Edukira joan

Athletic

Hau artikulu on bat da. Egin klik hemen informazio gehiagorako.
Wikipedia, Entziklopedia askea
Athletic Bilbao» orritik birbideratua)
Artikulu hau gehienbat Athletic klubeko gizonezkoen taldeari buruzkoa da; emakumezkoen taldeari buruzkoa beste hau da: «Athletic (emakumezkoen taldea)».
Athletic
Datuak
Izen ofiziala
Athletic Club
Motafutbol-kluba
HerrialdeaEspainia
IzengoitiaLehoiak
Zurigorriak
Eskumendekoak
LigaEspainiako futbol ligako lehen maila
EstadioaSan Mames BarriaBilbo
43°15′51″N 2°56′58″W / 43.264205°N 2.949369°W / 43.264205; -2.949369 (2013–)
 53.289
Agintea
Jon Uriarte
ZuzendariaMikel González
EntrenatzaileaErnesto Valverde
Egoitza nagusi
Zeren jabe
Historia
Sorrera1898
Koloreak         
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
Etxekoa
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
Kanpokoa
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
3. koloreak
webgune ofiziala
Facebook: ATHLETICCLUB Twitter: Athletic_en Instagram: athleticclub LinkedIn: athleticclub Youtube: UCUiLE_NqFKarAXFhhmXiIFA TikTok: athleticclub Edit the value on Wikidata

Athletic[1] (ofizialki Athletic Club,[2] askotan Bilboko Athletic edo Athletic de Bilbao ere deitua) Bilboko futbol taldea da. Historia ofizialaren arabera, 1898an sortu zen eta Real Madrid Club de Futbol eta Futbol Club Barcelona taldeekin batera, 1928an Liga sortu zenetik Espainiako Lehen Mailako edizio guztiak jokatu dituen talde bakarra da. Aldi berean, kirol elkarte anonimoa ez den Espainiako ligako lau klub profesional bakarrenetarikoa da, beraz, klubaren gobernua bere kideei dagokie. Euskal klubaren berezitasunik nabarmenena Euskal Herrian jaiotako edo futbolean trebatutako jokalariekin bakarrik jokatzeko tradizioa da. Tradizio hori 1912an sortu zen eta ordutik mantendu da.[3][4] Historikoki, harrobiko kluba izateagatik eta futbolari gazteen prestakuntzan lan egiteagatik ere ezaguna da, hau delarik lehen taldea jokalariz hornitzeko iturri nagusia.[5]

Bere lorpen guztiak Espainiako txapelketetan lortu ditu, non Espainiako futbolaren barruan klub historikotzat hartzen den.[6] Bere izen onaren zati handi bat, Errege Kopan lortu du, hogeita lau aldiz irabazi duena (klubaren arabera hogeita bost dira, bere jabetzan duen 1902ko Koroatzearen Kopa ere kontatzen duelako),[7][8] txapelketako bigarren talderik sarituena izan zelarik XX. mendean, kopetako errege ezizena irabaziz,[9] 1998an Barçak gainditu zuen arte.[10][11] Gaur egun, Espainiako Kopa txapelketa gehien dituen bigarren taldea da, hirugarrena, Real Madril, baino bost gehiago.

Titulu ofizial gehien dituen Espainiako Ligako hirugarren kluba da (35), eta bosgarren postuan dago Lehen Mailako sailkapen historikoan, hirugarren izan zelarik 2009-10 denboraldira arte, une horretan Valentzia taldeak gainditu zuelarik, eta laugarren 2013-14 kanpainara arte, kasu honetan, Atletico Madrilek baztertuz.[12] Era berean, ligako historiako gol-zaparradarik handienaren errekorra du; 1930-31 denboraldian, 12-1 irabazi zion F. C. Bartzelonari.[13][14][15]

Talde bizkaitarraren lorpen kontinental handienak 1976-77 eta 2011-12 denboraldietan lortutako UEFAko Europa Ligako bi azpitxapeldun eta 1956ko Latindar Kopako azpitxapelduna izan dira.[16] Athleticen gol-zaparradarik handiena Europako konpetizioan Standard Liejari 1-7 irabazi zionean izan zen, 2004-05 denboraldian.[17]

Sakontzeko, irakurri: «Bilboko Athletic Klubaren historia»

Ingalaterratik Bilbora (1890-1910)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sakontzeko, irakurri: «Ingelesen Landa» eta «Bizcaya (futbol taldea)»
1903ko Errege Kopako talde txapelduna.

1890eko hamarkadan ezagutarazi zen futbola Bizkaian, Bizkaiko portuetan lan egiten zuten marinel ingelesek football partidiloak jokatzen zituztelako tarte libreetan. Handik gutxira, zale bizkaitarrak batu zitzaizkien. Bizkaitarrek kirol berritzaile honekiko zuten interesa handituz joan zen, eta historia ofizialak dio 1898an Bilboko Zamacois gimnasioko gazte batzuek football talde bat sortzeko ideia izan zutela, Ingalaterran zeudenak bezala; talde honi Athletic Club izena jarri zioten, nahiz eta taldea 1901eko apirilaren 5era arte ez zen legez eratu On Diego Lopez Haroko kale nagusia eta Berastegi kalearen kantoian zegoen Café Garcían egindako batzarrean.[18][19][20] Garai hartan, Athleticek Lamiakoko zelaietan jokatzen zituen partidak, Bizkaiko udalerriko hipodromoko lurretan. Eta gaur egun badakigu Lamiakoko zelai horietan lehenago jokatu zirela partidak: Orain arte, klubak berak barne, 1898 urtea eman izan dute fundazio data ofizialtzat, baina zenbait ikerketek data horren aurretik Athletic izeneko klub baten existentziaren eta honek jokatutako zenbait futbol partiden testigantza ematen dute.[oh 1] Alta, Bilbon jokatu zen lehen futbol partida, 1889an, ekainaren 29an jokatu zen, Barmston Rangers eta hainbat barkutako marinelen artean.[23] Garai hartan Lamiakoko hipodromoan jolasten zituzten partidak.[24][25]

1900ean Bilbao Football Club sortu zen. Bi taldeek adiskidantzazko partidak jokatu ohi zituzten, gero eta garrantzi handiagoa zutenak Bizkaiko zaleen artean, bi taldeen artean nahiko lehia egotera iritsiz. 1902ko udaberrian Alfontso XIII.aren adin nagusitasuna ospatzeko futbol txapelketa nazional bat jokatu zen. Garaikur hau Koroatzearen Kopa izenarekin bataiatu zen, eta Errege Koparen aitzindaritzat hartua dago. Athletic Clubek eta Bilbao F. C. taldeak Bizcaya izeneko talde konbinatu bat sortu zuten,[oh 2] eta titulua lortu zuten, F.C. Bartzelonari 2-1 irabazi baitzioten Castellanako hipodromoan, Madrilen.[26]

1903an, Bilbao Football Club elkarteak elkartea desegitea erabaki zuen Batzar Nagusian, bazkide guztiak Athletic Cluben sartuz. Krisi instituzional gogorra gainditu ondoren, Athleticek urte horretan bertan egin zuen debuta Errege Kopa sortu berrian, eta txapeldun izan zen, hurrengo urtean errepikatu zuen titulua.[27]

Lamiako futbol zelaia 1900ean, Athleticen lehendabiziko jokalekua.

