Дыларом Карымава
Дыларом Карымава | |
---|---|
Дата нараджэння | 9 лютага 1948 (76 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Месца працы | |
Прафесія | актрыса, тэатральная актрыса, кінаактрыса |
Узнагароды |
Заслужаны работнік культуры Рэспублікі Узбекістан[d] (24 жніўня 2001) |
Дыларом Карымава (узб.: Dilorom Karimova; нар. 9 лютага 1948) — народная артыстка Рэспублікі Узбекістан, актрыса тэатра і кіно.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Дзяцінства і паходжанне
[правіць | правіць зыходнік]Дыларом Абдумалікаўна Карымава нарадзілася 9 лютага 1948 года ў горадзе Ташкенце ў інтэлігентнай сям’і. Бацька, Абдумалік Ібрахімаў, працаваў журналістам, педагогам і юрыстам. Маці, Муазам Ібрагімава, была ўрачом, у гады Вялікай Айчыннай вайны працавала ў шпіталі ў Ташкенце. Падчас вучобы ў школе Дыларом Карымава вельмі цікавілася астраноміяй і марыла стаць астраномам. Яна моцна цікавілася Сусветам, вывучэннем зорак, планетных сістэм і іншых галактык . Але пры школе быў драматычны гурток, які прыцягнуў увагу юнай дзяўчыны. Бацькі Дыларом любілі хадзіць на розныя спектаклі ў тэатры — Тэатр музычнай камедыі імя Мукімі і Тэатр юнага гледача. Менавіта тады ў Дыларом прачнулася любоў да тэатра, і пад уплывам гэтага пачуцця яна запісалася ў драматычны гурток і пачала там займацца.
Прафесійная дзейнасць
[правіць | правіць зыходнік]Кар’еру Дыларом Карымава пачала ў 1967 годзе. Яе першым настаўнікам у мастацтве быў Ахмад Юнусаў , які параіў актрысе, нягледзячы на талент у мастацтве, выбраць шлях навукі. Бацькі таксама былі супраць паступлення ў мастацкі інстытут. Нягледзячы на адсутнасць падтрымкі будучая актрыса паступіла ў мастацкі тэхнікум. Пасля вучобы Дыларом пачала працаваць у народным тэатры імя Хамзы і стварыла там шэраг роляў. Пазней актрыса працягнула кар’еру на тэлебачанні. Яна паставіла тэлеспектаклі «Залаты парог», «Залатая калыска», пісала сцэнарыі да фільмаў.
У 2017 годзе выйшла яе кніга «Parvona», прысвечаная памяці бацькі.
Ролі
[правіць | правіць зыходнік]Ролі ў тэатрах і спектаклях:
[правіць | правіць зыходнік]- Ф. Шылер. «Разбойнікі» — Амалія;
- В. Розаў . «З вечара да поўдня» — Ніна;
- Уйгун . «Матылёк» — Мамлакат;
- А. Абдулін «Трынаццаты старшыня» — Харысава;
- П. Кадыраў . «Зорныя ночы » — Ханзада;
- М. Эрдман . «Бывай жыццё» — Марыя;
- Ж. Пуарэ. «Падманная жонка — гэта добра» — Сафі.
Фільмаграфія
[правіць | правіць зыходнік]- 2020 — Ілхак — Зульфія Закірава (галоўная роля)
- 2016 — Месяц забірае змораныя душы
- 2015 — Парастак — Бабуля Рашыда
- 2012 — Парызод — Маці Джанібека
- 2011 — Коні, якія лётаюць — Археолаг Халіма
- 2010—2014 — Сёстры — Рукія
- 2010 — На тым беразе, дзе засталося дзяцінства — жонка Хакім-аты (галоўная роля)
- 2010 — На сонечным баку вуліцы — эпізод
- 2009 — Пакута — эпізод
- 2007 — Забарджад — Маці Забаржад
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]- Заслужаны работнік культуры Рэспублікі Узбекістан (24.08.2001).
- Народная артыстка Рэспублікі Узбекістан (27.08.2020).
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]