.n.]] prope [[Athenae|Athenas]], filius sculptoris et obstetricis, mortuus [[399 a.C.n.]] Magister [[Plato]]nis.
'''Sōcratēs''' ([[Lingua Graeca|Graece]]: ''{{lang|grc|Σωκράτης}}''), [[philosophus]] [[Graecia|Graecus]], natus [[469 a.C.n.]] prope [[Athenae|Athenas]], filius sculptoris et obstetricis, mortuus [[399 a.C.n.]], magister [[Plato]]nis.


Socrates, vir sapientissimus et doctissimus, vixit Athenis, ubi bonus civis, miles fortis, philosophus admirabilis, fuit omnium virtutum exemplar. Dicere solebat se nihil nisi hoc unum scire, quod nihil sciret. Attamen iuvenes et viri libentissime eum audiebant et sequebantur. Ipse eos, familiariter alloquens, docebat quid esset [[veritas|verum]], quid [[iustitia|rectum]], quid [[pulchritudo|pulchrum]]. Idem integritate morum et sanctitate vitae quotidianae doctrinam suam confirmabat, sed apud Athenienses invidia saepius fuit comes virtutis. Inimici Socratem maledictis infamaverunt, et populus, natura suspicax et credulus, philosophum odio persecutus est. Socrates accusatus est ab Anyto et Meleto impietatis adversus Deos patriae, et corruptelae iuventutis. Causam ipse suam ante tribunal egit virili oratione. Iudices eum interrogaverunt quam poenam existimaret se meruisse. "Hoc unum," respondit, "merui, ut mihi victus quotidianus in Prytaneo publice praeberetur."
Socrates, vir sapientissimus et doctissimus, vixit Athenis, ubi bonus civis, miles fortis<ref>[[Plato]], ''[[Apologia Socratis (Plato)|Apologia Socratis]]'' 28e.</ref>, philosophus admirabilis, fuit omnium virtutum exemplar. Dicere solebat se nihil nisi hoc unum scire, quod nihil sciret, velut in opere Apologias scribit eum Plato,

:"[...] ὅτι τούτου μὲν τοῦ ἀνθρώπου ἐγὼ σοφώτερός εἰμι:", dixisse, "κινδυνεύει μὲν γὰρ ἡμῶν οὐδέτερος οὐδὲν καλὸν κἀγαθὸν εἰδέναι, ἀλλ᾽ οὗτος μὲν οἴεταί τι εἰδέναι οὐκ εἰδώς, ἐγὼ δέ, ''ὥσπερ οὖν οὐκ οἶδα, οὐδὲ οἴομαι'': ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι."<ref>[https://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0169%3Atext%3DApol.%3Asection%3D21d Plat. Apol. 21δ]. Quae [[Marsilius Ficinus]] vertit:
:Ego profecto sum hoc homine sapientior. apparet enim neuter nostrum pulchrum bonumque aliquid nosse: sed hoc interest, quod hic quidem cum sciat nihil, scire se aliquid opinatur; ego vero, quemadmodum nescio, ita nescire me puto. Videor ergo in hac tantula re hoc homine sapientior esse, quod, quae ignoro, neque scire me arbitror.</ref>

Attamen iuvenes et viri libentissime eum audiebant et sequebantur. Ipse eos, familiariter alloquens, docebat quid esset [[veritas|verum]], quid [[iustitia|rectum]], quid [[pulchritudo|pulchrum]]. Idem integritate morum et sanctitate vitae quotidianae doctrinam suam confirmabat, sed apud Athenienses invidia saepius fuit comes virtutis. Inimici Socratem maledictis infamaverunt, et populus, natura suspicax et credulus, philosophum odio persecutus est. Socrates accusatus est ab Anyto et Meleto impietatis adversus Deos patriae, et corruptelae iuventutis. Causam ipse suam ante tribunal egit virili oratione. Iudices eum interrogaverunt quam poenam existimaret se meruisse. "Hoc unum," respondit, "merui, ut mihi victus quotidianus in [[Prytaneum|Prytaneo]] publice praeberetur."


