παραγιός

Greek

Etymology

παρά (pará, “rather than”) +‎ γιος (gios, “son”)

Noun

παραγιός • (paragiós) m (plural παραγιοί)

1. A young male apprentice
2. An adopted son or foster son
3. A male live-in servant

Declension

Declension of παραγιός

	singular	plural
nominative	παραγιός (paragiós)	παραγιοί (paragioí)
genitive	παραγιού (paragioú)	παραγιών (paragión)
accusative	παραγιό (paragió)	παραγιούς (paragioús)
vocative	παραγιέ (paragié)	παραγιοί (paragioí)

Synonyms

• adopted son: θετός (thetós), ψυχογιός (psychogiós)

Related terms

• παρακόρη (parakóri, “adopted daughter”)