Перайсці да зместу

Луіс Оргаз

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Луіс Оргаз
ісп.: Luis Orgaz Yoldi
Дата нараджэння 28 мая 1881(1881-05-28)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 31 студзеня 1946(1946-01-31)[1] (64 гады)
Месца смерці
Грамадзянства
Род войскаў Сухапутныя войскі Іспаніі[d]
Званне генерал
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
Grand Cross of the Order of Civil Merit Grand Cross of the Order of Charles III Вялікі крыж ордэна Ізабелы Каталічкі Grand Cross of the Royal and Military Order of Saint Hermenegild Grand Cross of the Military Merit - White Badge Grand Cross of the Military Merit - White Badge Grand Cross of Naval Merit with white badge
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Луіс Оргаз Ёлдзі (ісп.: Luis Orgaz Yoldi; 28 мая 1881, Віторыя31 студзеня 1946, Мадрыд) — генерал Узброеных сіл Іспаніі.

Удзельнічаў у Другой Мелільянскай кампаніі[2].

Быў перакананым манархістам[3]. Як следства, у часы прэзідэнтсва Мануэля Асаньі высланы на Канарскія астравы[4]. У 1936 годзе Оргаз далучыўся да антырэспубліканскай змовы на чале з Эміліа Мола[5].

З пачаткам грамадзянскай вайны ўзначальваў антыўрадавыя выступленні на Канарскіх астравах[6]. У снежні 1936 года прызначаны камандуючым Цэнтральным фронтам[7]. З 1937 года Оргаз уваходзіў у шэраг найбольш давераных асоб Франка[8].

Пасля вайны Оргаз заняў пасаду вярхоўнага камісара і галоўнакамандуючага Іспанскага Марока[9]. Ён адкрыта крытыкаваў дзеючы рэжым Франка, выступаючы за аднаўленне манархіі. Папаўзлі чуткі, што генерал рыхтуе ваенны перавароті[10][11][12]. Пазней Оргаз адмовіўся ад падобных планаў[13].

Пасля Другой сусветнай вайны стаў начальнікам штаба Узброеных сіл Іспаніі[14].

  1. а б Luis Orgaz Yoldi // Diccionario biográfico españolReal Academia de la Historia, 2011. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Góngora. De hijo predilecto de Vitoria a hijo descarriado. El Correo (19 студзеня 2018).
  3. Paul Preston, Franco, Fontana Press, 1995, p. 177
  4. Preston, p. 82
  5. Antony Beevor, The Battle for Spain: The Spanish Civil War 1936-39, Weidenfeld & Nicolson, 2006, p. 55
  6. Beevor, p. 63
  7. Beevor, p. 212
  8. Beevor, p. 379
  9. de Blaye, p. 113
  10. Preston, p. 443
  11. Preston, pp. 456-7
  12. Preston, p. 496
  13. Preston, p. 498
  14. Preston, p. 527