Lamiakoko zelaia, Leioan, Athletic Cluben lehen zelaia zela kontsideratzen da. 1887ko irailaren 18tik hipodromo bezala funtzionatzen zuen, baina azalera Santa Eugenia zelaia baino hobeto egokitua zegoen. 1901etik 1911ra jokatu zuen, nahiz eta beste klub batzuekin batera aritu (Bilbao Football Club kasu).[28] Denbora horretan, Athleticek 58 partida jokatu zituen, eta gutxienez 41 irabazi zituen.[29] Lamiakotik igaro ziren arerioen artean Real Madrid C. F. (1904) eta F. C. Barcelona (1906) daude.[30] Zelaia 3.000 eserlekutara iristen zen ia,[31] eta Bilbotik joateko trena hartu behar zen San Nikolaseko geltoki zaharrean, eta Lamiakoko zelaiaren parera iristen zenean, geltokirik edo geralekurik ez zegoenean, tren-gidariak trenaren martxa moteltzen zuen bidaiariak trenetik jaitsi ahal izateko.[32]

Kopako lehen edizioan lortutako arrakastaren ondorioz, Madrilen zeuden euskal ikasle batzuek, Enrique Allende edo Ricardo Gondra gisa, Athletic Club (Madrilgo sukurtsala) sortu zuten, gaur egungo Atlético de Madrid dena¡; baina erakunde desberdin gisa funtzionatu zuten, presidente eta batzar orokor propioekin. Hala ere, sukurtsala zenez, madrildarrek ezin zuten Athleticen aurka jokatu txapelketa ofizialean (klub bera ziren).[33]. Era berean, ohikoa zen Errege Kopako partidetan Athleticek Madrileko sukurtsaleko jokalariak zelairatzea. 1904ko eta 1905eko Kopako finalak jokatzeko Athleticek Madrileko sukurtsaleko jokalariengana jo behar izan zuen, ez baitziren hamaikakoa osatzeko nahikoa jokalari joan.[34][35] 1907ko otsailaren 20an, Athletic Club de Madrid Elkarteen Erregistroan inskribatu zen, eta nortasun juridiko propioa eta Athletic Clubaren nortasunetik bereizia lortu zuen; beraz, sozietate-mailako sukurtsala izateari utzi zion. Hala ere, kirol arloan bi taldeen arteko lotura izaten jarraitu zuen, eta talde bizkaitarrak Athletic Clubeko jokalariei Espainiako Txapelketa jokatzeko deia egiten jarraitu zuen. Adibidez, Manuel Garnica Serrano madrildarra izan zen golegileetako bat Athleticek 1911n irabazi zuen finalean. Hala ere, deialdiak bertan behera geratu ziren 1912an, Athletic Cluben filosofia delakoaren lehen bertsioa sortu zenean, honen arabera jokalari bizkaitarrak bakarrik lehiatu zitezkeelarik.[36] Gainera, Julian Ruete Madrilgo taldeko presidenteak independentzian aurrera egin zuen. 1917an, Madrilgo Athletic Clubek bazuen armarri propio bat, Madrilgo hartza eta gurbitza zituena, eta, azkenean, 1921ean, Madrilgo taldea Athletic Clubetik bereizi zen.[37][38] Prozesua 1924ko urriaren 4an egin zen, Madrilgo Athletic Clubeko Bazkideen Batzar Nagusian, eta bertan Madrilgo taldeak estatutuak eta araudiak erabat aldatu zituen, Bilboko klubarekiko menpekotasunari buruzko aipamen guztiak ezabatuz.[39]

1910-1922: San Mamesen eraikuntza eta Pitxitxi

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sakontzeko, irakurri: «San Mames (1913-2013)»
Athleticen armarria, 1913an.
Athleticen hamaikakoa 1921ean. Ezkerretik eskumara: Hurtado, Pitxitxi, Laka, Acedo, Rivero, Sabino, Ramón Belauste, Villabaso, Allende, Beguiristain eta J. M. Belauste.

Taldea sortu zenetik urte batzuk igaro ziren eta Athletici txiki geratzen hasi zitzaion Lamiakoko zelaia. Bizkaian futbolarekiko zaletasuna izugarri hazi zen azken urteetan, eta gero eta beharrezkoagoa zen zelai aldaketa bat. 1911n, egungo txapelduna zenez, klubari Errege Koparen hurrengo edizioa antolatzea zegokion. Lamiakoko zelaiak horrelako ekitaldi bat hartzeko baldintza egokiak betetzen ez zituenez, Athleticek Neguri auzoko (Getxo) Jolaseta zelai berrira joatea erabaki zuen. Futbol zelai honen neurriak, zaletu kopurura hobeto egokitzen ziren, eta garai hartan, zaleentzako estalitako tribuna bat bezalako berrikuntza garrantzitsu batzuk sartu zituen, preferetnzia bat (tribunaren aurretik korritutako bi banku ilara), eta sarrera orokor bat (gainontzeko zelai zatian, zutikako ikusleek okupatua). Athleticek 48 partida jokatu zituen Jolasetan. Horietatik lau ofizialak izan ziren (garaipenak) eta beste 44 lagunartekoak, 23 garaipen, sei berdinketa eta 15 porrotekin.[40]

Hala ere, garai hartarako estadio modernoa izan arren, Bilbotik urrun zegoen eta kluba, hazten ari zela, Bilbon bertan zelai propioa izatea bilatzen ari zen.[30][41] Hazkunde justifikatua izan zen; izan ere, 1910ean, elastiko zuri-gorria jantzita, Athletic berriz ere Kopako txapeldun izan zen, hainbat urteko lehortearen ondoren, eta hurrengo urtean ere arrakasta bera izan zuen. Urte horietan, hurrengo urteetan zeresan handia emango zuen jokalari gazte baten figura nabarmentzen hasi zen: Rafael Moreno Aranzadi, "Pitxitxi" ezizena ematen ziotena, muturreko azkarra, jaurtiketa indartsua eta oparoa zuena.[42]

Jada txapeldun zen talde bati ginga jartzeko, 1910ean klubaren historiako lehen entrenatzailea zen Mr. Shepherd ingelesa kontratatu zen.[43], taldea handik gutxira utzi zuena eta 1914ra arte William Barnes ingelesak ordezkatu ez zuena.[44]. 1913an, Athleticek, azkenean, Manuel Maria Smith arkitektoak egindako bere zelai desiratuaren eraikuntza amaitu zuen, eta San Mameseko asiloaren ondoko lurretan altxatu zen. Urte bereko abuztuaren 21ean inauguratu zen, Athletic eta Irungo Racing Club taldeen arteko lagunarteko partida batekin, gol bateko berdinketarekin amaitu zena. "Pitxitxi" izan zen San Mameseko historiako lehen gola sartu zuena.[26]

Garai arrakastatsu bat iritsi zen Athleticentzat, hiru aldiz jarraian irabazi zuen Errege Kopa, 1914, 1915 eta 1916an hurrenez hurren, eta Espainiako talderik hoberentzat hartu zuen prentsak. William Barnes aulkian zela, Athleticeko taldea honako jokalari hauek osatzen zuten: Ibarretxe atepean, Solaun eta Hurtado defentsa sendo bat osatuz, Egiaren gogortasuna, Jose Maria Belauste kolosoa, bere anaia Ramonek bezala zelai erdian egotea inposatzen zuena, edo Izeta, German, Apon, Zuazo eta Rafael Morenok osatzen zuten aurreko taldea. Azken horrek errefusatu egin zituen baldintza oso oneko kontratu profesional bat eskaintzen zioten klub ingelesen zenbait eskaintza, baina nahiago izan zuen Bilbon geratu.[26] 1917tik 1919ra bitartean, Athleticek krisi instituzionaleko garaia igaro zuen, eta aldi horretan ez zuen Errege Kopan parte hartu (haren ordez Getxoko Arenas joan zen 1917an eta 1919an, eta Real Union 1918an; biak izan ziren txapeldun). 1921 arte ez zuen Kopako txapelketa berri bat irabazi. Hau izan zen "Pitxitxi" ren azken titulua, 1920-21 denboraldiaren amaieran futboletik behin betiko erretiratu zena.[45][46] Klubaren webgune ofizialaren arabera, 89 partida jokatu zituen eta 83 gol sartu zituen, Kopako lau titulu eta eskualdeko bost txapelketa irabazteaz gain.[47] Iturri batzuen arabera, erretiratu ondoren, arbitrajean aritu zen. Handik gutxira, 1922ko martxoaren 1ean, tifusaren ondorioz hil zen, 29 urte baino ez zituela.[26]