== Socrates capitis condemnatus ==
== Socrates capitis condemnatus ==
Linea 10: Linea 15:
Nulla scripta Socrates reliquit, sed discipulos, quorum clarissimi memorantur [[Plato]] et [[Xenophon]], ambo operibus suis nobiles: prior fuit [[Aristoteles|Aristotelis]] magister, posterior non minus egregius dux exstitit, quam ingeniosus scriptor.
Nulla scripta Socrates reliquit, sed discipulos, quorum clarissimi memorantur [[Plato]] et [[Xenophon]], ambo operibus suis nobiles: prior fuit [[Aristoteles|Aristotelis]] magister, posterior non minus egregius dux exstitit, quam ingeniosus scriptor.


==Notae==
<references />

== Plura legere si cupis ==
* François Chamoux, "[https://www.persee.fr/doc/keryl_1275-6229_1996_act_6_1_944 L'homme Socrate]", in ''L'Académie des Inscriptions et Belles-Lettres et l'Académie des Beaux-Arts face au message de la Grèce ancienne'', 1996ː 55-70
* Guy Donnay, "[https://www.persee.fr/doc/antiq_0770-2817_2009_num_78_1_3737 Le parcours intellectuel de Socrate]", ''L'Antiquité Classique'', 2009ː 39-61
* Louis André Dorion, ''L'autre Socrate : études sur les écrits socratiques de Xénophon'', Les Belles Lettres, 2013 [https://www.persee.fr/doc/phlou_0035-3841_2015_num_113_1_8434_t1_0200_0000_2 Recensio critica] [https://www.persee.fr/doc/reg_0035-2039_2014_num_127_1_8339_t10_0213_0000_1 Altera recensio critica]
*Cécile Inglessis-Margellos, "[https://www.persee.fr/doc/reg_0035-2039_1994_num_107_509_2607 Socrate et son double]", ''Revue des Études Grecques'', 1994ː 85-106
* Gérard Lambin, "[https://www.persee.fr/doc/bude_0004-5527_2019_num_1_2_7307 Socrate et le divin]", ''Bulletin de l'Association Guillaumue Budé'', 2019ː 55-72
* Lorraine Smith Pangle, ''Virtue is knowledge : the moral foundations of Socratic political philosophy'', The University of Chicago press, 2014 [https://books.google.fr/books?id=n4ZFAwAAQBAJ&printsec=frontcover&hl=fr&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false Nonnullae paginae apud Guglum librorum]
*George Rudebusch, "[https://journals.openedition.org/philosant/3663?lang=en Les trois vies philosophiques de Socrate]", ''Philosophie antique'', 2020ː 49-74
*Léo Strauss, "[https://www.cairn.info/revue-archives-de-philosophie-2007-2-page-289.htm Le problème de Socrate]", ''Archives de Philosophie'', 2007ː 289-306
* Jean Trouillard, "[https://www.persee.fr/doc/phlou_0035-3841_1954_num_52_34_4494 Le problème de Socrate selon deux ouvrages récents]", ''Revue Philosophique de Louvain'', 1954ː 279-288
{{NexInt}}
{{NexInt}}
* [[Apologia Socratis]]
* [[Apologia Socratis]]
Linea 18: Linea 36:
== Nexus externi ==
== Nexus externi ==
{{CommuniaCat|Socrates|Socratem}}
{{CommuniaCat|Socrates|Socratem}}
* [http://www.slu.edu/colleges/AS/languages/classical/latin/tchmat/pedagogy/latinitas/plato/soc1.htm Platonis ''Apologia Socratis'' interprete [[Fridericus Astius|Astio]]]
* [https://web.archive.org/web/20070820151842/http://www.slu.edu/colleges/AS/languages/classical/latin/tchmat/pedagogy/latinitas/plato/soc1.htm Platonis ''Apologia Socratis'' interprete [[Fridericus Astius|Astio]]]
{{Grc|Σωκράτης}}
{{Grc|Σωκράτης}}


Linea 25: Linea 43:
[[Categoria:Philosophi amoris]]
[[Categoria:Philosophi amoris]]
[[Categoria:Philosophi Graeci]]
[[Categoria:Philosophi Graeci]]
[[Categoria:Plato]]
[[Categoria:Personae Platonis]]
[[Categoria:Convivium (Plato)]]
[[Categoria:Convivium (Plato)]]
[[Categoria:Nati 469 a.C.n.]]
[[Categoria:Nati 469 a.C.n.]]
[[Categoria:Mortui 399 a.C.n.]]
[[Categoria:Mortui 399 a.C.n.]]
[[Categoria:Morte damnati]]

{{1000 paginae}}
{{1000 paginae}}
{{Myrias|Homines}}
{{Myrias|Homines}}

Redactio novissime (die 30 Iulii 2024, hora 13:57) facta

Socrates.

