Перайсці да зместу

Андрэй Іванавіч Астэрман

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Андрэй Іванавіч Астэрман
ням.: Heinrich Johann Friedrich Ostermann
Сцяг Віцэ-канцлер Расійскай Імперыі
1725 — 1741
Манарх Кацярына I, Пётр II, Ганна Іаанаўна, Іван VI
Сцяг Прэзідэнт Калегіі замежных спраў
1734 — 1740
Манарх Ганна Іаанаўна
Папярэднік Гаўрыіл Іванавіч Галаўкін
Пераемнік Аляксей Міхайлавіч Чаркаскі

Нараджэнне 30 мая (9 чэрвеня) 1686[1] ці 9 ліпеня 1687(1687-07-09)[2]
Смерць 20 (31) мая 1747[1] ці 22 мая 1747(1747-05-22)[2]
Месца пахавання Бярозаўскі цвінтар
Магіла графа Астэрмана
Імя пры нараджэнні ням.: Heinrich Johann Friedrich Ostermann
Жонка Марфа Іванаўна Астэрман[d][1]
Дзеці Іван Андрэевіч Астэрман[1], Фёдар Андрэевіч Астэрман[1] і Ганна Андрэеўна Талстая[d][1]
Адукацыя
Дзейнасць палітыка[4] і дыпламатыя[4]
Прыналежнасць Расійская імперыя
Званне адмірал
Узнагароды
Ордэн Святога Андрэя Першазванага
Ордэн Святога Андрэя Першазванага
Ордэн Святога Аляксандра Неўскага
Ордэн Святога Аляксандра Неўскага
Ордэн Чорнага арла
Ордэн Чорнага арла
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Генрых Іаган Фрыдрых Астэрман, у Расіі — Андрэй Іванавіч Астэрман (30 мая (9 чэрвеня) 1686, Бохум, Вестфалія, — 20 мая (31 мая) 1747, Бярозаў, цяпер пасёлак Бярозава Цюменскай вобласці) — расійскі дзяржаўны дзеяч, дыпламат, граф (1730).

На расійскай службе з 1703 года. Член Вярхоўнага тайнага савета. Фактычны кіраўнік унутранай і знешняй палітыкі Расіі пры Ганне Іванаўне. Генерал-адмірал (1740, пазбаўлены звання ў 1741). У 1741 годзе сасланы Лізаветай Пятроўнай у Бярозаў, дзе і памёр.

Заснавальнік Роду Астэрманаў.

Зноскі

  1. а б в г д е ё Полиевктов М. А. Остерман, Андрей Иванович // Русский биографический словарь / под ред. А. А. ПоловцовСПб.: 1905. — Т. 12. — С. 405–417.
  2. а б Историческая энциклопедия Сибири / под ред. В. А. ЛаминНовосибирск: 2009. — ISBN 5-8402-0230-4
  3. Остерман Андрей Иванович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. а б Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.