Роберт Музіль
Роберт Музіль | |
---|---|
Robert Musil | |
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 6 лістапада 1880[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 15 красавіка 1942[3][1][…] (61 год) |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | Аўстрыя |
Бацька | Alfred Musil[d] |
Жонка | Martha Musil[d] |
Альма-матар |
|
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | пісьменнік, бібліятэкар, раманіст, драматург, сцэнарыст, эсэіст, інжынер, празаік |
Гады творчасці | 1918—1942 |
Мова твораў | нямецкая |
Прэміі |
прэмія Герхарта Гаўптмана[d] (1929) прэмія Генрыха Клейста[d] (кастрычнік 1923) |
Подпіс | |
musilgesellschaft.at (ням.) | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Роберт Музіль (ням.: Robert Musil; 6 лістапада 1880, Клагенфурт, Аўстра-Венгрыя — 15 красавіка 1942, Жэнева, Швейцарыя) — аўстрыйскі празаік, драматург, сцэнарыст і тэатральны крытык.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Вучыўся ў ваеннай акадэміі ў Вене, скончыў вышэйшую тэхнічную школу (1901 г.), Берлінскі ўніверсітэт (1908 г.). З 1938 г. у эміграцыі (Швейцарыя).
Як пісьменнік фарміраваўся пад уплывам рамантызму, рускага рэалізму, імпрэсіянізму, нямецкаму мадэрну, філасофіі Ніцшэ. Самы значны яго твор — філасофска-сатырыстычны раман «Чалавек без уласцівасцей» (Кн. 1 — 3, 1930—1943 гг.) — вострая сатыра на Аўстра-Венгрыю напярэдадні 1-й сусветнай вайны. Аўтар рамана «Душэўныя пакуты выхаванца Цёрлеса» (1906 г., экранізацыя 1965 г.), «Тры жанчыны» (1924 г.), драмы «Летуценнікі» (1921 г.), кніга эсэ і мініацюра «Прыжыццёвыя спадчына» (1936 г.) і іншыя. Яго творы адметныя глыбокім псіхалагізмам і стылявой дасканаласцю.
Бібліяграфія
[правіць | правіць зыходнік]- Die Verwirrungen des Zöglings Törleß (1906)
- Vereinigungen. Zwei Erzählungen. (1911)
- Die Schwärmer (1921)
- Grigia. Novelle (1923)
- Drei Frauen (1924)
- Nachlaß zu Lebzeiten (1936, у т.л. апавяданне Die Amsel)
- Gesammelte Werke. 2 т. Hg. v. Adolf Frisé. Reinbek, Rowohlt 1978 [ISBN 3-498-04256-4]
- Der literarische Nachlaß. CD-ROM-Edition. Hg. von Friedbert Aspetsberger, Karl Eibl und Adolf Frisé. Reinbek bei Hamburg: Rowohlt 1992. (DOS-basierte Bedienungsoberfläche.)
Зноскі
- ↑ а б Robert Musil // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Robert Musil // ISFDB — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б в Музиль Роберт // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Адмони, В. Г. «Человек без свойств» Р.Музиля // Адмони, В. Г. Поэтика и действительность. — Л., 1975.
- Белобратов, А. В. Роберт Музиль: Метод и роман. — Л., 1990.
- Лявонава, Е. А. Музіль Роберт / Е. А. Лявонава // Беларуская энцыклапедыя: У 18 тамах / Беларуская энцыклапедыя; Рэдкалегія: Г. П. Пашкоў (галоўны рэдактар) [і інш.]. Том 11: Мугір — паліклініка. — Мн.: Беларуская энцыклапедыя, 2000. — С. 14.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]Роберт Музіль на Вікісховішчы |
- Robert Musil (англ.)
- Нарадзіліся 6 лістапада
- Нарадзіліся ў 1880 годзе
- Нарадзіліся ў Клагенфурце
- Памерлі 15 красавіка
- Памерлі ў 1942 годзе
- Памерлі ў Жэневе
- Пахаваныя ў Жэневе
- Выпускнікі Берлінскага ўніверсітэта
- Асобы
- Пісьменнікі паводле алфавіта
- Пісьменнікі Аўстрыі
- Пісьменнікі XX стагоддзя
- Драматургі паводле алфавіта
- Драматургі Аўстрыі
- Драматургі XX стагоддзя
- Сцэнарысты паводле алфавіта
- Сцэнарысты Аўстрыі
- Сцэнарысты XX стагоддзя
- Тэатральныя крытыкі Аўстрыі
- Тэатральныя крытыкі XX стагоддзя
- Нямецкамоўныя пісьменнікі
- Удзельнікі Першай сусветнай вайны
- Аўстрыйская арыстакратыя