Ակինակ (Նրան) (հին հունարեն՝ ἀκινάκης), հատուկ սահմանափակիչով սկյութական երկար դաշույն (կամ կարճ թուր)։ Հայտնի է մ.թ.ա. 7-րդ դարի կեսերից։ Հայտնի են երկու տեսակի շեղբերով ակինակներ՝ եռանկյունաձև մի քանի հատվածներով (բնորոշ է արևմտաիրանական շեղբերի համար) և սահուն միավորվող զուգահեռ սայրերով, կողոց կամ շեղանկյունաձև կտրվածքով։ Ակինակները լայն տարածում էին գտել Փոքր Ասիայի ժողովուրդների մոտ, որտեղ ուղղակի զենք լինելուց բացի հանդիսանում էին նաև զորականներից, զինվորական ազնվականությանը պատկանելու խորհրդանիշ[1]։
↑Գագիկ Հարությունյան (պատմաբան), Սուրեն Մարտիկյան, Արտակ Մովսիսյան (պ.գ.թ.), Մեր հաղթանակները, հ. Ա (խմբ. Էդուարդ Լ.Դանիելյան), Երևան, ««Գասպրինտ» ՍՊԸ», 2010 — 259, էջեր 259 — 259 էջ. — 500 հատ։
Իրան