Fred Pentland eta «lehen aurrelari talde historikoa» (1922-1936)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1920ko hamarkadan, Euskal Herriko klub nagusiak Athletic Club, Real Unión, Getxoko Arenas eta Real Sociedad ziren. Laukote honek 1928an Espainiako futbol liga txapelketa sortu zuten. 1930ean Deportivo Alaves igo ondoren, Espainiako futbol ligako lehen mailako hamar klubetatik bost Euskal Herrikoak ziren. Orduan gaztelaniaz "Con cantera y afición, no hace falta importación" (euskaraz: "Harrobia eta zaleekin, inportazioa ez da beharrezkoa") esateari ekin zioten, Athleticek bere filosofiaren lema izango zuena.

1921ean Fred Pentland izeneko entrenatzaile berri bat etorri zen Racing Santander taldetik. 1923an Athleticek Errege Kopan garaipena lortu zuen, modu iraultzaile erabiliz gainera: pase laburra. 1927an Athletic utzi eta Athletic Madrid, Real Oviedo eta Espainiaren entrenatzailea izan zen. 1929an Bilbora itzuli eta Athleticek Liga/Errege Kopa dobletea egin zuen bitan, 1930 eta 1931an hain zuzen ere. Klubak lau aldiz segidan irabazi zuen Errege Kopa 1930 eta 1933 artean eta Liga 1932 eta 1933an. 1931an Athleticek bere garaipen luzeena lortu zuen, FC Barcelona 12-1 irabaziz.

Atlético Bilbao

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
1931ko taldea, Liga Koparen irabazlea.

1941an kluba izenaz aldatu behar zuten, Francisco Francok agindutako dekretu baten arabera, gaztelaniazkoak ez ziren izenak galarazita zeuden eta horrela klubari Atlético Bilbao izena derrigorrez jarri zioten. Urte berean klubeko historiako golegile nagusiak bere debuta egin zuen: Telmo Zarraonaindia, hurrengo hamahiru denboraldietan 294 golak lortuko zituena. 1950/51 denboraldiko bere 38 golak oraindik Ligako errekorra badira. 1943an Athleticek Liga/Copa del Generalísimo doblete egin zuen berriro eta 1944 eta 1945ean Errege Kopa irabazi.

1950eko hamarkadaren hasieran Athletic Clubeko aurrelari lerroa ospetsua izan zen: Zarra, Panizo, Rafa Iriondo, Venancio eta Gainzak osatua. Aurrelari hauei esker klubak beste Copa del Generalísimo lortu zuen 1950ean. Ferdinand Daučík entrenatzaile berriaren heltzeak klubeko garaipenak handitu zuen: 1956an beste doblete bat eta 1955 eta 1958 Copa del Generalísimo bi lortuz. 1956an klubak Europako Kopan debuta egin zuen, historiako Manchester Uniteden talderik onenetariko batek menderatua izana.

1960ko hamarkada

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1930, 1940 eta 1950eko hamarkadetan lortutako garaipenak lortzeko, Athleticek atzerritar jokalariak lortzeko murrizteen laguntza izan zuen. Nahiz eta gehienetan taldeek hiru atzerritar baino gehiago ezin izan, Real Madrid edo FC Barcelona bezalako klubek iruzur egin zuten Alfredo Di Stéfano, Ferenc Puskás, José Santamaria edo László Kubala bezalako jokalariak nazionalizatuz. Athleticek, ostera, harrobi politikari ekin zion, malgutasun gutxi edo bat ere ez erakutsiz. Hori zela eta 1960ko hamarkadan, Real Madrilen nagusitasuna azaldu zen, Atlético Bilbao taldeak 1969an Copa del Generalisimo bakarra irabaziz.

Hala ere, Athleticek aitona-amonen neurria ere erabili zuen, eta Bartzelonan jaiotako Armando Merodio fitxatu zuen. Alabaina, Txus Pereda, Miguel Jones edo José Eulogio Garate bezalako jokalariak fitxatzeari uko egin zion, jaiotzez euskal herritarrak ez baziren ere hirurak Euskal Herrian heziak eta Garateren gurasoak ere euskal herritarrak ziren. Hamarkada honetan Athletic Clubeko izar bat agertu zen: Jose Angel Iribar atezaina.

1970eko hamarkada

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1970eko hamarkadan Athleticek ez zuen arrakasta berreskuratu, hamar urtez Errege Kopa bakarra lortu baitzuen, 1973an hain zuzen ere. 1971ko urtarrilaren 11n Lezamako kirol-instalakuntzak inauguratu ziren. 1975eko abenduan, Real Sociedaden aurkako partida batean, Iribar eta Errealeko kapitaina zen Inaxio Kortabarriak ikurrina atera eta zelaiaren erdigunean kokatu zuten. Hauxe zen ikurrinaren lehendabiziko agerpen publikoa Francoren heriotzaren ondoren.[48]

1977an Athletic UEFA Kopako finalera ailegatu zen, kanpoan lortutako golei ezker Juventusek menderatua izana. Hamarkada honetan ere Athletic Bilbao jatorrizko izena berreskuratu zuen.

1980ko hamarkada

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Zaleak Errealaren aurkako derbiaren aurretik.
Athletic Celta Vigoren aurka, 2005ean.
Mosaikoa San Mamesen.

San Mames berrizteko lanak egin ziren hamarkada honen hasieran. Bertan, Iñaki Barrenetxea Espiga (arkitekto teknikoa eta Athletic Club-aren bazkidea) lan egin zuen eta harmaila pean zegoen gela baten kopa bat aurkitu zuen, lurrean botata. Momentu bat begiratu ostean mendeko hasierako errege kopa bat zela ohartu zen eta Athletic Club-aren bulegoetara eraman zuen errekalde kalean.Kopa hura, Ibaigane jauregira eraman zen museoa han egin zenean. Museoa San Mamesera mugitu zenean, kopa beste kopa guztiekin batera jarri zen. 2018. urtean, Iñakiren semea museoko gida bihurtu zenean istorioa kontatu zion eta honek kopei argazkiak atera zizkien bere aitak ze kopa zen esateko. Ondo atera zen eta istorio ikaragarria zenez, Asier Athletic Club-aren bokal batekin hitz egin zuen eta omenaldi bat egiteari buruz hitz egin zuten 2019. urtean. Tamalez, Iñaki omenaldia egin baino lehen zendu zen.[erreferentzia behar]

1981ean Athleticek Javier Clemente sinatu zuen entrenatzaile gisa. Honek laster osatu zuen historiako talderik onenetariko bat, Urkiaga, De Andres, Urtubi, Argote edo Zubizarreta bezalako harrobiko jokalari gazteak Dani edo Goikoetxea bezalako beteranoekin uztartuz. Bere lehendabiziko denboraldian, Clementek Ligako laugarren postua lortu zuen. 1983an klubak Liga bat eta 1984an beste Liga/Errege Kopa dobletea lortu zituen. 1983an, lehen aldiz Athleticen gabarra atera zen titulua ospatzeko.[49][50] 1985 eta 1986an Athleticek 3.a eta 4.a hurrenez hurren bukatu zuen txapelketa. Clementeren estilo oldarkor, defentsa eta eraginkortasuna bultzatu zituen.

