پرش به محتوا

دولت دوم آنگلا مرکل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کابینه دوم آنگلا مرکل

بیست و دوم کابینه آلمان
تاریخ تشکیل۲۸ اکتبر ۲۰۰۹ (۲۰۰۹-۱۰-۲۸)
تاریخ انحلال۱۷ دسامبر ۲۰۱۳ (۲۰۱۳-12-۱۷)
افراد و سازمان‌ها
رئیس دولتآنگلا مرکل
وضعیت در مجلسدولت ائتلافی حزب اتحادیه
به همراه حزب دموکرات آزاد
حزب مخالفحزب سوسیال دموکرات
حزب چپ
حزب سبز
رهبر مخالفانفرانک والتر اشتاین‌مایر
پیشینه
انتخابات(ها)انتخابات فدرال ۲۰۰۹
دوره(های) مجلسهفدهمین دوره بوندستاگ
پیشیندولت اول آنگلا مرکل
پسیندولت سوم آنگلا مرکل

دولت دوم آنگلا مرکل (به آلمانی: Kabinett Angela Merkel II) دولت جمهوری فدرال آلمان از ۲۸ اکتبر ۲۰۰۹ تا ۱۷ دسامبر ۲۰۱۳ همزمان با هفدهمین دوره قانونگزاری مجلس فدرال آلمان بوندستاگ فعال بود.[۱] رهبر این دولت آنگلا مرکل از اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان بود که دولت خود را با از ائتلافی از حزب خود، اتحادیه دموکرات مسیحی و حزب خواهر آن در بایرن اتحادیه سوسیال مسیحی به همراه حزب دموکرات آزاد که شریک سنتی ائتلافی اتحادیه دموکرات مسیحی است تشکیل داد. این دولت پس از انتخابات فدرال ۲۰۰۹ در آلمان به قدرت رسید و دومین دوره رهبری آنگلا مرکل به‌شمار می‌رفت[۲] که در روز ۱۷ دسامبر ۲۰۱۳ متعاقب انتخابات بوندستاگ در آن سال به کار خود پایان داد و بعد آن دولت سوم مرکل کار خود را آغاز کرد.[۳]

ترکیب دولت

[ویرایش]

کابینه فدرال از این وزرا تشکیل شده بود:

مقام نام آغاز تصدی پایان تصدی حزب سیاسی
صدراعظم آنگلا مرکل۲۲ نوامبر ۲۰۰۵دولت سوم آنگلا مرکلاتحادیه دموکرات مسیحی آلمان
معاون صدراعظم گیدو وستروله۲۸ اکتبر ۲۰۰۹۱۸ می ۲۰۱۱حزب دموکرات آزاد آلمان
 فیلیپ رسلر۱۸ می ۲۰۱۱۱۷ دسامبر ۲۰۱۳حزب دموکرات آزاد آلمان
وزیر امور خارجه گیدو وستروله۲۸ اکتبر ۲۰۰۹۱۷ دسامبر ۲۰۱۳حزب دموکرات آزاد آلمان
وزارت کار و امور اجتماعی فرانتس یوزف یونگ۲۸ اکتبر ۲۰۰۹۲۷ نوامبر ۲۰۰۹اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان
 اورزولا فن در لاین۳۰ نوامبر ۲۰۰۹۱۷ نوامبر ۲۰۱۳اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان
وزارت محیط زیست، حفاظت طبیعت
و ایمنی هسته ای آلمان		 نوربرت روتگن۲۸ اکتبر ۲۰۰۹۲۲ می ۲۰۱۲اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان
 پیتر آلتمایر۲۲ می ۲۰۱۲۱۷ دسامبر ۲۰۱۳اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان
وزیر اقتصاد و فناوری راینر برودرله۲۸ اکتبر ۲۰۰۹۱۲ می ۲۰۱۱حزب دموکرات آزاد آلمان
 فیلیپ رسلر۱۲ می ۲۰۱۱۱۷ دسامبر ۲۰۱۳حزب دموکرات آزاد آلمان
وزیر دفاع کارل تئودور تسو گوتنبرگ۲۸ اکتبر ۲۰۰۹۳ مارس ۲۰۱۱اتحادیه سوسیال-مسیحی بایرن
 توما دو مزیر۳ مارس ۲۰۱۱۱۷ دسامبر ۲۰۱۳اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان
وزیر امور خانواده، سالمندان، زنان و جوانان اورزولا فن در لاین۲۲ نوامبر ۲۰۰۵۳۰ نوامبر ۲۰۰۹اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان
 کریستینا شرودر۳۰ نوامبر ۲۰۰۹۱۷ دسامبر ۲۰۱۳اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان
وزیر امور خاص و رئیس دفتر صدراعظم رونالد پوفالا۲۸ اکتبر ۲۰۰۹۱۷ دسامبر ۲۰۱۳اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان
وزیر کشور توما دو مزیر۲۸ اکتبر ۲۰۰۸۳ مارس ۲۰۱۱اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان
 هانس-پتر فریدریش۳ مارس ۲۰۱۱۱۷ دسامبر ۲۰۱۳اتحادیه سوسیال-مسیحی بایرن
وزیر آموزش و پژوهش آنته شاوان۲۲ نوامبر ۲۰۰۵۱۴ فوریه ۲۰۱۳اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان
 یوهانا وانکا۳ مارس ۲۰۱۱دولت سوم آنگلا مرکلاتحادیه دموکرات مسیحی آلمان
وزارت بهداشت فیلیپ رسلر۲۸ اکتبر ۲۰۰۹۱۲ می ۲۰۱۱حزب دموکرات آزاد آلمان
 دنیل بار۱۲ می ۲۰۱۱۱۷ دسامبر ۲۰۱۳حزب دموکرات آزاد آلمان
وزیر غذا، کشاورزی و حمایت از مصرف‌کننده ایلزه آیگنر۳۱ اکتبر ۲۰۰۸۳۰ سپتامبر ۲۰۱۳اتحادیه سوسیال-مسیحی بایرن
وزیر اقتصاد ولفگانگ شویبله۲۸ اکتبر ۲۰۰۹دولت سوم مرکلاتحادیه دموکرات مسیحی آلمان
وزیر حمل و نقل و زیرساخت‌های دیجیتال پتر رامزاور۲۸ اکتبر ۲۰۰۹۱۷ نوامبر ۲۰۱۳اتحادیه سوسیال-مسیحی بایرن
وزارت همکاری‌های اقتصادی و توسعه دیرک نیبل۲۸ اکتبر ۲۰۰۹۱۷ نوامبر ۲۰۱۳حزب دموکرات آزاد آلمان
وزیر دادگستری زابینه لویتهویسر-اشنارنبرگر۲۸ اکتبر ۲۰۰۹۱۷ نوامبر ۲۰۱۳حزب دموکرات آزاد آلمان

