Jump to content

Պարրեն Կալլիրոի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Պարրեն Կալլիրոի
հուն․՝ Καλλιρρόη Παρρέν
Դիմանկար
Ծնվել է1861[1]
ԾննդավայրՌեթիմնո
Մահացել էհունվարի 15, 1940(1940-01-15)
Մահվան վայրԱթենք, Հունաստան
ԳերեզմանԱթենքի առաջին գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն Հունաստան
ԿրթությունԱրսակիոն
Մասնագիտությունգրող և լրագրող
ԱմուսինJean Parren?
Պարգևներ և
մրցանակներ
Փրկիչի շքանշան
 Kalliroi Parren Վիքիպահեստում

Պարրեն Կալլիրոի (հուն․՝ Καλλιρρόη Παρρέν, ի ծնե՝ Սիգանու (հուն․՝ Σιγανού), 1861[1], Ռեթիմնո - հունվարի 15, 1940(1940-01-15), Աթենք, Հունաստան), հույն ուսուցչուհի, լրագրող և գրող, Հունաստանի ֆեմինիստական շարժման հիմնադիր[2]։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1861 թվականին (ըստ այլ աղբյուրների` 1859 թվականին[3]) Կրետե կղզու Ռեթիմնոն քաղաքում։

Կրթությունը ստացել է Պիրեյում։ Դրանից հետո նա սովորել է Աթենքի աղջիկների համար լավագույն դպրոցներից մեկում։ 1878 թվականին նա ավարտել է ուսուցիչների նախապատրաստական Αρσάκειον դպրոցը։ Նա դարձել է կրթված կին, որը շատ օտար լեզուներ գիտեր, այդ թվում՝ ռուսերեն, ֆրանսերեն, իտալերեն և անգլերեն։

Ավարտելուց հետո նա հրավիրվել է Օդեսա, որտեղ երկու տարի աշխատել է քաղաքի հունական համայնքի աղջիկների դպրոցում։ Ապա մի քանի տարի աշխատել է Ադրիանոպոլսում, որտեղ նա հիմնել է Zapeion դպրոցը կրկին հունական համայնքի համար։ Ամուսնացել է ֆրանսիացի լրագրող Ժան Պարրենի հետ (անգլ.՝ Jean Parren), որը բացել է ֆրանսիական տպագրական գործակալություն Կոստանդնուպոլսում։ Նրանք ի վերջո բնակություն են հաստատել Աթենքում։

Աթենքում Կալլիրոին նախաձեռնել է ֆեմինիստական շարժումը և 1887 թվականին սկսել է հրատարակել Εφημερίς των Κυριών («Կանանց ամսագիրը»)։ Այս ամսագիրը լիովին նվիրված էր կանանց, որը հրատարակվել է ամեն շաբաթ և լույս է ընծայվել մինչև 1908 թվականը։ 1908-1916 թվականներին ամսագիրը հրատարակվել է ամսական երկու անգամ։ 1917 թվականին դադարել է գոյություն ունենալ, երբ Պարրենը Էլեֆտերիոս Վենիզելոսի կառավարության կողմից աքսորվել է Իդրա կղզի Անտանտի կողմից Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ Հունաստանի մասնակցությանը դեմ արտահայտվելու համար[4]։

Պարրեն Կալլիրոին հայտնի է նաև իր մյուս նախաձեռնություններով։ Աթենքում նա համագործակցել է եվրոպական և ամերիկյան կանանց շարժման հետ՝ ներկայացնելով իր թերթը Փարիզում և Չիկագոյում կայացած միջազգային գիտաժողովներում։ Նա պայքարել է կանանց կրթություն ստանալու և զբաղվածություն ունենալու համար։ 1896 թվականին նա հիմնադրել է Հունաստանի կանանց միությունը։ 1908 թվականին նրա ջանքերի շնորհիվ ստեղծվել է Հունաստանի Ազգային խորհուրդը (անգլ.՝ International Council of Women): Նա գրել է հունարեն «Հունաստանի կանանց պատմությունը» գրքույկը՝ ներառելով 1650 թվականից մինչև 1860 թվականները։

Բացի այդ՝ Կալլիրոին ստեղծել է գրական սալոն, որը հայտնի էր որպես «Գրական շաբաթներ»։ Նա ընկերակցել է գրողների և հրապարակախոսների, որոնցից էին Ժյուլիետ Ադամը, Ժյուլեմ Սիմոնը, Գրիգորիոս Քսենոպուլոսը և Կոստիս Պալամասը։ Նա մի քանի հունարեն վեպերի հեղինակ է, առաջին անգամ տպագրվել է իր «Կանանց» ամսագրում Մայա կեղծանվամբ։ Պարրենը համարվում է առաջին հանրային ճանաչում ունեցող գրողը իր «Ազատագրված», «Կախարդություն» և այլ ստեղծագործությունների համար։ Նրան հետևել են գրողներ Ալեքսանդր Պապադոպուլուն (1867—1906)[5], Իրինի Դենդրինուն (1879—1974[6]), Յուլիա Դրագումին (1858—1937[7]) և Պենելոպա Դելտան։

Մահացել է 1940 թվականի հունվարի 15-ին Աթենքում։

Պարրեն Կալլիրոին ընդգրկվել է «Ժառանգության հարկ» ստեղծագործության կանանց կազմում։ Պարգևատրվել է Փրկչի (հույն առաջին կին), Աթենքի ակադեմիայի արծաթե և Աթենք քաղաքի մեդալներով։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 WomenWriters
  2. Kalliroi Siganou-Parren (անգլ.)
  3. Kallirroï Parren Siganou / Καλλιρόη Παρρέν Σιγανού (ֆր.)
  4. Smith, Bonnie G. (2008). The Oxford Encyclopedia of Women in World History: 4 Volume Set. Oxford University Press. էջ 188. ISBN 0-19-514890-8. (անգլ.)
  5. «Παπαδοπούλου Αλεξάνδρα — Εθνικό Κέντρο Βιβλίου». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հուլիսի 20-ին. Վերցված է 2018 թ․ մայիսի 23-ին.
  6. «Δενδρινού Ειρήνη — Εθνικό Κέντρο Βιβλίου». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հունիսի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ մայիսի 23-ին.
  7. Генеалогия Драгумисов

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պարրեն Կալլիրոի» հոդվածին։