Jump to content

Սարգիս Խանոյան (գյուղատնտես)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Խանոյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Սարգիս Խանոյան (այլ կիրառումներ)
Սարգիս Խանոյան
Ծնվել է1921
ԾննդավայրՍուսեր, Հայաստան
Մահացել էապրիլի 14, 2003(2003-04-14)
ԿուսակցությունԽՄԿԿ
Պարգևներ և
մրցանակներ
Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս
Լենինի շքանշան Հայրենական պատերազմի շքանշան և «Խիզախության համար» մեդալ (ԽՍՀՄ)

Սարգիս Մեսրոպի Խանոյան (1921, Սուսեր, Հայաստան - ապրիլի 14, 2003(2003-04-14)), ՀԽՍՀ Թալինի շրջանի Արագածի այգեգործական սովխոզի տնօրեն, Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս։ ԽՄԿԿ անդամ։ Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից[1]։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1921 թվականին Սուսեր գյուղում ծառայողի ընտանիքում։

Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից է։ Զորակոչվել է Հոկտեմբերյանի զինկոմիսարիատի կողմից։ Մասնակցել է մարտական գործողություններին իր գումարտակի հետ, սերժանտ, հրանոթի հրամանատար, հասել է Նովոռոսիյսկ քաղաք և ծանր վիրավորվել ոտքից, որից հետո ամբողջ կյանքում կաղացել է։

76-րդ մարտկոցի հրանոթի հրամանատար, սերժանտ Խանոյանը 1944 թվականին պարգևատրվել է «Արիության համար» մեդալով[2]՝ հակառակորդի կրակակետերը ոչնչացնելու համար, ինչը նպաստել է հետևակի առաջխաղացմանը։ 6 ամիս բուժվել է հոսպիտալում, ազատվել է զինվորական ծառայությունից որպես II խմբի հաշմանդամ։

1946-1981 թվականներին եղել է գյուղատնտեսության աշխատող, ՀԽՍՀ Թալինի շրջանի Արագածի այգեգործական սովխոզի տնօրեն։

ԽՍՀՄ Գերագույն խորհրդի նախագահության 1973 թվականի դեկտեմբերի 12-ի հրամանագրով նրան շնորհվել է Սոցիալիստական աշխատանքի հերոսի կոչում՝ նրան հանձնելով Լենինի շքանշան և Մուրճ ու մանգաղ ոսկե մեդալ։

ԽՄԿԿ XXV համագումարի պատվիրակ (1976)։

Մահացել է Արագած գյուղում, 2003 թվականին։

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Асрян А. Г. Герои Социалистического Труда Советского Союза // Герои армяне. — Ер.: Амарас, 2015. — С. 253—328. — 360 с.

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. «Ханоян Саркис Месропович — Энциклопедия фонда «Хайазг»». ru.hayazg.info. Վերցված է 2023 թ․ օգոստոսի 14-ին.
  2. Ханоян Саркис Месропович. Медаль «За отвагу»