Філіп Гарэль

Філіп Гарэль
Philippe Garrel
Дата нараджэння	6 красавіка 1948(1948-04-06)[…] (76 гадоў)
Месца нараджэння	Булонь-Біянкур, дэпартамент Сена, Францыя
Грамадзянства	Францыя
Бацька	Maurice Garrel[d]
Жонка	Caroline Deruas[d] і Brigitte Sy[d]
Дзеці	Луі Гарэль, Esther Garrel[d] і Léna Garrel[d]
Месца працы	La Fémis[d]
Прафесія	рэжысёр
Кар’ера	1964— цяпер.час
Узнагароды	прыз Луі Дэлюка[d] (2005) European Film Academy Critics Award[d] (2006) Прэмія «Сярэбраны мядзведзь» за найлепшую рэжысуру (2023)
IMDb	ID 0308042
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Філіп Гарэль (фр.: Philippe Garrel, 6 красавіка 1948, Парыж) – французскі акцёр, кінарэжысёр, сцэнарыст, прадзюсар.

Біяграфія

Сын акцёра Морыса Гарэля, бацька акцёраў Луі Гарэля і Эстэр Гарэль. У 1969—1979 яго спадарожніцай і музай была спявачка і актрыса Ніко, ён зняў яе ў сямі фільмах і пасля яе смерці захаваў памяць пра яе на доўгія гады. Працаваў з акцёрамі Джын Сіберг, Катрын Дэнёў, Жан-П'ерам Лео, Луі Гарэлем, аператарамі Раўлем Кутарам і Вільямам Любчанскім.

Творчасць

Наймацнейшы ўплыў на яго творчасць, па словах самага рэжысёра, аказалі Эндзі Уорхал і Жан-Люк Гадар.

Выбраная фільмаграфія

• 1964: Les enfants désaccordés (кароткаметражны)
• 1967: Marie pour mémoire
• 1968: Le révélateur
• 1969: Le lit de la vierge
• 1972: La cicatrice intérieure
• 1974: Les hautes solitudes (біяграфічны фільм пра Джын Сіберг)
• 1976: Le berceau de cristal
• 1978: Voyage au jardin des morts (кароткаметражны)
• 1979: Le bleu des origines
• 1979: L'enfant secret (прэмія Жана Віго)
• 1983: Liberté, la nuit (прэмія Канскага МКФ Перспектывы кіно)
• 1985: Elle a passé tant d'heures sous les sunlights...
• 1989: Les baisers de secours
• 1991: J'entends plus la guitare (Сярэбраны леў Венецыянскага МКФ)
• 1993: La naissance de l'amour
• 1996: Le coeur fantôme
• 1999: Le vent de la nuit
• 2001: Sauvage innocence (прэмія ФІПРЭСІ Венецыянскага МКФ)
• 2005: Les amants réguliers (Сярэбраны леў Венецыянскага МКФ, прэмія братоў Люмьер за рэжысуру, прэмія Луі Делюка)
• 2008: La frontière de l'aube (намінацыя на Залатую пальмавую галіну Канскага МКФ)
• 2011: Un été brûlant
• 2013: La Jalousie
• 2014: Cinétracts
• 2015: L'ombre des femmes
• 2017: L'amant d'un jour
• 2020: Le sel des larmes

Літаратура

• Courant G. Philippe Garrel. Paris: Studio 43, 1983
• Salvarore R.M. Traiettorie dello sguardo: il cinema di Philippe Garrel. Padova: Il poligrafo, 2002
• Casas K. Philippe Garrel: el cine revelado. San Sebastián: Festival Internacional de Cine de Donostia, 2008
• Domenici V. Il corpo e l'immagine: il primo cinema di Philippe Garrel. Roma: Armando, 2008

Спасылкі

• Філіп Гарэль на сайце «Internet Movie Database» (англ.)
• Статья Voyeurism of the Soul: The Films of Philippe Garrel на сайте 'Senses of Cinema' Архівавана 26 жніўня 2009. (англ.)
• [1] Архівавана 21 жніўня 2008. (англ.)