aterrar

Galego

• Pronuncia: /atɛˈraɾ/ (AFI)

aterrar¹

• Etimoloxía: de «terror».

Verbo pronominal

aterrarse

1. Sentir terror.
   • Sinónimos: aterrorizarse.

Traducións

• Castelán: aterrarse ^(es), aterrorizarse ^(es).

Verbo transitivo

aterrar

1. Causar terror [a alguén].
   • Sinónimos: aterrorizar.

Traducións

• Castelán: aterrar ^(es), aterrorizar ^(es).
• Francés: atterrer ^(fr).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	aterrar
Xerundio	aterrando
Participio	aterrado, aterrada, aterrados, aterradas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	aterro	aterras	aterra	aterramos	aterrades	aterran
	Copretérito	aterraba	aterrabas	aterraba	aterrabamos	aterrabades	aterraban
	Pretérito	aterrei	aterraches	aterrou	aterramos	aterrastes	aterraron
	Antepretérito	aterrara	aterraras	aterrara	aterraramos	aterrarades	aterraran
	Futuro	aterrarei	aterrarás	aterrará	aterraremos	aterraredes	aterrarán
	Pospretérito	aterraría	aterrarías	aterraría	aterrariamos	aterrariades	aterrarían
Modo Subxuntivo	Presente	aterre	aterres	aterre	aterremos	aterredes	aterren
	Pretérito	aterrase	aterrases	aterrase	aterrásemos	aterrásedes	aterrasen
	Futuro	aterrar	aterrares	aterrar	aterrarmos	aterrardes	aterraren
Modo Imperativo	Afirmativo		aterra	aterre1	aterremos	aterrade	aterren1
	Negativo		aterres	aterre1	aterremos	aterredes	aterren1
Infinitivo conxugado		aterrar	aterrares	aterrar	aterrarmos	aterrardes	aterraren

1 Vostede(s)

aterrar²

• Etimoloxía: de «terra».

Verbo intransitivo

aterrar

1. Deter [algo ou alguén] o voo situándose sobre unha superficie.
   • Sinónimos: pousar, pousarse.

Traducións

• Castelán: aterrizar ^(es).
• Francés: atterrir ^(fr)

Verbo transitivo

aterrar

1. Achegarlle terra a [unha planta] cubríndolle o pé.
   • Exemplo: Pasamos toda a tarde aterrando os arbustos do xardín.
     
     
   • Sinónimos: abacelar, abarbar, acoeirar, acolar, amontear, aporcar, arrendar, rendar, rescaldar.

Traducións

• Castelán: aterrar ^(es).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	aterrar
Xerundio	aterrando
Participio	aterrado, aterrada, aterrados, aterradas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	aterro	aterras	aterra	aterramos	aterrades	aterran
	Copretérito	aterraba	aterrabas	aterraba	aterrabamos	aterrabades	aterraban
	Pretérito	aterrei	aterraches	aterrou	aterramos	aterrastes	aterraron
	Antepretérito	aterrara	aterraras	aterrara	aterraramos	aterrarades	aterraran
	Futuro	aterrarei	aterrarás	aterrará	aterraremos	aterraredes	aterrarán
	Pospretérito	aterraría	aterrarías	aterraría	aterrariamos	aterrariades	aterrarían
Modo Subxuntivo	Presente	aterre	aterres	aterre	aterremos	aterredes	aterren
	Pretérito	aterrase	aterrases	aterrase	aterrásemos	aterrásedes	aterrasen
	Futuro	aterrar	aterrares	aterrar	aterrarmos	aterrardes	aterraren
Modo Imperativo	Afirmativo		aterra	aterre1	aterremos	aterrade	aterren1
	Negativo		aterres	aterre1	aterremos	aterredes	aterren1
Infinitivo conxugado		aterrar	aterrares	aterrar	aterrarmos	aterrardes	aterraren

1 Vostede(s)

Castelán

aterrar¹

• Etimoloxía: de terror.

Verbo pronominal

aterrarse

1. Aterrarse, aterrorizarse (sentir terror).

Verbo transitivo

aterrar

1. Aterrar, aterrorizar (causar terror [a alguén]).

aterrar²

Verbo transitivo

aterrar

1. Abacelar, abarbar, acoeirar, acolar, amontear, aporcar, arrendar, aterrar, rendar, rescaldar (achegarlle terra a [unha planta] cubríndolle o pé).