تغییرات و جابجایی‌ها

[ویرایش]

کابینه دوم مرکل در چهار سال خود شاهد جابجایی‌های زیادی بود. اولین تغییر در ۳۰ نوامبر ۲۰۰۹ یک ماه بعد از شروع به کار دولت اتفاق افتاد که در آن فرانتس یوزف یونگ وزیر کار در دولت دوم مرکل، به دلیل جنجال‌های مربوط به حمله هوایی به پایگاه قندوز در افغانستان زمانی که در کابینه اول مرکل وزیر دفاع بود، مجبور به استعفا شد و اورزولا فن در لاین که وزیر خانواده بود جای او را گرفت. متعاقباً کریستینا شرودر جای فون در لاین را در وزارت خانواده گرفت.[۴]

در ۳ مارس ۲۰۱۱ وزیر دفاع کارل تئودور تسو گوتنبرگ به دلیل جنجال‌های مربوط به سرقت ادبی در رساله دکترایش مجبور به استعفا شد و توما دو مزیر که وزیر کشور بود به وزارت دفاع رسید و هانس-پتر فریدریش نیز عهده‌دار وزارت کشور شد.

در ۱۰ مه ۲۰۱۱، راینر برودرله به عنوان رهبر پارلمانی حزب دموکرات آزاد انتخاب شد و از سمت خود به عنوان وزیر اقتصاد استعفا داد. فیلیپ رسلر از وزارت بهداشت به وزارت اقتصاد منتقل شد و دانیل بار به وزارت بهداشت رسید. در ۱۳ مه ۲۰۱۱، حزب دموکرات آزاد رسلر را به ریاست حزب برگزید، سپس راسلر در ۱۶ مه ۲۰۱۱ به عنوان معاون صدراعظم آلمان منصوب شد و جانشین وستروله نیز در این سمت شد. با این حال وستروله سمت خود بعنوان وزیر خارجه را حفظ کرد.

در ۱۶ مه ۲۰۱۲، پس از شکست اتحادیه دموکرات مسیحی در انتخابات ایالت نوردراین-وستفالن، مرکل از یواخیم گاوک رئیس‌جمهور آلمان درخواست کرد که روتگن وزیر محیط زیست را برکنار کند. دلیل برکناری این بود که روتگن رهبر اتحادیه دموکرات مسیحی در آن ایالت بود. وی در ۲۲ مه ۲۰۱۲ برکنار شد و پتر آلتمایر به عنوان وزیر محیط زیست جانشین وی شد.

در ۵ فوریه ۲۰۱۳، آنت شاوان به دلیل ادعای سرقت ادبی در پایان‌نامه دکترایش در سال ۱۹۸۰ توسط دانشگاه دوسلدورف از دکترای خود محروم شد. او در ۹ فوریه ۲۰۱۳ استعفا داد و یوهانا وانکا جانشین وی شد.[۵]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ http://dip21.bundestag.de/dip21/btp/17/17003.pdf
  2. ↑ "Angela Merkel: From shy physicist to two-term chancellor". DW. 30 October 2009. Retrieved 25 April 2021.
  3. ↑ "Merkel Reaches Agreement on Next Government". Spiegel. 27 November 2013. Retrieved 25 April 2021.
  4. ↑ "Bundesregierung – Artikel – Veränderungen im Kabinett". Presse- und Informationsamt der Bundesregierung. 2009-11-27. Archived from the original on 2009-11-30. Retrieved 2013-10-13.
  5. ↑ Julius Kohl (2013-02-15). "Universität Düsseldorf: Aktuelle Sitzung des Fakultätsrats der Philosophischen Fakultät und Presseerklärung vom 05.02.2013". uni-duesseldorf.de. Heinrich-Heine-Universität Düsseldorf. Archived from the original on 2013-02-08. Retrieved 2013-10-13.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=دولت_دوم_آنگلا_مرکل&oldid=35242235»