Мікалай Васілевіч Кугуцяк
| Мікалай Васільевіч Кугуцяк | |
|---|---|
| Микола Васильович Кугутяк | |
| Дата нараджэння | 27 кастрычніка 1952 (72 гады) |
| Месца нараджэння | Назавізаў Станіслаўскай вобласці УССР |
| Грамадзянства | СССР→Украіна |
| Род дзейнасці | гісторык |
| Навуковая сфера | гісторыі |
| Месца працы | Прыкарпацкі універсітэт |
| Навуковая ступень | Доктар навук |
| Навуковае званне | прафесар |
| Альма-матар | Прыкарпацкі універсітэт |
| Навуковы кіраўнік | Пятро Сцяпанавіч Фядорчак |
| Вядомы як | Даследаванні па археалогіі Прыкарпацця |
| Партыя | КПСС да 1990г |
| Узнагароды | Ордэн «За заслугі» Медаль 20 гадоў незалежнасці |
Мікалай Васілевіч Кугуцяк (нар. 27 кастрычніка 1952, Назавізаў, Станіслаўская вобласць, УССР) — украінскі гісторык, доктар гістарычных навук, прафесар. Дэкан гістарычнага факультэта Прыкарпацкага ўніверсітэта. Археолаг.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзіўся 27 кастрычніка 1952 г. у в Назавізаў, Надвірнянскі раён, Івана-Франкоўская вобласць. У 1981 годзе скончыў Івана-Франкоўскі педагагічны інстытут, настаўнік гісторыі. З 1984 г. працуе на гістарычным факультэце Івана-Франкоўскага педагагічнага інстытута: асістэнтам кафедры гісторыі СССР і УССР, у 1990 г. прысвоена вучонае званне дацэнта. Абараніў дысертацыю 28 чэрвеня 1985 г. на тэму «Становішча і рэвалюцыйна-вызваленчая барацьба сельскагаспадарчых працоўных Заходняй Украіны ў 1929—1939 гг.» Навуковы кіраўнік Юрый Сліўка.[1]
Доктарская дысертацыя «Нацыянальна-палітычны рух у Галіцыі ў 1890—1939 гг.». абаронены 6 лютага 1996 г. у Інстытуце палітычных і этнанацыянальных даследаванняў НАН Украіны па спецыяльнасці «Этналогія», у 1996 г. прысвоена вучонае званне прафесара.[1]
Кіраўнік Івана-Франкоўскай абласной арганізацыі Кангрэсу ўкраінскай інтэлігенцыі (КУІн), рэдактар навуковага і культурна-асветніцкага часопіса «Галічына».[1]
З сакавіка 1998 года — кандыдат у народныя дэпутаты Украіны. На час выбараў: загадчык кафедры новай і найноўшай гісторыі Прыкарпацкага ўніверсітэта.[2]
Размаўляе па-польску. Захапленні: нумізматыка.[1]
Даследчая дзейнасць
[правіць | правіць зыходнік]Навуковая школа гістарычнай этналогіі пад кіраўніцтвам прафесара М. В. Кугуцяка займаецца вывучэннем этнакультурных працэсаў у Карпацкім рэгіёне са старажытных часоў да нашых дзён. У 2008 г. навуковая этнолага-археалагічная экспедыцыя «Карпаты-Днястроўскія» пад кіраўніцтвам прафесара М. В. Кугуцяка зрабіла ў Прыкарпацці шэраг важных адкрыццяў — унікальных помнікаў гісторыі і культуры старажытнага насельніцтва краю: Тэрнашорскае, Касмацкае, Завоельскае, Татараўскае і іншыя свяцілішчы з рэдкімі ў сусветнай практыцы ўзорамі манументальнай каменнай скульптуры неаліту і бронзавага веку.[3]
Агулам аб’екты абследаваны і археалагічныя разведкі праводзіліся ў горных раёнах Івана-Франкоўскай вобласці (Косаўскі, Верхавінскі, Надвірнянскі, Ражняўскі, Далінскі, Багародчанскі раёны і г. Ярэмча).
Прафесар М. В. Кугуцяк з’яўляецца заснавальнікам новага кірунку ва ўкраінскай гістарычнай навуцы — археапетралогіі, навукі, якая вывучае старажытныя мегалітычныя помнікі. Па выніках навуковых даследаванняў прадстаўнікамі школы гістарычнай этналогіі апублікавана 1 манаграфія (Кугутяк М. В. Скальныя святыні гор Сакіла. — Івана-Франкоўск, 2008. — 127 с.) і 15 артыкулаў.[1]
ўзнагароды
[правіць | правіць зыходнік]
Ордэн «За заслугі» 2017г- «Лепшы вучоны года-2005» Івана-Франкоўскай вобласці
- Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі 2007 г
- Медаль 20 гадоў незалежнасці
- Мэдаль 100 год ЗУНР
- Медаль «Галіч 1125»[4]
