پرش به محتوا

پای خر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۵۴: خط ۵۴:
{{داروگیاه}}
{{داروگیاه}}


[[رده:سرده‌های گیاهی بی‌همتا]]
[[رده:سرده‌های گیاهی تک‌نمونه]]
[[رده:گل‌ستاره‌ای‌ها]]
[[رده:گل‌ستاره‌ای‌ها]]
[[رده:گونه‌های گیاهی مهاجم]]
[[رده:گونه‌های گیاهی مهاجم]]

نسخهٔ ۵ سپتامبر ۲۰۱۵، ساعت ۲۳:۱۵

پای خر
رده‌بندی علمی
فرمانرو:
دسته:
رده:
راسته:
تیره:
سرده:
گونه:
T. farfara
نام دوبخشی
Tussilago farfara

مشخصات

پای خر (پای کره اسبی هم گفته‌اند) نام گیاهی دارویی است از خانواده گل‌ستاره‌ای‌ها از گونه خرپاها (Tussilago).

پای خرگیاهی پایا و دارای ریشه قوی، گوشتدار و به رنگ سفید مایل به قهوه‌ای است. در آغاز فصل بهار و قبل از پیدایس برگ ها، ساقه کوچکی از گیاه رشد می‌کند که هریک به کاپیتول منتهی می‌شود. رنگ برگ‌ها سبزاما سطح آن به علت پوشیده بودن از کرک‌های ظریف به رنگ سبز مایل به سفید است.

نامهای دیکر

فرفره، فنجیون، حشیشةالسعال، سعالی، سعله، علف سرفه، منجون، فخریون، فرفر، فنجیوون و توسیلا‍ژ

ترکیبات شیمیایی

گل‌های این گیاه دارای تانن، فارادیول (faradiol)، اسیدهای مالیک، گانیک، ونیک و دو نوع فیتوسترین می‌باشد. در برگ‌های آن گلوکزید وجود دارد.

خواص درمانی

از ریشه و برگ گیاه، برای بخور، رفع سکسکه، سرفه‌های خشک و درمان آبسه و له شده برگ‌ها با عسل به صورت ضماد برای مداوای باد سرخ استفاده می‌شود. همچنین صورت‌های دارویی دیگر پای خر برای حفاظت پوست استفاده می‌شود. این دارو خلط آور و آرام کننده نیز می‌باشد.

  • طبع آن گرم و خشک است.
  • برای ناراحتی‌های سینه و برونشیت مزمن و آسم می‌توان از این گیاه (برگ‌های این گیاه را مانند سیگار دود کرد) استفاده کرد.
  • برای سرطان ریه و خروج اخلاط خونی از سینه از دمکرده گل آن استفاده شود.
  • از دمکرده آن می‌توان به عنوان مایع شستشوی چشم استفاده کرد.
  • افراد مسلول می‌توانند از دمکرده آن میل کنند.
  • برای درمان فلج ناگهانی ناشی از خونریزی مغزی دمکرده این گیاه نیز مفید می‌باشد.
  • آدرپشتک ۵ گرم در ۲۵۰ سی‌سی آب‌جوش ۲۰ دقیقه دم‌کرده صاف نموده ۴ نوبت در روز میل شود.
  • برای کم کردن ورمها از ضماد برگ و گل آن استفاده شود.
  • کسانی که ناراحتی کبدی دارند از این گیاه با احتیاط استفاده کنند و نباید بیش از ۲ هفته استفاده شود.

محل رویش

غالب نواحی ایران مانند شمیرانات و کندوان محل رویش این گیاه می‌باشد

نگارخانه

منابع

دائرةالمعارف گیاهان دارویی ایران

کتاب گیاهان دارویی جلد سوم – دکتر علی زرگری – ناشر مؤسسه انتشارات و چاپ تهران – چاپ ۱۳۷۱