Sōcratēs (Graece: Σωκράτης), philosophus Graecus, natus 469 a.C.n. prope Athenas, filius sculptoris et obstetricis, mortuus 399 a.C.n., magister Platonis.

Socrates, vir sapientissimus et doctissimus, vixit Athenis, ubi bonus civis, miles fortis[1], philosophus admirabilis, fuit omnium virtutum exemplar. Dicere solebat se nihil nisi hoc unum scire, quod nihil sciret, velut in opere Apologias scribit eum Plato,

"[...] ὅτι τούτου μὲν τοῦ ἀνθρώπου ἐγὼ σοφώτερός εἰμι:", dixisse, "κινδυνεύει μὲν γὰρ ἡμῶν οὐδέτερος οὐδὲν καλὸν κἀγαθὸν εἰδέναι, ἀλλ᾽ οὗτος μὲν οἴεταί τι εἰδέναι οὐκ εἰδώς, ἐγὼ δέ, ὥσπερ οὖν οὐκ οἶδα, οὐδὲ οἴομαι: ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι."[2]

Attamen iuvenes et viri libentissime eum audiebant et sequebantur. Ipse eos, familiariter alloquens, docebat quid esset verum, quid rectum, quid pulchrum. Idem integritate morum et sanctitate vitae quotidianae doctrinam suam confirmabat, sed apud Athenienses invidia saepius fuit comes virtutis. Inimici Socratem maledictis infamaverunt, et populus, natura suspicax et credulus, philosophum odio persecutus est. Socrates accusatus est ab Anyto et Meleto impietatis adversus Deos patriae, et corruptelae iuventutis. Causam ipse suam ante tribunal egit virili oratione. Iudices eum interrogaverunt quam poenam existimaret se meruisse. "Hoc unum," respondit, "merui, ut mihi victus quotidianus in Prytaneo publice praeberetur."

Socrates capitis condemnatus

[recensere | fontem recensere]

Iudices iratos non puduit capitis condemnare hominem innocentissimum. Audita sententia, unus e discipulis Socratem amplexus exclamavit: "Ergone iniuste morieris?"—"An tu," respondit, "iuste malles?" Eandem animi magnitudinem ostendit exspectans mortem in carcere. Ibi dies triginta remansit priusquam biberit cicutam. Cum facile posset educi e custodia, fugere noluit. Hortantibus amicis ut se iniquae damnationi subtraheret, respondit patriae legibus esse parendum. Supremo vitae die discipulos flentes consolatus est, eorum animos erexit, praecepta sapientiae revocans, sed nullus temperare potuit a lacrimis, ne servus quidem publicus, cui venenum ei afferendum esset. Socrates mortiferum poculum impavidus hausit, exclamavitque: "Di, fortunate mihi hoc supremum iter." Deinde, lectulo iacens, cum crura et artus frigere sensit, conversus ad Critonem, discipulorum carissimum: "Debemus," inquit, "Aesculapio gallum; memento votum solvere."

Nulla scripta Socrates reliquit, sed discipulos, quorum clarissimi memorantur Plato et Xenophon, ambo operibus suis nobiles: prior fuit Aristotelis magister, posterior non minus egregius dux exstitit, quam ingeniosus scriptor.

  1. Plato, Apologia Socratis 28e.
  2. Plat. Apol. 21δ. Quae Marsilius Ficinus vertit:
    Ego profecto sum hoc homine sapientior. apparet enim neuter nostrum pulchrum bonumque aliquid nosse: sed hoc interest, quod hic quidem cum sciat nihil, scire se aliquid opinatur; ego vero, quemadmodum nescio, ita nescire me puto. Videor ergo in hac tantula re hoc homine sapientior esse, quod, quae ignoro, neque scire me arbitror.

Plura legere si cupis

[recensere | fontem recensere]

Nexus interni

Nexus externi

[recensere | fontem recensere]
Vicimedia Communia plura habent quae ad Socratem spectant.
Lege Σωκράτης ("Socrates") apud Vicipaediam lingua Graeca antiqua scriptam