Jump to content

rozpocząć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From roz- +‎ począć.[1] Compare Kashubian rozpòczic, and Silesian rozpoczōńć. First attested in 1597.[2]

Pronunciation

[edit]
 
  • IPA(key): /rɔsˈpɔ.t͡ʂɔɲt͡ɕ/
  • Audio 1; rozpocząć:(file)
  • Audio 2; rozpocząć się:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: roz‧po‧cząć

Verb

[edit]

rozpocząć pf (imperfective rozpoczynać)

  1. (transitive) to start, to begin (to do something previously not done) [with infinitive ‘to do what’] (proscribed)
    Synonyms: jąć, wszcząć, zacząć
  2. (transitive) to begin (to do something as the first of a series of actions) [with instrumental ‘with what’; or with od (+ genitive) ‘from what’]
    Synonym: zacząć
  3. (transitive) to start, to begin (to be the first element of something)
  4. (intransitive) to begin, to start (to take on a particular profession) [with jako (+ nominative) ‘as what’]
    Synonym: zacząć
  5. (transitive) to begin (to open and start using something previously unused)
    Synonyms: napocząć, zacząć
  6. (intransitive) to begin (to say something at first and continue speaking afterwards) [with o (+ locative) ‘about what’]
    Synonym: zacząć
  7. (reflexive with się) to start, to begin (of events, etc., to have a beginning; to be initiated)
    Synonym: zacząć się
    Antonym: skończyć się
  8. (reflexive with się) to start, to begin (of places, etc., to have an edge; to be first seen somewhere)
    Synonym: zacząć się
    Antonym: skończyć się
  9. (reflexive with się) to start, to begin (of periods, etc., to have the initial phase and continue to last)
    Synonyms: nastać, zacząć się
  10. (reflexive with się) to start, to begin (to be the first of a collection of events) [with instrumental or z (+ instrumental) ‘with what’; or with od (+ genitive) ‘from what’]
    Synonym: zacząć się

Conjugation

[edit]
Conjugation of rozpocząć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozpocząć
future tense 1st rozpocznę rozpoczniemy
2nd rozpoczniesz rozpoczniecie
3rd rozpocznie rozpoczną
impersonal rozpocznie się
past tense 1st rozpocząłem,
-(e)m rozpoczął
rozpoczęłam,
-(e)m rozpoczęła
rozpoczęłom,
-(e)m rozpoczęło
rozpoczęliśmy,
-(e)śmy rozpoczęli
rozpoczęłyśmy,
-(e)śmy rozpoczęły
2nd rozpocząłeś,
-(e)ś rozpoczął
rozpoczęłaś,
-(e)ś rozpoczęła
rozpoczęłoś,
-(e)ś rozpoczęło
rozpoczęliście,
-(e)ście rozpoczęli
rozpoczęłyście,
-(e)ście rozpoczęły
3rd rozpoczął rozpoczęła rozpoczęło rozpoczęli rozpoczęły
impersonal rozpoczęto
conditional 1st rozpocząłbym,
bym rozpoczął
rozpoczęłabym,
bym rozpoczęła
rozpoczęłobym,
bym rozpoczęło
rozpoczęlibyśmy,
byśmy rozpoczęli
rozpoczęłybyśmy,
byśmy rozpoczęły
2nd rozpocząłbyś,
byś rozpoczął
rozpoczęłabyś,
byś rozpoczęła
rozpoczęłobyś,
byś rozpoczęło
rozpoczęlibyście,
byście rozpoczęli
rozpoczęłybyście,
byście rozpoczęły
3rd rozpocząłby,
by rozpoczął
rozpoczęłaby,
by rozpoczęła
rozpoczęłoby,
by rozpoczęło
rozpoczęliby,
by rozpoczęli
rozpoczęłyby,
by rozpoczęły
impersonal rozpoczęto by
imperative 1st niech rozpocznę rozpocznijmy
2nd rozpocznij rozpocznijcie
3rd niech rozpocznie niech rozpoczną
passive adjectival participle rozpoczęty rozpoczęta rozpoczęte rozpoczęci rozpoczęte
anterior adverbial participle rozpocząwszy
verbal noun rozpoczęcie

Derived terms

[edit]
nouns

Trivia

[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), rozpocząć is one of the most used words in Polish, appearing 17 times in scientific texts, 40 times in news, 11 times in essays, 8 times in fiction, and 1 time in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 77 times, making it the 842nd most common word in a corpus of 500,000 words.[3]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), rozpocząć się is one of the most used words in Polish, appearing 6 times in scientific texts, 54 times in news, 5 times in essays, 2 times in fiction, and 0 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 67 times, making it the 973rd most common word in a corpus of 500,000 words.[4]

References

[edit]
  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “rozpocząć”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  2. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozpocząć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  3. ^ Ida Kurcz (1990) “rozpocząć”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 502
  4. ^ Ida Kurcz (1990) “rozpocząć się”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 502

Further reading

[edit]