σφαγέας

Greek

Etymology

From Ancient Greek σφαγεύς (sphageús).

Noun

σφαγέας • (sfagéas) m (plural σφαγείς)

1. slayer, butcher, slaughterer

Declension

Declension of σφαγέας

	singular	plural
nominative	σφαγέας (sfagéas)	σφαγείς (sfageís)
genitive	σφαγέα (sfagéa)	σφαγέων (sfagéon)
accusative	σφαγέα (sfagéa)	σφαγείς (sfageís)
vocative	σφαγέα (sfagéa)	σφαγείς (sfageís)

alternative genitive singular σφαγέως

Synonyms

• μακελάρης m (makeláris)
• χασάπης m (chasápis)

Related terms

• see: σφαγή f (sfagí, “slaughter”)