Jump to content

Ալֆրեդ Կուբին

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
Ալֆրեդ Կուբին
Alfred Kubin
Ծնվել էապրիլի 10, 1877(1877-04-10)[1][2][3][…]
ԾննդավայրԼիստոմեժիցե, Բոհեմիայի թագավորություն[4][5][6]
Վախճանվել էօգոստոսի 20, 1959(1959-08-20)[1][2][3][…] (82 տարեկան)
Մահվան վայրWernstein am Inn, Ավստրիա
Քաղաքացիություն Ավստրո-Հունգարիա և  Ավստրիա
ԿրթությունՄյունխենի գեղարվեստի ակադեմիա
Մասնագիտությունգրող, նկարիչ, օֆորտանկարիչ, նկարազարդող, լուսանկարիչ և գծանկարիչ
Ոճսիմվոլիզմ[7]
Թեմաներգրաֆիկա[4], իլյուստրացիա[4] և գրականություն[4]
Ներշնչվել էՄաքս Կլինգեր
Պարգևներ
ԱնդամակցությունԲավարիայի գեղարվեստի ակադեմիա
ԱզգականներԱլոիս Բիիր
 Alfred Kubin Վիքիպահեստում

Ալֆրեդ Լեոպոլդ Կուբին, (ապրիլի 10, 1877(1877-04-10)[1][2][3][…], Լիստոմեժիցե, Բոհեմիայի թագավորություն[4][5][6] - օգոստոսի 20, 1959(1959-08-20)[1][2][3][…], Wernstein am Inn, Ավստրիա), ավստրիացի էստամպ ստեղծող, պատկերազարդող, ունի նաև գրական ստեղծագործություններ։ Կուբինը համարվում է սիմվոլիզմի և Էքսպրեսիոնիզմի կարևոր ներկայացուցիչ։

Կենսագրություն

Կուբինը ծնվել է Ավստրա-Հունգարական կայսրության Բոհեմիայի թագավորության Լեյտմերից քաղաքում։ 1892 թվականից մինչև 1896 թվականը սովորել է բնապատկերներ լուսանկարող Ալուաս Բիիրի մոտ[9]։ 1896 թվականին նա ինքնասպանության փորձ է արել իր մոր գերեզմանին և հաջորդ տարի նրա կարճաժամկետ ներկայությունն ավստրիական բանակում ավարտվել է նյարդային նոպայով[9]։ Մինչ 1899 թվականին Մյունխենի գեղարվեստի ակադեմիա ընդունվելը՝ Կուբինն արվեստի դասերի է հաճախել Լյուդվիգ Շիմիտտ Ռոտտի մասնավոր ակադեմայիում, սակայն կիսատ է թողել այն։

Մյունխենում Կուբինը բացահայտել է Օդիլոն Ռեդոնի, Էդվարդ Մունկի, Ջեյմս Էնսորի, Հենրի դե Գրուշի և Ֆելիսիեն Ռոպսի նկարչարվեստը։ Նա շատ տպավորված էր Մաքս Կլինգերի էստամպներով և ավելի ուշ ասել է. «Նոր արվեստը նետվել է իմ դեմ, որը պատկերել է զգացմունքի երևակայական աշխարհի պատկերավոր արտահայտությունը։ Մինչ փորագրությունները մի կողմ դնելը, ես երդվեցի, որ կնվիրվեմ նմանատիպ աշխատանքների ստեղծմանը»[10]։ Կլինգերի և Գոյայի կողմից օգտագործված աքվատինտա մեթոդը այդ ժամանակաշրջանում մեծ ազդեցություն է ունեցել նրա աշխատանքների ոճի վրա, որը հիմնականում թանաքով և ջրով նկարներ են և հաճախ մռայլ առարկաներ էր պարունակում[9]։ Կուբինի աշխատանքներում 1902-1910 թվականներին ընկած ժամանակահատվածում մենք տեսնում ենք քիչ թվով յուղանկարներ, բայց հետագայում նրա նկարները պարունակում էին գրիչի և թանաքի մեթոդներ, ջրաներկեր և վիմագրություններ։ 1911 թվականին նա կապվել է «Կապույտ հեծյալ» խմբի հետ և նրանց հետ միասին 1913 թվականին ցուցահանդես է կազմակերպել Բեռլինի Դեր Սթորմ ցուցասրահում[10]։ Դրանից հետո նա կորցրել է կապն արտիստիկ ավանգարդի հետ։