Ordutik Athleticek ez du garaipen handirik izan. Jose Angel Iribar, Howard Kendall, Jupp Heynckes edo Javier Irureta bezalako entrenatzaileek ezin izan dute garaipenak lortu.

1990eko hamarkada

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Clemente ondorengo entrenatzaile arrakastatsuena Luis Fernández izan zen, 1996an sinatuta. 1998an Ligan bigarrena izan zen, Champions League parte hartzeko sailkatuz. Fernandezek harrobiaren ikuspegi zabalaren onurak izan zuen: Athleticen jokatzeko ez zen beharrezkoa Euskal Herrian jaioa izan baizik eta Euskal Herrian hezia izatea. Horrela Salamancan jaiotako Patxi Ferreira edo Brasilen jaiotako Biurrun debutatu zuten. Roberto López Ufarte edo Benjamín, ostera, guraso euskal herritarrak izanda ere, ez ziren aukeratuak.

Klubak beste harrobian hezitako jokalariak, Euskal Herriko harrobikoak ez baziren ere, fitxatu zituen. Horrela Bixente Lizarazu (klubeko lehendabiziko Ipar Euskal Herriko jokalaria) Ismael Urzaiz edo José Mari fitxatu zituen. Politika berri honek 1995ean eztabaida sortu zuen Athleticek Real Sociedadetik Joseba Etxeberria fitxatu zuenean. Jokalari hauek, Rafael Alkorta, Julen Guerrero edo Patxi Ferreira bezalako Athleticen harrobiko jokalariekin batera 1998ko arrakasta lortu zuten.

2000ko hamarkada

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

XXI. mende hasierako lehendabiziko urteak, Athletic historiaren txarrenetariko batzuk izan dira Errege Kopa emaitza txarrak izan ez ezik Ligako lehendabiziko postuetatik at geratu ere izan du. Lehen Mailan mantentzea lortu badu ere, Athletic bere historiako kirol-krisialdi nagusietariko batean sartuta dago, beti sailkapeneko azken postuetatik irten ezinda. Adibidez, 2006/07 denboraldian bere historiako sailkapen posturik txarrena lortu zuen, 17.a izanda.

Hala ere, klubak bazituen berri pozgarriak ere: alde batetik, 2002an sinatutako itun bati esker, emakumezkoen taldea sortu zuen, lau liga irabazi dituena; bestetik, harrobiak jokalari inportateak ere sortu ditu, tartean Yeste, Amorebieta, Iraola edo Llorente.

2010eko hamarkada

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
San Mames estadioa 2013ko abenduaren 28an.

Joaquín Caparrós sevillarra Athletic entrenatzen hasi zenetik taldearen emaitza juxtuak alde batetara utzi eta Ligan eta Kopan paper ona egitera ohitu da. 2009ko Errege Kopako finala izan zen inflexio-puntua. Bertan Athleticek Bartzelonaren aurka galdu bazuen ere zaletuak ilusionatzen hasi ziren eta taldearen mailan jauzia egon zen. Hurrengo urtean UEFA Europa League jokatu zuen emaitza onik lortu ez bazuen ere. 2010-11 denboraldian Liga bikaina egin zuen eta 6. sailkatzea lortu zuen, berriz ere Europan jokatzeko aukera eskuratuz.

Hauteskundeetan Josu Urrutia lekittarra bihurtu zen lehendakari eta honek Marcelo Bielsa argentinarra ekarri zuen. Bielsaren eskutik Athletic joko ikusgarria egiten hasi zen, eta hasieran jokalariei ohitzea kostatu bazitzaien ere denboraldi zoragarria egin zuen, Errege Kopako eta UEFA Europa Leagueko finalak jokatzera iritsi baitzen. Hurrengo urtea oso gorabeheratsua izan zuen baina 2013-14 urtea berriz ere bikaina izan zen eta Ernesto Valverderen eskutik 4. eginez Txapeldunen Ligarako sailkatu zen.

2014-15 denboraldia makal hasi zuen eta Txapeldunen Ligan liga fasera iritsi bazen ere hirugarren egin eta kanporatua izan zen. Europa Leaguen jarraitu zuen baina kanporaketa bakarra jokatu zuen. Denboraldiak aurrera egin ahala maila hobetu zuen eta Ligan 7. postua eskuratzeaz gain Errege Kopako finalera iritsi zen, baina ezin izan zuen Bartzelona gainditu.

2015-16 denboraldia bikain hasi zuen, 31 urteko lehorraldiaren ondoren, titulu bat eskuratu baitzuen: Espainiako Superkopa. Modu harrigarrian gainera, etxean Bartzelonari 4-0 irabazi eta Nou Camp zelaian 1-1 berdinduz. Adurizek sartu zituen Athleticen bost goletatik lau eta finaleko izarra izan zen. Europan txukun aritu zen eta Europa Leagueko final laurdenak jokatu zituen. Ligan 5. postuan sailkatzea lortu zuen. 2016-17an apalago ibili zen baina zazpigarren eginda, Europa Leaguera sailkatu zen. 2017-18 denboraldia oso txarra izan zen, 16. postuan amaituta eta euskal taldeen artean okerrena izanik. 2018-19 denboraldian, azaroan Berizzo entrenatzaile berria bota izan behar zen eta Garitanok hartu zuen lekua. Jaitsiera postuetan hartu zuen taldea eta Europara sailkatzear egon zen, baina azken jardunaldian Sevillan galdu eta saririk gabe geratu zen. 2018aren amaieran Aitor Elizegi aukeratu zuten lehendakari.

2020ko hamarkada

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2019-20 denboraldian Errege Kopako beste final bat jokatzera iritsi zen, Bartzelona eta Granada kanporatu ondoren. COVID-19 pandemiak finala atzeratu arazi zuen eta 2021eko apirilaren 3an jokatu zen. Realak 1-0 garaitu zuen Athletic. Hamabost egun beranduago eta toki berean hurrengo urteko Errege Kopako finala jokatu zuen berriz ere, eta oraingoan Bartzelona izan zen zurigorriak 4-0 garaitu zituen. Aurrez Superkopa jokatu zen 2021eko urtarrilean Andaluziako zelaietan. Finalerdietan Real Madril gainditu zuen eta finalean Bartzelona luzapenean 3-2 gainditu ondoren Espainiako Superkopa irabazi zuen hirugarren aldiz. Hurrengo urteko Superkopa Saudi Arabian jokatu zen eta finalera iritsi zen Athletic, baina Real Madrilek garaitu zuen 2-0 emaitzaz. 53 urte pasa ziren talde bien artean txapelketa bateko finala azkenengo aldiz jokatu zutenetik, 1958ko Kopa finala hain zuzen ere.

2023-24 denboraldia bikaina izaten ari da. Liga guztian zehar Txapeldunen Ligarako postuetatik gertu ibiltzeaz gain Errege Kopako finalera iritsi zen Bartzelona eta Atlético Madril kanporatu ondoren. Azkenean 2024ko Errege Kopako finala Mallorcari irabazi zion, 40 urte beranduago Kopa titulu berria eskuratuz, 25.a.

Zaleak udaletxe aurrean 2009ko kopa galdu ondoren.

