Уладзімір Пятровіч Слінчанка

Уладзімір Пятровіч Слінчанка
Уладзімір Пятровіч Слінчанка
Дата нараджэння	10 кастрычніка 1922
Месца нараджэння	Бадаква[d], Лохвыцкі раён;
Дата смерці	18 лістапада 2010 (88 гадоў)
Грамадзянства	СССР; Беларусь;
Род дзейнасці	скульптар, педагог
Месца працы	Беларуская акадэмія мастацтваў;
Вучоба	Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут;
Уплыў	Аляксей Канстанцінавіч Глебаў і Андрэй Ануфрыевіч Бембель
Узнагароды	;

Уладзімір Пятровіч Слі́нчанка^[1] (10 кастрычніка 1922 — 18 лістапада 2010) — скульптар, аўтар твораў у манументальнай і станковай скульптуры, педагог. Заслужаны дзеяч мастацтваў Рэспублікі Беларусь (2010).

Біяграфія

Нарадзіўмя ў сяле Бадаква Лохвыцкага раёна Палтаўскай вобласці (зараз у Мыргарадскім раёне). З пачаткам Вялікай Айчыннай вайны добраахвотнікам пайшоў на фронт^[2]. Прымаў удзел у баявых дзеяннях на Паўднёва-Заходнім, 1-м Украінскім франтах^[3]. Пасля вайны праходзіў службу на Далёкім Усходзе, у Эстоніі^[2]. Капітан тэхнічнай службы^[3]. Пасля дэмабілізацыі (25 студзеня 1957 года^[3]) прыехаў у Мінск^[2]. У 1965 годзе скончыў Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут і выкладаў у ім з 1968 па 1994 год, з 1985 года — дацэнт^[2].

Творчасць

Удзельнічаў у арганізацыі і правядзенні мастацкіх выставак з 1963 года. Працаваў у станковай і манументальнай скульптуры. Галоўнае месца ў творчасці мастака займае тэма Вялікай Айчыннай вайны, помнікі і мемарыяльныя знакі воінам і партызанам. Сярод іх у вёсках Блужа Пухавіцкага раёна (1968), Рачэнь Любанскага раёна (1969), Белічы Слуцкага раёна і Зарэчча Лагойскага раёнаў (1974); мемарыяльны комплекс «Бабруйскі кацёл» у Бабруйску (1968, у сааўтарстве з П. Цомпелем і М. Бакуменкам); станковыя кампазіцыі «Настаўнік» (1963), «Заслонаўцы» (1965), «Партызанка» (1966), «Партызаны» (1968); партрэты ветэранаў вайны В. М. Гінтаўта, К. І. Дз’яковіча, М. І. Кімбара, Р. Я. Марука, М. М. Рабцава (1970—1980-я гады), партызанскай разведчыцы Т. Галабурды (1982) і інш. Аўтар надмагілля народнага артыста СССР Б. Платонава на Усходніх могілках, мемарыяльнай дошкі мастаку М. Сеўруку ў Нясвіжы, партрэтаў скульптараў А. Глебава, А. Бембеля, С. Селіханава, кампазіцый «Праметэй» (1998), «У ХХІ стагоддзе» (2000).

Творы У. П. Слінчанкі знаходзяцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь, фондах Беларускага саюза мастакоў, Барысаўскім краязнаўчым музеі.

Узнагароды і званні

Заслужаны дзеяч мастацтваў Рэспублікі Беларусь
Ордэн Айчыннай вайны II ступені
Медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Медаль «За ўзяцце Берліна»
Медаль «За вызваленне Прагі»
Нагрудны знак Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь «За ўклад у развіццё культуры Беларусі» (2008)

Зноскі

↑ БелЭн 2002.
↑ ^а ^б ^в ^г Слінчанка Уладзімір Пятровіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»
↑ ^а ^б ^в Память народа — электронный банк документов периода Великой Отечественной войны (руск.)

Літаратура

Петэрсон Э. А. Слінчанка Уладзімір Пятровіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 9. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).

Спасылкі

Слінчанка Уладзімір Пятровіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»
Праект «Выток Нёмана — выток духоўнасці»
Память народа — электронный банк документов периода Великой Отечественной войны (руск.)
Слинченко Владимир Петрович // Музейный комплекс «Дорога памяти» Архівавана 27 лютага 2022. (руск.)

[FOOTNOTEБелЭн2002-1] БелЭн 2002.

[НББ-2] а ^б ^в ^г Слінчанка Уладзімір Пятровіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»

[пам-3] а ^б ^в Память народа — электронный банк документов периода Великой Отечественной войны (руск.)

[1]

[2]

[3]