هارا هاچی بون مه
هارا هاچی بون مه (به ژاپنی: 腹八分目 Hara hachi bun me))، یکی از آموزش‌های کنفسیوس‌گرایی[۱] است که به مردم دستور می‌دهد تا زمانی که ۸۰ درصد سیر شوند غذا بخورند.[۲] عبارت ژاپنی به «بخورید تا هشت قسمت (از ده) سیر شوید» ترجمه می‌شود،[۲]یا شکم ۸۰ درصد پر.[۳] شواهدی وجود دارد که پیروی از این عمل منجر به کاهش شاخص توده بدنی و افزایش طول عمر، و حتی ممکن است به پیشگیری از زوال عقل در سالمندان کمک کند.
اثرات
[ویرایش]
بیوشیمی‌دان کلایو مک کی، استاد دانشگاه کرنل در دهه ۱۹۳۰، گزارش داد که کاهش قند قابل توجه باعث طولانی شدن عمر در حیوانات آزمایشگاهی می‌شود.[۴][۵] نویسندگان برادلی و کریگ ویلکاکس به همراه ماکوتو سوزوکی معتقدند که هارا هاچی بون مه ممکن است به عنوان نوعی محدودیت کالری عمل کند، و در نتیجه میزان کالری را افزایش دهد. امید به زندگی برای کسانی که به این فلسفه عمل می‌کنند. آنها مورد استان اوکیناوا را در نظر می‌گیرند که جمعیت آن از نظر امید به زندگی در بالاترین رتبه قرار دارد: آنها معتقدند که هارا هاچی بون مه به پایین نگه داشتن BMI متوسط اوکیناوا کمک می‌کند. گمان می‌رود که به دلیل تأخیر در گیرنده‌های کشش معده باشد که به سیگنال دهی کمک می‌کنند گرسنگی (فیزیولوژی) نتیجه تمرین نکردن هارا هاچی بون مه کشش مداوم معده است که به نوبه خود میزان غذای مورد نیاز برای احساس سیری را افزایش می‌دهد.[۲]
یوشیدا ایواسه و همکارانش دلایلی را بررسی کرده‌اند که چرا برخی از صدسالهها می‌توانند بدون علائم زوال عقل به چنین سنی برسند، و از جمله عوامل دیگر، آنها دریافته‌اند که پیروی از فلسفه «هارا هاچی بون مه» ممکن است به سلامت عصبی نشانگرهایی برای افراد مسن کمک کند.[۶]
اوکیناواها
[ویرایش]استان اوکیناواها یک فرهنگ اقلیت هستند که اگرچه بخشی از ژاپن هستند، اما از نوادگان پادشاهی ریوکیو هستند و از سرزمین اصلی چین تأثیراتی داشتند. اوکیناوا دارای بالاترین نسبت افراد صدسالهها در جهان است که تقریباً ۵۰ نفر در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر است.[۷] آنها به تمرین «هارا هاچی بون مه» معروف هستند،[۲] و در نتیجه آنها معمولاً حدود 1800[۳] تا ۱۹۰۰ کیلو کالری در روز مصرف می‌کنند.[۸] شاخص شاخص توده بدنی (BMI) سالمندان آنها حدود ۱۸ تا ۲۲ است، در مقایسه با BMI معمولی ۲۶ یا ۲۷ برای بزرگسالان بالای ۶۰ سال در ایالات متحده آمریکا.[۹]
در فرهنگ‌های دیگر
[ویرایش]فلسفه هارا هاچی بون مه در فرهنگ‌های دیگر نیز یافت می‌شود.
