Перайсці да зместу

Мікіта Іванавіч Панін

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Мікіта Іванавіч Панін
руск.: Никита Панин
Прэзідэнт Калегіі замежных спраў[d]
1763 — 1781
Папярэднік Міхаіл Іларыёнавіч Варанцоў
Пераемнік Іван Андрэевіч Астэрман

Нараджэнне 18 (29) верасня 1718[1][2][…]
Смерць 31 сакавіка (11 красавіка) 1783[1][2][…] (64 гады) ці 11 красавіка 1783(1783-04-11)[3] (64 гады)
Месца пахавання
Род Паніны[d]
Бацька Ivan Vasilevich Panin[d]
Прыналежнасць Расійская імперыя
Узнагароды
ордэн Святога апостала Андрэя Першазванага ордэн Святога Уладзіміра I ступені кавалер Ордэна Святога Аляксандра Неўскага
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мікіта Іванавіч Панін (18 верасня 1718, Гданьск — 31 сакавіка 1783, Санкт-Пецярбург) — расійскі палітык, фаварыт Кацярыны II, у быў міністрам замежных спраў Расійскай імперыі.

Служыў у коннай гвардыі. У 1747 годзе пасланнік у Даніі, у 1748—1760 гадах — Швецыі. У 1760—1773 — выхавальнік вялікага князя Паўла Пятровіча. Удзельнічаў у звяржэнні Пятра III. Старэйшы член (фактычны кіраўнік) Калегіі замежных спраў у 1763—1781 гадах, саветнік імператрыцы па пытаннях знешняй палітыкі. Распрацоўваў і праводзіў план «Паўночнага акорда» — саюзу Расіі, Прусіі, Даніі, Швецыі, Вялікабрытаніі і Рэчы Паспалітай супраць Францыі, Аўстрыі і італьянскіх дзяржаў.

Зноскі

  1. а б в Панин, Никита Иванович // Русский биографический словарь / под ред. А. А. ПоловцовСПб.: 1902. — Т. 13. — С. 189–205.
  2. а б в R. N. B. Panin, Nikita Ivanovich, Count // Encyclopædia Britannica: a dictionary of arts, sciences, literature and general information / H. Chisholm — 11 — New York, Cambridge, England: University Press, 1911. — Vol. 20. — P. 677–678.
  3. ПАНИН Никита Иванович // Словарь русских писателей XVIII века. Выпуск 2: К—П / под ред. А. М. ПанченкоСПб.: Наука, 1999. — С. 407–411. — ISBN 5-02-028095-X
  • Паніны // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.12: Палікрат — Праметэй / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 12. — С. 47. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0198-2.