Ö
Літара лацінкі Ö | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Лацінскі алфавіт | ||||||
A | B | C | D | E | F | G |
H | I | J | K | L | M | N |
O | P | Q | R | S | T | U |
V | W | X | Y | Z | ||
Дадатковыя і варыянтныя знакі | ||||||
À | Á | Â | Ã | Ä | Å | Æ |
Ā | Ă | Ą | Ç | Ć | Ĉ | Ċ |
Č | Ð,ð | Ď,ď | Đ,đ | È | É | Ê |
Ë | Ē | Ė | Ę | Ě | Ə | Ĝ |
Ğ | Ġ | Ģ | Ƣ | Ĥ | Ħ | Ì |
Í | Î | Ï | Ī | Į | İ,i | I,ı |
IJ | Ĵ | Ķ | Ĺ | Ļ | Ľ | Ł |
Ñ | Ń | Ņ | Ň | Ò | Ó | Ô |
Õ | Ö | Ø | Ő | Œ | Ơ | Ŕ |
Ř | ß | ſ | Ś | Ŝ | Ş | Š |
Þ | Ţ | Ť | Ù | Ú | Û | Ü |
Ū | Ŭ | Ů | Ű | Ų | Ư | Ŵ |
Ý | Ŷ | Ÿ | Ź | Ż | Ž | Ƶ |
Ö, ö (назва ў нямецкай мове — «о-ўмляўт») — літара нямецкага, шведскага, венгерскага, фінскага, эстонскага, турэцкага, азербайджанскага, старога нарвежскага і некаторых іншых алфавітаў. У адных алфавітах стаіць побач з O, у іншых адпраўлена ў канец. Звычайна пазначае гук, сярэдні паміж [о] і [э] (гл. таксама артыкулы «умляўт» і «умляўт, дыякрытычны знак»).
У становішчы пасля зычных часцей за ўсё перадаецца беларускай літарай Ё, а ў пачатку слоў і пасля галосных — літарай Э.
Іншае значэнне літара Ö мае, напрыклад, у напісанні некаторых англійскіх слоў (coöperate, zoölogy): тут кропкі з'яўляюцца знакам не ўмляўта, а дыерэзіса, гэта значыць паказваюць на раздзельнае чытанне галосных літар, якія стаяць побач (якія інакш маглі б чытацца па агульных правілах як адзін гук). У наш час дыерэзіс у англійскай ужываецца вельмі рэдка.
Пры адсутнасці знака ö у даступным наборы сімвалаў ён, як правіла, замяняецца дыграфам oe. Калі кропкі з'яўляюцца знакам дыерэзіса, то ö замяняецца простым o.
Кадзіроўка
[правіць | правіць зыходнік]Графема | HTML | Юнікод | TeX | Win Code, Alt+(Num) |
---|---|---|---|---|
Ö | Ö | U+00D6 | \ddot O
|
0214 |
ö | ö | U+00F6 | \ddot o
|
0246 |