Nazioartekoak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sakontzeko, irakurri: «Athletic-en ibilbidea Europan»
  • Liga Txapelketak:
    • Txapelduna (8): 1929-30, 1930-31, 1933-34, 1935-36, 1942-43, 1955-56, 1982-83, 1983-84.
    • Txapeldunordea (7): 1931-32, 1932-33, 1940-41, 1946-47, 1951-52, 1969-70, 1997-98.
  • Errege Kopa:
    • Txapelduna (25): 1902, 1903, 1904, 1910, 1911, 1914, 1915, 1916, 1921, 1923, 1930, 1931, 1932, 1933, 1943, 1944, 1945, 1950, 1955, 1956, 1958, 1969, 1973, 1984, 2024.
    • Txapeldunordea (17): 1905, 1906, 1907, 1913, 1920, 1942, 1949, 1953, 1966, 1967, 1977, 1985, 2009, 2012, 2015, 2020, 2021.
  • Superkopa:
    • Txapelduna (3): 1984, 2015, 2021
    • Txapeldunordea (3): 1983, 2009, 2022
  • Eva Duarte Kopa:
    • Txapelduna (1): 1950
    • Txapeldunordea (1): 1945

Herrialde txapelketak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lagunarteko txapelketak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2024/2025 taldea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2024ko urriaren 9an eguneratua.

Zbk. Postua Jokalaria
1 Euskal Herria ATE Unai Simón
2 Euskal Herria ATZ Andoni Gorosabel
3 Euskal Herria ATZ Dani Vivian
4 Euskal Herria ATZ Aitor Paredes
5 Euskal Herria ATZ Yeray Álvarez
6 Euskal Herria ERD Mikel Vesga
7 Euskal Herria AUR Alex Berenguer
8 Euskal Herria ERD Oihan Sancet
9 Ghana AUR Iñaki Williams
10 Euskal Herria AUR Nico Williams
11 Euskal Herria AUR Álvaro Djaló
12 Euskal Herria AUR Gorka Guruzeta
13 Euskal Herria ATE Julen Agirrezabala
14 Euskal Herria ATZ Unai Nuñez
Zbk. Postua Jokalaria
15 Euskal Herria ATZ Iñigo Lekue
16 Euskal Herria ERD Iñigo Ruiz de Galarreta
17 Euskal Herria ATZ Yuri Berchiche
18 Euskal Herria ERD Óscar de Marcos
19 Euskal Herria AUR Javier Martón
20 Euskal Herria ERD Unai Gómez
21 Euskal Herria ERD Ander Herrera
22 Euskal Herria AUR Nico Serrano
23 Euskal Herria ERD Mikel Jauregizar
24 Euskal Herria ERD Beñat Prados
26 Mexiko ATE Alex Padilla
28 Euskal Herria ERD Peio Canales
32 Senegal ATZ Adama Boiro

Lehen taldea denboraldika

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Athletic 2014-15

Athletic 2015-16

Athletic 2016-17

Athletic 2017-18

Athletic 2018-19

Athletic 2019-20

Athletic 2020-21

Athletic 2021-22

Athletic 2022-23

Athletic 2023-24

Athletic 2024-25

Sakontzeko, irakurri: «Zerrenda:Athletic Clubeko futbolariak»
Izena Denboraldia Golak
Carlos 1974-1975 19
Uriarte 1967-1968 22
Zarra 1952-1953 24
Zarra 1950-1951 38
Zarra 1949-1950 25
Zarra 1946-1947 34
Zarra 1945-1946 24
Zarra 1944-1945 19
Unamuno 1939-1940 26
Gorostitza 1931-1932 12
Bata 1930-1931 27
Gorostitza 1929-1930 19
Izena Denboraldia Golak
Simón 2023-2024 33
Iribar 1969-1970 20
Lezama 1946-1947 29
Etxebarria 1940-1941 21
Blasko 1935-1936 30
Blasko 1933-1934 21
Blasko 1929-1930 20

Gol gehien egin dituzten jokalariak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
# Izena Guztira Liga Kopa Champions UEFA Superkopa Latindar Kopa Ligako Kopa Erregional Errekopa
1 Zarra 335 251[52] 81 3
2 Bata 208 105 36 67
3 Dani 199 147 37 0 11 4
4 Gorostitza 196 109 37 50
5 Iraragorri 179 88 24 67
6 Aduriz 172 118 16 3 31 4
7 Arieta 171 136 30 2 2 1
8 Panizo 169 126 37 6
9 Gaintza 152 119 30 1 2
10 Artetxe 134 105 23 5 0 1
11 Unamuno 130 70 20 40
12 Urzaiz 129 116 12 1 0
13 Uriarte 120 90 21 0 8 1
14 Sarabia 118 83 28 0 3 1 3
14 Llorente 118 85 17 16 0
16 Iriondo 117 85 30 2
17 Guerrero 116 101 11 2 2
18 Carlos 115 81 29 0 5
19 I.Williams 104 79 16 8 1
19 Etxeberria 104 88 10 2 4

Partida gehien jokatu dituzten jokalariak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
# Izena Guztira Liga Kopa UEFA Champions Errekopa Superkopa Latindar Kopa Ligako Kopa Erregional
1 Iribar 614 466 93 49 0 6 0
2 Muniain 560 434 61 54 7 4
3 De Marcos 541 415 51 60 8 7
3 Rojo I 541 414 87 34 0 6 0
5 Etxeberria 514 445 41 18 8 0 2
6 Iraola 510 406 56 43 3 2
7 Susaeta 507 379 50 67 8 3
8 Gaintza 496 382 99 6 0 2 7
9 Orue 483 391 74 10 6 0 0 2
10 Larrazabal 445 390 37 10 8 0 0
11 Canito 440 354 76 6 0 2 2
12 I.Williams 434 352 45 33 0 4
13 Guerrero 430 372 41 7 8 0 0
14 Argote 427 332 77 13 5 0 0 8
15 Urzaiz 419 367 34 11 7
16 Panizo 413 326 79 8
17 Aduriz 407 316 41 41 7 2
18 Cedrun 404 334 62 6 2
19 Dani 402 302 68 23 2 7
20 Urrutia 401 348 39 9 5

Denboraldi gehien lehen taldean

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
# Jokalaria Urteak Denboraldiak
1 Gaintza 1938-1959 21
2 Iribar 1962-1980 18
3 Panizo 1938-1955 17
3 Orue 1950-1968 17
3 Rojo I 1965-1982 17
6 Zarra 1939-1955 16
6 Lezama 1941-1957 16
6 Urrutia 1987-2003 16
6 De Marcos 2009-Egun 16
10 Belauste 1909-1924 15
10 Canito 1948-1963 15
10 Artetxe 1950-1965 15
10 Arieta I 1951-1966 15
10 Etxeberria 1995-2010 15
10 Gurpegi 2001-2016 15
10 Muniain 2009-2024 15

Jokalari ezagunenak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Errekorrak eta estatistikak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Bazkideak: 35,479[53]
  • Aurrekontua: 61.100.000 €[53]
  • Denboraldiak Ligan: 93 (2023-24 barne, guztiak).
  • Ligako partida batean lortutako gol gehien (etxean): Athletic 12 - FC Barcelona 1 (1930-31).
  • Ligako partida batean lortutako gol gehien (kanpoan): Osasuna 1 - Athletic 8 (1958-59).
  • Kopako partida batean lortutako gol gehien: Athletic 12 - Celta 1 (1946-47)
  • Europako partida batean lortutako gol gehien: Standard Lieja 1 - Athletic 7 (2004-05).
  • Emaitzarik onena Ligan: 1.a (8 aldiz)
  • Emaitzarik txarrena Ligan: 17.a (06-07).
  • Ligako emaitza historikoa: 3.a

