Ռիխարդ Բեր-Հոֆման

Ռիխարդ Բեր-Հոֆման; գերմ.՝ Richard Beer-Hofmann
Ծնվել է	հուլիսի 11, 1866[…]
Ծննդավայր	Վիեննա, Ավստրիական կայսրություն
Վախճանվել է	սեպտեմբերի 26, 1945[…] (79 տարեկան)
Վախճանի վայր	Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ
Մասնագիտություն	բանաստեղծ, գրող, դրամատուրգ և արվեստի կոլեկցիոներ
Լեզու	գերմաներեն
Քաղաքացիություն	Ավստրիա
Կրթություն	Վիեննայի ակադեմիական գիմնազիա
Ամուսին	Paula Beer-Hofmann?
Զավակներ	Miriam Beer-Hofmann? և Naemah Beer-Hofmann?
	Richard Beer-Hofmann Վիքիպահեստում

Ռիխարդ Բեր-Հոֆման (գերմ.՝ Richard Beer-Hofmann, հուլիսի 11, 1866(1866-07-11)^[1]^[2]^[3]^[…], Վիեննա, Ավստրիական կայսրություն^[4] - սեպտեմբերի 26, 1945(1945-09-26)^[1]^[2]^[3]^[…], Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ^[4]), ավստրիացի վիպագիր, դրամատուրգ, պոետ։

Կենսագրություն

Բեր-Հոֆմանը ծնվել է 1866 թվականին Վիեննայում։ Մոր վաղաժամ մահից հետո Ռիխարդին իր ընտանիք է տարել պահելու մորաքույրը, ով տներ ուներ Բրյունեում (Բռնո) ու Վիեննայում, որտեղ Ռիխարդը հաճախել է Ակադեմիական գիմնազիա։ Գիմնազիան ավարտելուց հետո նա զբաղվել է իրավունքի ուսումնասիրմամբ և 1890 թվականին ստացել է դոկտորի աստիճան։ Նույն թվականին ծանոթացել է գրողներ Հուգո ֆոն Հոֆմանսթանի, Հերման Բարի և Արթուր Շնիցլերի հետ, որոնց հետ երկարատև բարեկամություն է հաստատել։ 1898 թվականին ամուսնացել է Պաուլինա Աննա Լիսի հետ, ում բոլորը Պաուլա էին ասում։ Ամուսնությունից ծնվել են երեք երեխաներ` Միրիամը, Նաեման և Գաբրիելը։

Լինելով լավ ապահովված` Բեր-Հոֆմանը գրական գործունեությունը չէր դիտարկում որպես ապրուստի վաստակման միջոց և գրում էր իր հաճույքի համար։ 1893 թվականին լույս է տեսել «Նովելներ» (Novellen) ժողովածուն, 1897 թվականին՝ բանաստեղծությունների Schlaflied für Mirjam ժողովածուն, 1900 թվականին՝ «Der Tod Georgs» պատմվածքը, իսկ 1904 թվականին՝ «Der Graf von Charolais» ողբերգությունը։ 1906 թվականից Բեր-Հոֆմանն աշխատել է «Die Historie von König David» դրամատիկական շարքի շուրջ։

Առաջին համաշխարհային պատերազմը և դրան հաջորդած փողի արժեզրկումը ազդել են Բեր-Հոֆմանի ֆինանսական բարեկեցության վրա։ Ստիպված լինելով աշխատանք փնտրել` նա դարձել է ռեժիսոր` այդ գործով զբաղվելով մինչև 1932 թվականը և համագործակցելով Մաքս Ռայնհարդի հետ։ Այս շրջանում նա մասնակցել է ավստրիացիների ազգային ու լեզվական ինքնօրինակության թեմայով բանավեճերին։ Մոտ 1933 թվականին նա հյուսիսգերմանական միատարր ստանդարտ լեզվի մասին ասել է.

Նա, ով ապրում է հարավային` ավստրիական հողում, հանդիպելով հյուսիսգերմանացուն, կա'մ առնչվում է իր համար խորթ բառագործածությանը, կա'մ իրեն համոզում է, որ ճիշտ է ոչ թե իր գործածած ձևը, այլ հյուսիսգերմանականը (...), կա'մ էլ չնայած իր հոգում շարունակում է մերժել (...), բայց ամեն դեպքում, փոքր-ինչ վախեցած լինելով այդ հակասությունից, համակերպվում է հյուսիսգերմանական բառագործածմանը` անարդար մնալով իր խղճի առաջ^[5]:

Բնօրինակ տեքստ (գերմ.)

Wer in südlicherem, in österreichischem Land sitzt, wird, mit norddeutschem, ihm fremden Sprachgebrauch konfrontiert, entweder sich überzeugen lassen, daß der norddeutsche - nicht sein eigener Sprachgebrauch der richtige sei (...), oder er wird ihn zwar weiterhin (...) innerlich ablehnen, aber dennoch - sozusagen 'wider die Natur' . eingeschüchtert, mit schlechtem Gewissen, dem norddeutschen Sprachgebrauch sich fügen.

