Número perfecto
Sistema numérico en matemáticas |
---|
Conxuntos numéricos ℕ ⊂ ℤ ⊂ ℚ ⊂ ℝ ⊂ ℂ |
Números destacables |
Outras extensións dos números complexos |
Infinito |
Especiais |
Outros importantes |
Sistemas de numeración |
Un número perfecto é un enteiro que é igual á suma dos divisores propios menores ca el mesmo.
Así, 6 é un número perfecto, porque os seus divisores propios son 1, 2 e 3; e 6 = 1 + 2 + 3. Os seguintes números perfectos son 28, 496 e 8128.[1]
Historia
[editar | editar a fonte]Os matemáticos da Antigüidade fixeron moitas suposicións sobre os números perfectos baseándose nos catro que xa coñecían. Moitas destas suposicións resultaron ser falsas. Unha delas era que, como 2, 3, 5 e 7 eran precisamente os catro primeiros números primos, o quinto número perfecto obteríase con n = 11, o quinto número primo. Porén, 211 - 1 =2047= 23 · 89 non é primo e polo tanto n = 11 non xera un número perfecto. Dúas das outras suposicións equivocadas eran:
- O quinto número perfecto tería cinco díxitos, xa que os catro primeiros teñen 1, 2, 3 e 4, respectivamente.
- Os números perfectos rematarían alternativamente en 6 e en 8.
O quinto número perfecto (33550336) ten 8 díxitos, falseando así a primeira suposición. En canto á segunda, o quinto número perfecto remata en 6, pero tamén o sexto (8589869056) remata en 6.
É verdade que se 2n - 1 é un número primo, entón 2n-1(2n − 1) é un número perfecto, pero o recíproco non é necesariamente certo. Hoxe en día, aos números primos xerados pola fórmula 2n - 1 coñécense como números primos de Mersenne, na honra ó monxe do século XVII Marin Mersenne, quen estudou teoría de números e números perfectos.
Posteriormente, Euler demostrou no século XVIII que todos os números perfectos pares son xerados a partir da fórmula que xa descubriu Euclides.
Números perfectos pares
[editar | editar a fonte]Existen infinitos números perfectos pares?
O matemático grego Euclides descubriu que os catro primeiros números perfectos veñen dados pola fórmula 2n-1(2n - 1):
- n = 2: 21(22 - 1) = 6
- n = 3: 22(23 - 1) = 28
- n = 5: 24(25 - 1) = 496
- n = 7: 26(27 - 1) = 8128
Ó darse conta de que 2n - 1 é un número primo en cada caso, Euclides demostrou que a fórmula 2n-1(2n - 1) xera un número perfecto sempre que 2n - 1 sexa primo.
En binario forman unha curiosa representación debida á fórmula anterior: .
Números perfectos impares
[editar | editar a fonte]Existe algún número perfecto impar?
Non se coñece a existencia de números perfectos impares. Porén, existen algúns resultados parciais. Se existe un número perfecto impar debe ser maior que 10300; debe ter polo menos 8 factores primos distintos (e polo menos 11 se non é divisible por 3); un deses factores debe ser maior que 107; dous deles deben ser maiores que 10 000 e tres factores deben ser maiores que 100.
Conceptos relacionados
[editar | editar a fonte]Considerando a suma dos divisores propios existen outros tipos de números.
- Números defectivos: a suma dos divisores propios é menor que o número.
- Números abundantes: a suma é maior que o número.
- Números amigos: a e b tales que a é a suma dos divisores de b e viceversa.
- Números sociábeis: coma os amigos, pero cun ciclo maior de números.
Pódese dicir que un número perfecto é un número amigo de si mesmo.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "A000396 - OEIS". oeis.org. Consultado o 2024-03-21.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Nankar, M.L.: "History of perfect numbers," Ganita Bharati 1, no. 1–2 (1979), 7–8.
- Hagis, P. (1973). "A Lower Bound for the set of odd Perfect Prime Numbers". Mathematics of Computation 27 (124): 951–953. JSTOR 2005530. doi:10.2307/2005530.
- Riele, H.J.J. "Perfect Numbers and Aliquot Sequences" in H.W. Lenstra and R. Tijdeman (eds.): Computational Methods in Number Theory, Vol. 154, Amsterdam, 1982, pp. 141–157.
- Riesel, H. Prime Numbers and Computer Methods for Factorisation, Birkhauser, 1985.