Azken urteetako ibilbidea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Denboraldiak Postua Jok. I B G AG KG Pt Kopa Europa Superkopa
1996-1997 1D 6 42 16 16 10 72 57 64 Final Zortzirenak
1997-1998 1D 2 38 17 14 7 52 42 65 Final Laurdenak UEFA Final Hamaseirenak
1998-1999 1D 8 38 17 9 12 53 47 60 Final Zortzirenak Champions League Multzoan
1999-2000 1D 11 38 12 14 12 47 57 50 Final Hamaseirenak
2000-2001 1D 12 38 11 10 17 44 60 43 Final Zortzirenak
2001-2002 1D 8 38 14 11 13 54 66 53 Finalerdiak
2002-2003 1D 7 38 15 10 13 63 61 55 Final Hamaseirenak
2003-2004 1D 5 38 15 11 12 53 49 56 1.Erronda
2004-2005 1D 9 38 14 9 15 59 54 51 Finalerdiak UEFA Final Hamaseirenak
2005-2006 1D 12 38 11 12 15 40 46 45 Final Zortzirenak Intertoto 2.Erronda
2006-2007 1D 17 38 10 10 18 44 62 40 Final Hamaseirenak
2007-2008 1D 11 38 13 11 14 40 43 50 Final Laurdenak
2008-2009 1D 13 38 12 8 18 47 62 44 FINALA
2009-2010 1D 8 38 15 9 14 50 53 54 Final Hamaseirenak Europa League Final Hamaseirenak FINALA
2010-2011 1D 6 38 18 4 16 59 55 58 Final Zortzirenak
2011-2012 1D 10 38 12 13 13 49 52 49 FINALA Europa League FINALA
2012-2013 1D 12 38 12 9 17 44 65 45 Final Hamaseirenak Europa League Multzoan
2013-2014 1D 4 38 20 10 8 66 39 70 Final Laurdenak
2014-2015 1D 7 38 15 10 13 42 41 55 FINALA Champions League
Europa League
Multzoan
Final Hamaseirenak
2015-2016 1D 5 38 18 8 12 58 45 62 Final Laurdenak Europa League Final Laurdenak TXAPELDUNA
2016-2017 1D 7 38 19 6 13 53 43 63 Final Zortzirenak Europa League Final Hamaseirenak
2017-2018 1D 16 38 10 13 15 41 49 43 Final Hamaseirenak Europa League Final zortzirenak
2018-2019 1D 8 38 13 14 11 41 45 53 Final Zortzirenak
2019-2020 1D 11 38 13 12 13 41 38 51 FINALA
2020-2021 1D 10 38 11 11 16 46 42 46 FINALA TXAPELDUNA
2021-2022 1D 8 38 14 13 11 43 36 55 Finalerdiak FINALA
2022-2023 1D 8 38 14 9 15 47 43 51 Finalerdiak
2023-2024 1D 5 38 19 11 8 61 37 68 TXAPELDUNA
2024-2025 1D 38 Europa League
Athletic Clubeko sailkapen historikoa Ligan.
Athletic Clubeko sailkapen historikoa Europan.
Sakontzeko, irakurri: «San Mames»
San Mames futbol zelaia, 2007ko ekainean
(Athletic Club 2 - Levante UD 0)
San Mames Barria.

Hasieran Bilboko Campa de los Ingleses eta beste hainbat lekuetan jokatu bazuen ere, egungo Athletic Clubeko futbol zelaia San Mames da. Zelaiak 40.000 ikusleentzako lekua du eta 103x68 m. neurriak. 1913ko abuztuaren 21ean zabaldu zuten Racing de Irun aurkako partida jokatuz. Izena San Mames kristau martiritik datorkio, horrela zuen izena bere jabea zen egoitza. San Mames martiriaren kondaira dela eta, Athleticeko jokalariek lehoiak dute ezizena.

Zelaiaren ezaugarri nagusia duen arkua da, Bilboko ia edoizein lekutik ikus daitekeena. Athleticeko zelaian 1982ko Munduko Futbol Txapelketako partidak jokatuak izan ziren.

Hona hemen zelaiaren ezaugarriak:

Estadio berria

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

San Mames futbol zelai zaharkitua aspaldi geratu zitzaion txiki Athletic Clubari. Hori dela eta, zelai berria egin eta 2014an inauguratu zuten. Hona hemen zelai berriaren ezaugarriak:

Entrenatzeko instalazioak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sakontzeko, irakurri: «Lezama (kirol-instalakuntzak)»

Athletic Clubek Lezamako instalazioetan entrenatzen du. Instalazioak 1971an eraikiak dira eta hantxe lehenengo taldeak ez, beste talde guztiek (emakumezkoena tartean) jokatzen dute.

  • Lehenengoa: Zamarra txurigorria, praka eta galtzerdi beltzak.[56]
  • Bigarrena: Zamarra urdina, praka txuria eta galtzerdi urdinak.
  • Hirugarrena: Zamarra txuria lerro gorri eta berdez (ikurrina bezala), praka txuriak eta galtzerdi gorriak.

Historia eta bilakaera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Urzayk diseinatutako zamarra.

Historiako bere lehendabiziko partidatan, Athletic Clubek edozein motako uniformea erabili zuen lagun arteko partidak jokatzeko normalean, zamarra eta praka txuriak eta galtzerdi beltzak.

1902-03 denboraldian, lehendabiziko Kopan parte hartzeko, uniforme berria behar zuen. Horrela Blackburn Roversen talde ingelesak erabili zuen uniformea aukeratu zuten, Athletic Clubeko ordezkariek Ingalaterran erositakoa. Uniformeak zamarra txuri-urdina eta praka eta galtzerdi urdinak zituen.

1910ean, Athleticeko ordezkariek, Blackburn Roversen uniformeak agortuak zirelako, Southamptonen uniformeak (zamarra txurigorria, praka eta galtzerdi beltzak) erosi zituen. Athletic Clubekoek Atlético de Madrideko jokalarie prestatu zieten uniformea, baina azkenek praka urdinak erabiltzea erabaki zuten.[57]

1950ean Athleticek galtzerdi txuri-gorriak erabiltzea erabaki zuten. 1970eko hamarkadan berriro galtzerdi beltzak erabiltzera pasa zuten.

1980ko hamarkadan, Athleticek 10 urteko kontratua sinatu zuen Adidas enpresarekin. 1990eko hamarkadan Kappa enpresarekin sinatu zuen, 1998-1999 denboraldia arte. 1999-2000 denboraldian berriro 2 urteko kontratua sinatu zuen Adidas enpresarekin. 2001ean Athleticek bere marka propioa sortu zuen: 100% Athletic.

2004an, zamarra berezi bat aurkeztu zuen taldeak, zuri-gorria baina marra zuzenik gabea, Dario Urzay margolariaren diseinuarekin, hurrengo denboraldian UEFA lehiaketako partiduetan erabiltzeko. Baina polemika baten ondoren, lagunarteko partida batean bakarrik erabili zen, eta asmoa atzera bota zuen klubak.[58]

2008ean Athleticek lehendabizikoz zamarran enpresa pribatu baten publizitatean izateko kontratua sinatu zuen, Petronor enpresarekin. Publizitatearen truke, hiru denboraldirako 6 milioi euro lortu zituen. Lehenago, publizitate instituzionala erabilia zuen: lehenengo taldeak Europan "Euskadi" eta beste taldeek (tartean, emakumezkoena) "Bizkaia".

