Aller au contenu

feit

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

feit masculin

  1. Variante de fet.

Références

[modifier le wikicode]
Du moyen néerlandais feit.

feit \fɛit\ neutre

  1. Fait.
    • een feit noteren : relever un fait
    • in feite : en réalité
    • vaststaand feit : fait acquis
    • voldongen feit : fait accompli
    • (Droit) de feiten : le fond

Taux de reconnaissance

[modifier le wikicode]
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,2 % des Flamands,
  • 99,0 % des Néerlandais.

Prononciation

[modifier le wikicode]
  • Pays-Bas : écouter « feit [fæi̯t] »
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « feit [Prononciation ?] »

Références

[modifier le wikicode]
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]