چین
[ویرایش]از آموزه‌های کنفوسیوس،[۱] فلسفه‌های مربوط به قرن پنجم پیش از میلاد در چین، ضرب‌المثلی که در طب سنتی چین یافت می‌شود، می‌گوید: "Chīfàn qī fēn bǎo, sān fēn han" (吃飯七分飽、三分寒) یا "فقط ۷ قسمت کامل بخورید و ۳ قسمت کمتر بپوشید.")[۱۰]
خاورمیانه
[ویرایش]اصل پرهیز از [بیش‌خوری] در اسلام نیز آمده است که قدمت آن به قرن چهاردهم توسط محمد برمی‌گردد که در ضرب‌المثلی آمده است: «یک سوم معده را از مایعات و یک سوم دیگر را از غذا پر کنید و آن را رها کنید. خالی بماند.»[۱۰]
تأثیر
[ویرایش]فلسفه کنفوسیوس
[ویرایش]تمرین کنفسیوس‌گرایی که در مورد خوردن بیش از حد هشدار می‌داد تا طحال، معده یا قلب بیش از حد سنگین نشود[۱۱] به یک ژاپنی ضرب‌المثل تبدیل شد به عنوان: «Hara hachi bun ni yamai nashi هارا جونی بون نی ایشا تارازو» (腹八分に病なし、腹十二分に医者足らず) یا به معنای واقعی کلمه «معده ۸۰٪، بدون بیماری، معده ۱۲۰٪، کمبود پزشک» که معمولاً به انگلیسی به عنوان «هشت قسمت» ترجمه می‌شود.[۱۱]
فلسفه ذن
[ویرایش]در کتاب ۱۹۶۵ فیلیپ کاپلئو نویسنده کتاب سه ستون ذن از هاکوون یاسوتانی دربارهٔ (زا-ذن یوجینکی) («احتیاط‌هایی که باید در زا-ذن رعایت شود» و در حدود ۱۳۰۰ نوشته شده است، نقل قول می‌کند. که توصیه شده است که بیش از هشتاد درصد ظرفیت خود غذا نخورید، در ذن نیز چنین ضرب‌المثلی به چشم می‌خورد.[۱۱]
فرهنگ آمریکایی
[ویرایش]هارا هاچی بون مه با انواع کتاب‌های مدرن در مورد رژیم غذایی و طول عمر در ایالات متحده رایج شد.[۱۲][۱۳]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Buettner, pp. 7, 227
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ Willcox BJ; Willcox DC; Suzuki M (2002). The Okinawa Program: How the World's Longest-Lived People Achieve Everlasting Health And How You Can Too. Three Rivers Press. pp. 86–87. ISBN 978-0-609-80750-7.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Grossman, Terry (2005). "Latest advances in antiaging medicine". The Keio Journal of Medicine. 54 (2): 85–94. doi:10.2302/kjm.54.85. PMID 16077258.
- ↑ Ingram, DK; et al. (2004). "Development of calorie restriction mimetics as a prolongevity strategy". Annals of the New York Academy of Sciences. Wiley-Blackwell. 1019 (1): 412–423. Bibcode:2004NYASA1019..412I. doi:10.1196/annals.1297.074. PMID 15247056. S2CID 35738969.
- ↑ "Clive McCay papers, 1920–1967" (PDF). Cornell University Library. Retrieved June 1, 2011.
- ↑ Iwase, T.; Yoshida, M.; Hashizume, Y. (October 2015). "Factors contributing to improve the quality of life in dementia-free centenarians". Journal of the Neurological Sciences. 357: e129. doi:10.1016/j.jns.2015.08.414.
- ↑ "Okinawa's Centenarians". The Okinawa Centenarian Study. Retrieved 21 April 2013.
- ↑ Beuttner, p. . 233
- ↑ Smolin LA; Grosvenor MB (2004). Basic Nutrition. انتشارات اینفوبیس. p. 134. ISBN 0-7910-7850-7.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Andreas Michalsen (2019). The Natural Prescription: A Doctor's Guide to the Science of Natural Medicine. Hodder & Stoughton. pp. 82–. ISBN 978-1-5293-6656-3.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ Kapleau, Philip (1989). The Three pillars of Zen: teaching, practice, and enlightenment. New York: Anchor Books. pp. 43–44. ISBN 0-385-26093-8.
- ↑ Buettner, pp. 83, 96, 103, 233
- ↑ Beckerman, James (2011). The Flex Diet. سایمون اند شوستر. pp. 162–163. ISBN 978-1-4391-5569-1.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Hara hachi bun me». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ نوامبر ۲۰۲۴.