Etxeko uniformearen bilakaera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2012-2013
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2013-2014
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2015-2016
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2016-2017
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2017-2018
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2018-2019
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2019-2020
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2020-2021
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2021-2022
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2022-2023
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2023-2024

Kanpoko uniformearen bilakaera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2009-2010
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2011-2012
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2012-2013
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2013-2014
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2014-2015
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2015-2016
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2016-2017
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2017-2018
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2018-2019
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2019-2020
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2020-2021
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2021-2022
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2022-2023
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
2023-2024

Entrenatzaile ezagunenak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sakontzeko, irakurri: «Bilbao Athletic» eta «Baskonia Kirol Kluba»

Athletic Clubeko harrobia Euskal Herriko emankorrenetariko bat da, lehenengo taldean ez ezik, Europako klub nagusietan ere jokatutako jokalariak sortu baititu. Harrobiaren egoitza nagusia 1971an Lezamako instalazioetan dago. Hantxe 11 urte baino gehiago dituzten jokalari asko ari dira.

Hona hemen harrobiaren organigrama:[59]

  • Bilbao Athletic (Athletic B)
  • Baskonia Kirol Kluba (Athletic C)
  • Gazteak (Ohorezko Maila eta Gazteen Liga Nazionala)
  • Kadeteak (Euskal Liga eta Ohorezko Maila)
  • Haurrak (Gorena eta 1. maila)
  • Kimuak (lau talde).

Harrobiaren egungo metodologi arduraduna Eduardo Estibariz da.

Sakontzeko, irakurri: «Athleticen ereserkia»

Athletic Clubeko lehenengo herri ereserkia Alirón abestia zen. Jatorrian 1913an Aquino eta Retanak moldatutako kuplea zen. Teresita Zazá izeneko kupletistak Bilbora abestia eraman eta Athleticzaleek errepika aldatu zuten: Alirón, alirón, el Athletic campeón abesteko. Abestiaren hitzak gaztelaniaz zeuden eta honela zioten:

« En España entera triunfa la canción del "alirón"

y no hay chico deportista que no sepa esta canción.
Y las niñas orgullosas hoy le dan su corazón
a cualquiera de los once del Athletic campeón.

»

1950eko hamarkadan beste abesti bat zabaldu zen herria, Timoteo Urrengoetxeak moldatu eta Los Cinco Bilbaínos abestutakoa. Abestiaren leloak honela zioen:

« Athletic, Athletic Club de limpia tradición:

ninguno más que tú lleva mejor blasón.
Del fútbol eres ley; te llaman el león.
Y tu afición es rey del fútbol español.

»

1982an, Carmelo Bernaola musikagile eta Athleticzaleak ereserki berria egin zuen: Alirón kuplearen leloa eta 1928an Feliciano Beobidek moldatutako Altza Gaztiak biribilketa erabili zituen abesti berria moldatzeko. Bernaolaren moldaketek txistu eta danbolin erabiltzen zituzten. Hitzak Juan Anton Zubikaraik paratu zituen, Bernaolak berak proposatua. Gaztelania alde batera utzita, bizkaieraz idatzi zuen, eta Espainiaren ordez, Euskal Herria aipatu. Beobideren izenburuari eutsi zion: Altza gaztiak. Leloak honela dio:

« Zabaldu daigun guztiok irrintzi alaia:

Athletic, Athletic zu zara nagusia.

»

Ereserkia 1983an ABAOaren abesbatzak eta Bilboko Udal Bandak grabatu zuten. San Mameseko estadioan lehendabizikoz 1983ko martxoaren 30ean entzun zen, FC Barcelonaren aurkako Kopa partida hasi baino lehen.[60]

Peñak edo kirol-lagunarteak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Athleticzaleak San Mameserako bidean partida baten aurretik

Athleticen webgune ofizialaren arabera, 2006-09-23an Athleticek 373 peña edo kirol-lagunarte zituen munduan zehar, honela banatuak:

1973tik aurrera, urtero peñen kongresu bat egiten da.

Emakumezkoen taldea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sakontzeko, irakurri: «Athletic (emakumezkoen taldea)»
Emakumezkoen taldea bere laugarren liga txapelketa ospatzen San Mamesen

Athletic emakumezkoen taldea 2002an sortu zen. Haren jatorria Leioa EFT izan zen. Lehoi emeek 2001-2002 denboraldian Superligara igotzea lortu zuten. 2002-2003 denboraldian Athletic Superligako taldeetatik Euskal Herriko bakarra izan zen, baina haren estreinaldia ohorezko mailan ezin hobea izan zen, txapeldunak izan baitziren, apirilaren 27an San Mames bete-betean Sevillako Hispalis gainditu zutenean. “Lehoi emeek” hurrengo bi denboraldietan titulua ere lortu zuten, 2004-2005 denboraldian partida bat ere galdu barik. Denboraldi hartako titulua jokalariek Bilboko kaleetan zehar ospatu zuten, milaka eta milaka zaleren artean. 2005-2006 denboraldia hasi baino lehen, Iñigo Juaristik (hiru tituluetako entrenatzailea) eta zenbait jokalarik taldea utzi zuten, zuzendaritzarekiko desadostasunak zirela kausa. Horren ondorioz, Athleticek ezin izan zuen aurreko denboraldietako arrakasta berdindu. 2006-2007 denboraldian, Juaristi itzuli zen taldera eta "Lehoi emeek" titulua berreskuratu zuten.

Superliga irabazteak Europako Txapeldunen Liga jokatzeko aukera eman zion taldeari, eta bigarren faseraino heltzea lortu zuten. Erregina Kopa ere jokatu du, baina lorpen aipagarririk barik.

Athletic Club Femenino B taldea ere sortu zen 2002an.