Կուբինը համարվում է սիմվոլիզմի և Էքսպրեսիոնիզմի կարևոր ներկայացուցիչ և հայտնի է մուգ, լուսապատկերային, սիմվոլիկ երևակայությամբ նկարների թեմատիկ շարքերով։ Օսկար Կոկոշկայի և Ալբերտ Փարիզ Գյուտերսլոյի նման Կուբինը ուներ և՛ արտիստիկ, և՛ գրական տաղանդ։ Նա պատկերազարդել է Էդգար Ալլան Պոյի, Էռնստ Հոֆմանի և Ֆեոդոր Դոստոևսկու աշխատանքները։ Կուբինը նաև պատկերազարդել է գերմանական ֆենտեզի ամսաթերթ «Դեր Օրխիդենգարտենը»[11][12]։ Կուբինի ամենահայտնի գրքերից է Դի Անդեր Սեյտը («Մյուս կողմը») (1909)[12][13]։ «Մյուս կողմը» վեպը նման է Ֆրանց Կաֆկայի կլաուստրոֆոբիկ անհեթեթությանը, ով հիանում էր «Մյուս կողմը» վեպով։ «Մյուս կողմը» վեպի պատկերազարդումները իրականում պետք է լինեին Գուստավ Մայրինկ Գոլեմի համար, բայց քանի որ գիրքը չէր հրատարակվել, Կուբինը փոխարենը պատկերազարդել էր իր իսկ վեպը[11]։

1906 թվականից մինչ իր մահը նա ապրում էր Վերին Ավստրիայի 12-րդ դարում կառուցված Զվիքլեդ տարածքի փոքրիկ դղյակում[12]։ 1938 թվականին Ավստրիայի անշլյուսում և Նացիստական Գերմանիայում, նրա աշխատանքը հռչակվել է «դեգեներատիվ արվեստ»[14], բայց նրան հաջողվել է աշխատել Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ։

Կոչումներ և մրցանակներ

  • Վիզուալ արվեստի վիեննական մրցանակ (1950)
  • Վիզուալ արվեստի ավստրիական մեծ մրցանակ (1951)
  • Գիտության և արվեստի ավստրիական շքանշան (1957)
  • Գուստավ Կլիմտ կրծքանշան` որպես «Վիեննական սեցեսսիոնիզմ»ի պատվավոր անդամ

Նկարներ

Ծանոթագրություններ

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Alfred Kubin (նիդերլ.)
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Alfred KubinOUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
  5. 5,0 5,1 5,2 Krackowizer F., Berger F. Biographisches Lexikon des Landes Österreich ob der Enns (գերմ.): Gelehrte, Schriftsteller und Künstler Oberösterreichs seit 1800Pas, Linz: Verein und Institut für Ostbairische Heimatforschung, 1931. — S. 175—176. — 411 p.
  6. 6,0 6,1 6,2 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
  7. Cassou J., Brunel P., Claudon F., Pillement G., Richard L. Encyclopédie du symbolisme — 1979. — ISBN 2-85056-129-0
  8. https://www.wien.gv.at/kultur/abteilung/ehrungen/preise/preistraeger.html#bild
  9. 9,0 9,1 9,2 Oxford Art Online
  10. 10,0 10,1 Arnason & Wheeler 1986, p. 88.
  11. 11,0 11,1 Siegfried Schödel,Studien zu den phantastischen Erzählungen Gustav Meyrinks, Universität Erlangen-Nürnberg, 1965, (p.27).
  12. 12,0 12,1 12,2 Rosenberg, Karen. 15 October 2008. Mapping the Shadowy Corners of the Subconscious. The New York Times. Retrieved 3 April 2012.
  13. Franz Rottensteiner, The Fantasy Book:an illustrated history from Dracula to Tolkien (p. 143) Collier Books, 1978. 0-02-053560-0
  14. Karl-Heinz Meissner, Alfred Kubin, Städtische Galerie im Lenbachhaus München, Edition Spangenberg, 1990 (p.114).

Արտաքին հղումներ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ալֆրեդ Կուբին» հոդվածին։