Գերմանիայում նացիստների` իշխանության գլուխ գալուց հետո Բեր-Հոֆմանի գրքերը ներառվել են այն գրքերի ցանկում, որոնք ենթակա են այրման։

Միայն Անշլյուսից մեկ տարի անց` 1939 թվականի օգոստոսի 19-ին, Բեր-Հոֆմանին հաջողվում է արտագաղթել շվեյցարական Ցյուրիխ, որտեղ հոկտեմբերի 30-ին մահանում է նրա կինը` Պաուլան։ Դրանից հետո Բեր-Հոֆմանը հրաժարվում է Դավիթ թագավորին նվիրված շարքի վրա աշխատելուց, ինչը այդպես էլ մնում է անավարտ, և մեկնում է Նյու Յորք։ Նրա հետագա ողջ գործունեությունը նվիրված է եղել իր կնոջ հիշատակին։ 1945 թվականին նա ստանում է ամերիկյան քաղաքացիություն և նույն թվականին էլ մահանում։

Բեր-Հոֆմանի ստեղծագործությունները պատկանում են մոդեռնիզմի ժանրին։ Նա բազմիցս դարձել է գրական մրցանակների դափնեկիր։ Այսպես, 1905 թվականին Գերմանիայում նրան հանձնվել է Շիլլերի անվան ժողովրդական մրցանակ, իսկ 1945 թվականին նա արժանացել է ԱՄՆ-ի Արվեստների ու լեզվաբանության ազգային ինստիտուտի մրցանակին։ Նրա մահից մեկ տարի անց Նյու Յորքում հիմնվել է Բեր-Հոֆմանի ընկերությունը։

Ռիխարդ Բեր-Հոֆմանի գրական ժառանգությունը պահվում է նյույորքյան Լեո Բեկի ինստիտուտում։

1968 թվականին Վիեննայի 21-րդ շրջանում` Ֆլորիդսդորֆում, Բեր-Հոֆմանի պատվին նրբանցք է անվանվել (Beer-Hofmann-Gasse):

1999 թվականին Վիեննայի հրեական թանգարանում կայացել է «Բեր-Հոֆմանին հյուր» ցուցահանդեսը։

Ստեղծագործություններ

Novellen, 1893.
Schlaflied für Mirjam, 1897.
Der Tod Georgs, 1900.
Der Graf von Charolais. Ein Trauerspiel, 1904.
Gedenkrede auf Wolfgang Amadé Mozart, 1906.
Die Historie von König David (անավարտ շարք)
- Jaákobs Traum. Ein Vorspiel, 1918.
- Der junge David. Sieben Bilder, 1933.
- Vorspiel auf dem Theater zu König David, 1936.
Verse, 1941.
Paula. Ein Fragment, 1949.

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 Store norske leksikon(նորվ.) — 1978. — ISSN 2464-1480
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 ^4,5 Deutsche Nationalbibliothek Record #118654756 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
↑ Ingo Reiffenstein. Deutsch in Österreich im 18. bis 20. Jahrhundert. // Dieter Langewiesche, Georg Schmidt. Deutschlandkonzepte von der Reformation bis zum Ersten Weltkrieg. – München: Oldenbourg Wissenschaftsverlag, 2000. – ISBN 3-486-56454-4. – S. 303.

Գրականություն

Berlin, Jeffrey B. Notes on an Unpublished Letter: Brandes, Beer-Hofmann, Schnitzler. // Text & Kontext. Zeitschrift für germanistische Literaturforschung in Skandinavien. — Kopenhagen/München: Wilhelm Fink, 1982. — S. 164—170.
Berlin, Jeffrey B. The Unpublished Letters of Richard Beer-Hofmann to Hermann Bahr (with the unpublished letters between Beer-Hofmann and Theodor Herzl). // Gelber, Mark H. (Hrsg.). Identity and Ethos: A Festschrift for Sol Liptzin on the Occasion of His 85th Birthday. — New York/Bern/Frankfurt am Main: Peter Lang, 1986. — S. 121—144.
Berlin, Jeffrey B. The Friendship and Unpublished Correspondence between Thornton Wilder and Richard Beer-Hofmann. // Germanisch-Romanische Monatsschrift. — NF. — Bd. 40. — Heft 3. — 1990. — S. 304—323.
Eberhardt, Sören; Goer, Charis (Hrsg.). Über Richard Beer-Hofmann. Rezeptionsdokumente aus 100 Jahren. — Paderborn: Igel, 1996 (= Kölner Arbeiten zur Jahrhundertwende. — Bd. 8; Literatur- und Medienwissenschaft, Bd. 46). — ISBN 978-3-89621-023-4.
Helmes, Günter; Schardt, Michael M.; Thomasberger, Andreas (Hrsg.). Große Richard Beer-Hofmann-Ausgabe. — 8 Bände. — Paderborn/Oldenburg: Igel, 1993—2002.
Hoh, Daniel. Todeserfahrungen und Vitalisierungsstrategien im frühen Erzählwerk Richard Beer-Hofmanns. — Oldenburg: Igel, 2006.
Scherer, Stefan. Richard Beer-Hofmann und die Wiener Moderne. — Tübingen: Max Niemeyer, 1993.
Weidermann, Volker. Das Buch der verbrannten Bücher. — Köln: Kiepenheuer & Witsch, 2008. — ISBN 978-3-462-03962-7. — S. 73-75.

Արտաքին հղումներ

Ռիխարդ Բեր՝ հոդվածը Հրեական էլեկտրոնային հանրագիտարանում
Ռիխարդ Բեր-Հոֆման

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռիխարդ Բեր-Հոֆման» հոդվածին։

[_67736c431191d03d-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_50bfc2f38dbdabf4-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)

[_fe995188c9d012e6-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 Store norske leksikon(նորվ.) — 1978. — ISSN 2464-1480

[_e045bf7f16ba2e53-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 ^4,5 Deutsche Nationalbibliothek Record #118654756 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.

[5] Ingo Reiffenstein. Deutsch in Österreich im 18. bis 20. Jahrhundert. // Dieter Langewiesche, Georg Schmidt. Deutschlandkonzepte von der Reformation bis zum Ersten Weltkrieg. – München: Oldenbourg Wissenschaftsverlag, 2000. – ISBN 3-486-56454-4. – S. 303.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]