  1. Josu Turuzeta ikerlariak 1891 eman izan du Athleticen fundazio-datatzat.[21] Bestetik Sevilla taldeak burututako ikerketa batzuen arabera, Athletic izeneko elkarte batek 1890an futbol partida bat antolatu zuenaren prentsa-konstantzia badago, Glasgow Evening Post egunkarian atera zen berri hura.[22].
  2. Garaiko prentsan Bizcaya, Vizcaya eta Bizkaya gisa agertzen da idatzita. Athleticek, ordea, Bizcaya erabiltzen du bere historia ofizialean.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. «Athletic», Berria Estilo Liburua.
  2. «Datos institucionales del Athletic Club | Athletic Club Website Oficial» www.athletic-club.eus (Noiz kontsultatua: 2021-04-02).
  3. (Gaztelaniaz) «18 apellidos extranjeros» ELMUNDO 2015-05-19 (Noiz kontsultatua: 2021-04-02).
  4. (Gaztelaniaz) «¿Por qué en el Athletic de Bilbao solo juegan vascos?» BBC News Mundo 2012-05-08 (Noiz kontsultatua: 2021-04-02).
  5. (Gaztelaniaz) «Athletic | Lezama es toda una referencia en Europa» Mundo Deportivo 2017-06-02 (Noiz kontsultatua: 2021-04-02).
  6. (Gaztelaniaz) FIFA.com. «Bienvenidos al Centro de Noticias de FIFA.com - Athletic de Bilbao, el Club de los ‘Leones' - FIFA.com» www.fifa.com (Noiz kontsultatua: 2021-04-02).
  7. (Gaztelaniaz) La Copa Coronación o Concurso de Madrid (1902) antecedente de la Copa de España. Un estudio hemerográfico | Cuadernos de Fútbol. (Noiz kontsultatua: 2021-04-02).
  8. (Gaztelaniaz) La Copa de 1902 | Cuadernos de Fútbol. (Noiz kontsultatua: 2021-04-02).
  9. (Gaztelaniaz) «El ´rey de copas´ arruina su historia» Diario Córdoba 2003-10-09 (Noiz kontsultatua: 2021-04-02).
  10. «FC Barcelona-Athletic Club, un clásico de las finales coperas | rfef.es» www.rfef.es (Noiz kontsultatua: 2021-04-02).
  11. (Gaztelaniaz) Sport. (2012-05-18). «Las 23 copas del Rey del Athletic Club» sport (Noiz kontsultatua: 2021-04-02).
  12. (Gaztelaniaz) «Valencia: Valencia-Athletic, ojo a la clasificación histórica de LaLiga» Marca.com 2017-09-29 (Noiz kontsultatua: 2021-04-02).
  13. (Gaztelaniaz) «Athletic-Barcelona, 12-1 para los leones con siete goles de Bata» Marca.com 2018-08-04 (Noiz kontsultatua: 2021-04-02).
  14. (Gaztelaniaz) «Athletic-Barcelona: Historia de una humillación no reparada» La Vanguardia 2015-02-06 (Noiz kontsultatua: 2021-04-02).
  15. «Aquel 12-1 de Mr. Pentland | Fútbol | elmundo.es» www.elmundo.es (Noiz kontsultatua: 2021-04-02).
  16. (Gaztelaniaz) Relaño, Alfredo. (2016-09-25). «Opinión | La curiosa aventura de la Copa Latina» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2021-04-02).
  17. (Gaztelaniaz) AS, Diario. (2004-12-17). «El Athletic saqueó Lieja en su noche más grande» AS.com (Noiz kontsultatua: 2021-04-02).
  18. «La leyenda dice que así nació el Athletic. Deia, Noticias de Bizkaia» web.archive.org 2019-02-14 (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  19. Estornes, Blog De Cesar. (2016-09-08). «BLOG DE CESAR ESTORNES de HISTORIA Y DEPORTES: EL CAFÉ DE GARCÍA Y LOS PRIMEROS AÑOS DE FOOT-BALL EN BILBAO - PRIMERA PARTE» BLOG DE CESAR ESTORNES de HISTORIA Y DEPORTES (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  20. (Gaztelaniaz) Athletic Club. 2021-03-26 (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  21. Turuzeta, Josu. 1951-. ([2012]). El Athletic Club : origen de una leyenda o cuando el león era aún cachorro. Txertoa ISBN 9788471485236. PMC 854555655. (Noiz kontsultatua: 2019-06-10).
  22. (Gaztelaniaz) «EL SEVILLA FC OBSEQUIÓ AL ATHLETIC CLUB CON LA COPIA DE UN RELEVANTE ARTÍCULO FECHADO EN 1890» sevillafc.es (Noiz kontsultatua: 2019-06-10).
  23. (Gaztelaniaz) Primera crónica periodística de un partido de fútbol jugado en España | Cuadernos de Fútbol. (Noiz kontsultatua: 2019-05-29).
  24. Aipuaren errorea: Konpondu beharreko erreferentzia kodea dago orri honetan: ez da testurik eman athletic izeneko erreferentziarako
  25. (Gaztelaniaz) «Sociedad Deportiva Leioa - EcuRed» www.ecured.cu (Noiz kontsultatua: 2019-05-29).
  26. a b c d Athletic Club (1898-1998) : crónica de una leyenda. Everest 1998 ISBN 84-241-9557-4. PMC 432378710. (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  27. «Historia | Athletic Club Website Oficial» www.athletic-club.eus (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  28. (Gaztelaniaz) Athletic Club :: La Futbolteca. Enciclopedia del Fútbol Español. (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  29. (Gaztelaniaz) Cbg. (2016-07-03). «El primer campo del Athletic está en Leioa» Piensa en un lugar (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  30. a b «Historia del Estadio | Athletic Club Website Oficial» www.athletic-club.eus (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  31. (Gaztelaniaz) «De Getxo al Nuevo San Mamés» Sexto Anillo 2016-07-29 (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  32. (Gaztelaniaz) La campa de Lamiaco | Cuadernos de Fútbol. (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  33. (Gaztelaniaz) El Atlético de Madrid cumple 111 años | CIHEFE. (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  34. «Gloria en rojo y blanco - Athletic Club de Bilbao» athletic.elcorreo.com (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  35. (Gaztelaniaz) «Atlético de Madrid: ¿Usurpó el Atlético el nombre y el escudo del Athletic? Lo que de verdad sucedió» Marca.com 2016-10-25 (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  36. (Gaztelaniaz) VAVEL.com. (2018-09-24). «Athletic Club: el origen de la filosofía» VAVEL (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  37. (Gaztelaniaz) VAVEL.com. (2018-10-15). «El Atlético de Madrid, un club fundado por hinchas de Bilbao» VAVEL (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  38. (Gaztelaniaz) Ropero, Javier García. (2014-07-09). «Atlético, la pasión (a veces inexplicable) de una afición» Cinco Días (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  39. (Gaztelaniaz) El Athletic Club de Madrid se independiza | CIHEFE. (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  40. Gorri, Zuri. (2011-03-21). «Zuri Gorri: 100% Athletic Club: Antecesores de San Mamés» Zuri Gorri (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  41. (Gaztelaniaz) Jolaseta; un tránsito | Cuadernos de Fútbol. (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  42. (Gaztelaniaz) «'Pichichi', el patrón de los goleadores» Mundo Deportivo 2016-09-20 (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  43. (Gaztelaniaz) idAutorNoticia = "153";, Jon Agiriano | var. (20150507235603). «Lío en Jolaseta» Bizkaia - El Correo.com (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  44. «William Edwin Barnes | Athletic Club Website Oficial» www.athletic-club.eus (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  45. [https://www.marca.com/blogs/ni-mas-ni-menos/2016/02/06/rafael-moreno-aranzadi-mas-conocido-por.html «Rafael Moreno Aranzadi, m�s conocido por Pichichi»] MARCA.com (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  46. (Gaztelaniaz) «Rafael Moreno, Pichichi, se convierte en mito (1922)» AS.com 2016-03-01 (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  47. «Rafael Moreno | Jugador: Delantero | Athletic Club Website Oficial» www.athletic-club.eus (Noiz kontsultatua: 2021-03-27).
  48. www.elmundo.es
  49. Olea, Pedro. (1985). «Bihotzez (Pedro Olea, 1985)» filmoteka.eus: 16'43-18'15. (Noiz kontsultatua: 2023-01-02).
  50. «¿Qué es la Gabarra? Historia, origen y por qué la usa el Athletic para celebrar los títulos | Goal.com» www.goal.com (Noiz kontsultatua: 2021-03-26).
  51. El Area, ed. Torneos regionales de España. (Noiz kontsultatua: 2009ko apirilaren 17).
  52. http://www.athletic-club.net/acc/home.asp?a=7&b=250&equipo=1&jug=355&idi=1 Telmo Zarraren golak ligan
  53. a b [1]
  54. www.fussballtempel.net
  55. «Aforo final» Deia 2011-01-21.[Betiko hautsitako esteka]
  56. Zamarraren argazkiak
  57. www.athletic-club.net.
  58. (Gaztelaniaz) Camiseta del Athletic de Darío Urzay | Cómo era y curiosidades | Athletic Club Bilbao. 2014-03-19 (Noiz kontsultatua: 2021-03-29).
  59. www.athletic-club.net
  60. Athleticeko himnoaren hitzak

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Euskarazko Wikipedian bada atari bat, gai hau duena:
Bilbo


2023-24 denboraldiko Espainiako Futbol Ligako Lehen Mailako taldeak
Alavés | Almería | Athletic | Atlético Madril | Bartzelona | Betis | Cádiz | Celta Vigo | Getafe | Girona | Granada
Las Palmas | Mallorca | Osasuna | Rayo Vallecano | Real Madril | Real Sociedad | Sevilla | Valentzia | Villarreal