Սկսել է տպագրվել 1919 թվականից։ Որպես բանաստեղծ հայտնի դարձավ «Սոնի մոտիվները» (1930) և «Սոնգորո Կոսոնգո» (1931) բանաստեղծական շարքերով։ «Վեստ-Ինդյան կոմպանիա» (1934) ժողովածուում հիմնականը համանուն պոեմն է։ 1937 թ. մասնակցել է Իսպանական հանրապետությունում ֆաշիզմի դեմ պայքարին։․ Այստեղ էլ գրել է «Իսպանիա․ Պոեմ չորս տխրությամբ և մեկ հույսով» գործը։ 1961 թ. ընտրվել է Կուբայի գրողների և նկարիչների միության նախագահ։ 1964 թ. լույս տեսած «Բոլորն իմն է» ժողովածուն նոր հայրենիքի գովքն է։ 1969 թ. այցելել է Խորհրդային Հայաստան, մասնակցել Հովհաննես Թումանյանի ծննդյան 100-ամյակի հանդիսություններին։ 1950 թվականին դարձել է Խաղաղության համաշխարհային խորհրդի անդամ։ 1954 թ. արժանացել է «ժողովուրդների միջև խաղաղության ամրապնդման համար» միջազգային լենինյան դափնեկրի կոչման։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 68)։