feit
Apparence
Adjectif
[modifier le wikicode]feit masculin
- Variante de fet.
Références
[modifier le wikicode]- François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage
Étymologie
[modifier le wikicode]- Du moyen néerlandais feit.
Nom commun
[modifier le wikicode]- Fait.
- een feit noteren : relever un fait
- in feite : en réalité
- vaststaand feit : fait acquis
- voldongen feit : fait accompli
- (Droit) de feiten : le fond
Synonymes
[modifier le wikicode]Dérivés
[modifier le wikicode]Taux de reconnaissance
[modifier le wikicode]- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,2 % des Flamands,
- 99,0 % des Néerlandais.
Prononciation
[modifier le wikicode]- Pays-Bas : écouter « feit [fæi̯t] »
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « feit [Prononciation ?] »
Homophones
[modifier le wikicode]Références
[modifier le wikicode]- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]