Эрнст Борыс Чэйн

Эрнст Борыс Чэйн
ням.: Ernst Boris Chain
Дата нараджэння	19 чэрвеня 1906(1906-06-19)[…]
Месца нараджэння	Берлін, Каралеўства Прусія, Германская імперыя
Дата смерці	12 жніўня 1979(1979-08-12)[…] (73 гады)
Месца смерці	Каслбар[d], графства Мэё[d], Конахт, Ірландыя
Грамадзянства	Вялікабрытанія  Германія
Жонка	Anne Beloff-Chain[d]
Род дзейнасці	біяхімік, выкладчык універсітэта, хімік
Навуковая сфера	біяхімія
Месца працы	Імперскі каледж Лондана[d] Оксфардскі ўніверсітэт Istituto Superiore di Sanità[d] Шарытэ[d]
Навуковая ступень	доктар філасофіі (1930) і Q17325596? (1945)
Альма-матар	HU Berlin Imperial College School of Medicine[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Акадэмія навук СССР Французская акадэмія навук Нацыянальная акадэмія дэі Лінчэі Расійская акадэмія навук Нацыянальная акадэмія навук Італіі[d] Парыжская медыцынская акадэмія[d]
Узнагароды	вялікі афіцэр ордэна «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай»[d] (1956) член Лонданскага каралеўскага таварыства (17 сакавіка 1948) прэмія Пауля Эрліха і Людвіга Дармштэтэра[d] (14 сакавіка 1954) honorary doctorate of the University of Santiago de Compostela[d] (1977) doctor honoris causa from the University of Paris[d] (1959) honorary doctor of the University of Bordeaux[d] (1947)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эрнст Борыс Чэйн (англ.: Ernst Boris Chain; 19 чэрвеня 1906, Берлін — 12 жніўня 1979) — англійскі вучоны ў галіне біяхіміі. Член Лонданскага каралеўскага таварыства (1949).

Скончыў Берлінскі ўніверсітэт (1930). З 1935 года ў Оксфардскім універсітэце, з 1948 года дырэктар Міжнароднага цэнтра хімічнай мікрабіялогіі (Рым). З 1961 года ў Лонданскім універсітэце (прафесар біяхіміі). Навуковыя працы па вывучэнні мікробных антыбактэрыяльных рэчываў, механізмах уздзеяння інсуліну. Вылучыў чысты пеніцылін і вызначыў яго хімічную будову ў 1939 годзе. Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне (1945) (з А. Флемінгам і Х. У. Флоры)

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).