Сонечная дынастыя
Дгарма · Артха · Кама |
Веды · Упанішады |
Роднасныя тэмы
Індуізм паводле краін · Каляндар · Святы · Крэацыянізм · Манатэізм · Зварот у індуізм · Аюрведа · Дж'ёціша |
Сур’явамша, або Сонечная дынастыя, таксама Дынастыя Ікшваку (санскр.: सूर्यवंश), у індуісцкай літаратуры кіравала Царствам Кашалы са сталіцай у Аёдх’і, а пазней у Шравасці.
Разам з Месяцовай дынастыяй, Сонечная дынастыя складае адну з асноўных ліній варны кшатрыяў у індуізме[1].
Пасля смерці магутнага караля Пасенадзі і знікнення яго пераемніка Віўдабхі пасля перамогі над Шак’ямі, царства Кашала прыйшло ў заняпад. Кароль Сумітра, які лічыў сябе апошнім кіраўніком Сур’явамшы, пацярпеў паражэнне ад магутнага імператара Махападмы Нанды з Магадхі ў 362 г. да н.э. Аднак ён не быў забіты, а збег у Рохтас, размешчаны ў сучасным Біхары[2].
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Heinrich Zimmer. Philosophy of India by Heinrich Zimmer. — 1952. — 709 с.
- ↑ Bibek Debroy. The Valmiki Ramayana: Vol. 3. — Penguin Random House India Private Limited, 2017-10-25. — 821 с. — ISBN 978-93-87326-28-6.