Jump to content

Միհրան Մխիթարյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Մխիթարյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Միհրան Մխիթարյան
Ծնվել էդեկտեմբերի 16 (29), 1904[1]
ԾննդավայրՎանի վիլայեթ, Օսմանյան կայսրություն[1]
Մահացել էդեկտեմբերի 16, 1972(1972-12-16) (67 տարեկան)
Վախճանի վայրԵրևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Ազգությունհայ
ԿրթությունՍանկտ Պետերբուրգի ճարտարապետության և քաղաքացիական ճարտարագիտության պետական համալսարան (1935)
Պարգևներ
ԱնդամությունՀայաստանի ճարտարապետների միություն

Միհրան Հովհաննեսի Մխիթարյան (դեկտեմբերի 16 (29), 1904[1], Վանի վիլայեթ, Օսմանյան կայսրություն[1] - դեկտեմբերի 16, 1972(1972-12-16), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[2]), հայ խորհրդային ճարտարապետ։ ԽՍՍՀ վաստակավոր շինարար (1966)։ ԽՄԿԿ անդամ 1925 թվականից։ Հայաստանի ճարտարապետների միության անդամ (1936)[3]։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1935 թվականին ավարտել է Լենինգրադի արդյունաբերական շինարարության ինժեներների ինստիտուտի ճարտարագիտական ֆակուլտետը։ 1937-1939 թթ. եղել է «Հայպետնախագիծ» տրեստի տնօրեն։ Մխիթարյանի նախագծերով կառուցված շենքերից առավել ուշագրավ են համարվել Երևանի ժամացույցի գործարանի գլխավոր մասնաշենքը (1948), Կիրովականի (այժմ՝ Վանաձոր) պոլիմերային սոսինձների գիտահետազոտական-նախագծային ինստիտուտի շենքը (1958), Երևանի կոմպլեքսային էլեկտրասարքավորման համամիութենական գիտահետազոտական և նախագծային ինստիտուտի շենքը (1960), կաբելի գործարանի համալիրը (1963), Ալավերդու գարեջրի գործարանը (1953

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.)Երևան: 1981. — հատոր 7. — էջ 635.
  2. «Zarkfoundation - Միհրան Մխիթարյան». zarkfoundation.com.
  3. «Члены союза». uaa.am (ռուսերեն). Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 16-ին.(չաշխատող հղում)
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 7, էջ 635